is
ïekmen
o
>,s
5
„Had moeder maar naar de weer
man gekeken
lente
Komaan vrienden, de borstrokken uit, want het is lente. Het is
eerst wel wat iris en een kleine verkoudheid met wat hoesten
moet men wel op de koop toenemen, maar dat mag de pret niet
drukken. Dat broeierige, zo zegt de gezondheidsleer, is helemaal
niet goed, licht en luchtig, dat is het kledingdevies, speciaal wan
neer de lente is gekomen.
Terwijl wij dit schrijven vriest het buiten. Dat mag, want het is
nog vóór de 21ste en dus winter. De kolenman heelt juist voor
de zoveelste keer enige zakken zwarte brandstol gebracht en nog
elke dag gaan wij enige malen tremmen in het kolenhok. Zal dit
op 21 maart afgelopen kunnen zijn? U voelt onze twijfel.
Deze twijfel heeft trouwens wetenschappelijke gronden. In de
encyclopedie hebben we gelezen, dat het begin van de lente het
moment is waarop de zon, op weg naar het noorden, recht boven
de evenaar staat. Hoogst interessant, maar meer van belang voor
de negers in Afrika dan voor ons, menen wij. Voor ons spreekt
de weerman van de televisie het hoogste woord. Elke keer zitten
we naar hem te kijken en te luisteren, wanneer hij zeer trefzeker
met lippestift lijntjes en letters op de kaart van Europa zet. Elke
keer bewonderen we zijn H van hogedrukgebied. Elke keer pro
beren we met hem conclusies uit dit lijnenspel te trekken. Hier
een depressie, daar een hogedrukgebied en bijgevolg gaat de
wind zó waaien, regen of droge lucht, sneeuw of hagel meevoe
rend. Er bestaat, zo is wel duidelijk, een causaal verband tussen
al die dingen, maar zegt u eens eerlijk: begrijpt u het allemaal?
Wordt u met zo'n kaart iets duidelijk? Zou de weerman niet een
voudiger kunnen zeggen: Dames en heren, ik kan natuurlijk
alles wel voor u uittekenen, hoge drukgebieden en depressies,
maar u wordt daar toch niet wijzer van. U weet waarschijnlijk
niet eens wat een depressie is of een randstoring dan wel een
millibar... ik laat dit alles achterwege en deel u simpelweg
mede, dat het weer guur en akelig zal zijn voor de volgende
24 uur en nog zeer lang daarna."
Het enige wat we van de weerman kunnen leren, dat is de zeer
grote afhankelijkheid van allerlei geheimzinnige dingen waaraan
het weer onderhevig is. De zon daar ergens ver weg en dan vlak
boven de evenaar speelt blijkbaar maar zwak mee. En waar ons
weer door zoveel wisselvalligheden wordt bepaald, daar mogen
we ons niet overgeven aan optimisme. Laat u dus, ook na de
21ste maart, de kachel maar staan. De borstrok laten we aan uw
eigen prudentie over.
Inmiddels zijn ze er weer, de lenteboden. De lammetjes in de wei,
die duidelijk bewijzen dat schapen nooit naar de weerman kijken.
De lange rijen zakdoeken aan de waslijnen, vrolijk wapperend in
de in-frisse wind. Binnenkort hoeven we geen vorst meer te vre
zen. En voor de rest?
Enige jaren geleden, het was midden in de zomer, zagen wij op
straat een man flaneren, in zijn open colbertje en met de hoed
in de hand. Het regende dat het goot. Hij hief zijn gezicht op
naar het neerplensende hemelwater. We spraken hem aan, na
hem in een portiek te hebben geloodst. Hij bleek uit Amerika te
komen en wel uit Californië. Altijd zon, nooit een wolk, nooit
regen zuchtte hij. Maar hier vond hij het heerlijk: „That beau
tiful rain of yours Het is allemaal zeer betrekkelijk
