Staveren-
Enkhuizen
Geen hoop op herstel
Stoomboot-Veerdienst Stavoren-En'"1"*"
Stoomschip „C. Bosman"
StaverenEnkhuizen verkeerde niet meer in
een concurrentiepositie, want Staatsspoor en
Hollandse Spoor waren al lang versmolten
tot de Nederlandse Spoorwegen. Er kwam dus
van de andere kant geen antwoord, veeleer
kreeg men de indruk, dat de N.S. weinig be
lang meer had bij aanpassing van de verbin
ding over het IJsselmeer aan de nieuwe om
standigheden. De grote boten verdwenen,
kleinere en minder comfortabele kwamein
daarvoor in de plaats. En nu varen ook deze
kleinere boten alleen nog maar vier van de
twaalf maanden van het jaar, buiten verant
woordelijkheid van de N.S.
De vervoerscijfers zullen aantonen dat het
niet anders kan en deze cijfers zijn onaan
tastbaar. Maar frappant is het wel, dat Sta
verenEnkhuizen zo duidelijk de slag heeft
verloren. Nog altijd is deze verbinding met
het westen van het land voor ons de goed
koopste. Nog altijd is de afwisseling van het
reizen per rail met het reizen over het wa
ter een attractie. Maar er is igeen aparte
maatschappij meer die hier de aandacht op
vestigt en deze aantrekkelijkheid met grote
en kleine middelen verhoogt. De Spoorwegen
geven er duidelijk de voorkeur aan dat u
over Zwolle reist. Ze laten dit niet in de di-
rekte zin blijken, maar ze hebben ook zeer
weinig of niets gedaan om StaverenEnk
huizen in de gunst van het publiek terug te
brengen.
Misschien gaat Koppe volgend jaar weer va
ren, misschien durft men het nu al aam er
definitief mee op te houden. Langzaam en bij
stukjes en beetjes slopen wekt minder ver
zet dan de afbraak in één keer. Staveren
Enkhuizen kan nu eigenlijk wel verdwijnen.
Friesland zal al blij zijn wanneer daarna de
spoorlijn SneekStaveren blijft bestaan. En
hoe lang zal daarna de treiin nog in de Zuid
westhoek blijven rijden? Het is een bange
vraag, ook voor Leeuwarden, dat voor het
goed vervullen van zijn centrumfunctie in ho
ge mate is aangewezen op goede verkeers
wegen.
Twee prentbriefkaarten herinneren
aan de bootdienst Staveren-Enkhui
zen. De boot „Groningen" voer in het
begin van de eeuw. Later kwamen
drie grote schepen in de vaart, waar
van de hier afgebeelde „C-Bosman"
er één was.
Van 1 oktober tot 31 mei is de bootdienst
StaverenEnkhuizen gestaakt. Er wordt nu
dus nog slechts vier van de twaalf maanden
gevaren, in de vacantietijd, idie nog enige
hoop biedt op een redelijk aantal passages.
De Spoorwegen zelf hebben de bootverbin
ding al opgegeven en de verdere exploitatie
overgelaten aan de rederij Koppe. De exploi
tatie en straks waarschijnlijk de liquidatie,
want niemand durft er meer op te hopen dat
de patiënt het nog lang zal maken. Stave
renEnkhuizein lijkt ten dode opgeschreven
te zijn, maar de volledige erkenning van dit
droeve feit wordt nog wat uitgesteld. De
Spoorwegen kunnen zich straks excuseren
door naar de Rederij Koppe te verwijzen en
deze rederij heeft met de gunst of het onge
noegen van het publiek veel minder te ma
ken dan onze grote N.S.
Waar vinden we overigens het publiek, dat
zich nog druk wenst te maken over de boot
van Staveren naar Enkhuizen? Passagiers
zijn er in zo gering aantal, dat ze met el
kaar moeilijk inog kunnen aantonen dat de
ze verbinding in een veelgevoelde behoefte
voorziet. De Zuidwesthoekers mogen protes
teren, maar zij kunnen wel aan de gang blij
ven met hun bezwaren. Natuurlijk, heel
Friesland en dus ook het deel bezuiden de
lijn Sneek—Bolsward, moet over goede ont
wikkelingsmogelijkheden beschikken en
daartoe zijn goede verkeerswegen onontbeer
lijk. Maar zo'n spoorlijntje met bootdienst is
tenslotte geen K.L.M. en dus kan er niet bij
voortduring geld tegenaan worden gegooid
om de tekorten te dekken. Of de bewoners
van de Zuidwesthoek in aantal zoveel gerin
ger zijn dan de direkt belanghebbenden bij
oinze K.L.M. moet men iniet vragen.
De bootverbinding StaverenEnkhuizen is
ontstaan in de tijd, dat ons land nog een aan
tal spoorwegmaatschappijen kende. De be
langrijkste waren de Staatsspoor en de Hol
landse IJzeren Spoorweg Maatschappij. De
eerste ging via Zwolle naar het noorden rij
den, de tweede gaf in de tachtiger jaren van
de vorige eeuw het antwoord met de verbin
ding EnkhuizenStaveren. Aanvankelijk liet
men niet alleen boten voor personenvervoer
varen maar ook ponten, waarop goederenwa
gens konden worden overgebracht. Er was
sprake van concurrentie en de keus was aan
het publiek. De verbinding via Staveren-
Enkhuizen heeft zich vele tientallen jaren in
de gunst van dit publiek mogen verheugen en
pas na de laatste wereldoorlog is de ver
schuiving in de richting van de lijn Leeuwar
denZwolle zich duidelijk gaan aftekenen.
Deze verbinding werd geëlectrificeerd en de
uurdienst schiep een groot aantal reismoge
lijkheden.
