,TialIi
jallinga
Hie
Dr. C. G. Wagenaar was initiatiefnemer
De nieuwe, in 1955 gereed gekomen,
vleugel van Tjallingahiem.
Het huis wordt bewoond door 48 kinderen,
voor het overgrote deel afkomstig uit Fries
land; enkelen komen uit Groningen of Dren
the, terwijl soms de kop van Noord-Hol
land ook vertegenwoordigd is. De meesten
worden er geplaatst door Voogdij-verenigin
gen. Soms zijn het ook wel pupillen van
de Kinderrechter, of wordt een plaatsing
aangevraagd door een Raad voor de Kinder
bescherming of een gemeentelijke Sociale
Dienst. In theorie kunnen er kinderen van
vijf tot eenentwintig jaar worden opgenomen,
maar bij de meisjes houdt men de leef
tijdsgrens liever op 18 a 19 jaar, omdat er
dan nog enige nazorg in de vrije maatschap
pij mogelijk is. Momenteel ligt de leeftijds
grens voor jongens nog bij 14 a 15 jaar,
maar in de nabije toekomst zullen ook zij
langer onder de hoede van „Tjallinga-Hiem"
kunnen blijven. De oude Huizumer pastorie
is door de stichting aangekocht met de
bedoeling hier een apart tehuis voor de oude
re jongens van te maken.
Overdag gaan de kinderen naar de beide
BLO-scholen in de stad. Of naar de Da Cos-
ta-school, óf naar de Openbare BLO-school
bij de Prinsentuin. De rest van de dag heerst
er een opgewekt gezinsleven in „Tjallinga-
Hiem". Het woord gezinsleven is met opzet
gekozen, omdat het, na een verbouwing in
1962, mogelijk is geworden het huis in vier
gedeelten te bewonen, waardoor er vier
Treintjespelen met de goudhamster als
belangstellende toeschouwer.
Dr. CYPRIAAN GERARD WAGENAAR, Predikant te Leeuwarden.
Geb. 15 sept. 1884 - Overl. 3 juni 1954.
„Wie in Mij blijit, gelijk ik in hem, die draagt veel vrucht". Joh. 15 vs 5 b.
Het bovenstaande opschrift kunt u vinden op een marmeren plaat, aangebracht in
de hal van het in 1907 gebouwde Tjallinga-weeshuis aan de Huizumerlaan. De
naam stamt van een rijke dame die in 1570 een groot legaat naliet, met de bedoe
ling dat uit de opbrengst hiervan weesjongens zouden worden opgenomen op een
boerderij, de Tjallinga-zathe, waar ze verzorgd konden worden en bovendien het
boerenbedrijf konden leren. Aan het einde van de 19e eeuw waren de regenten van
deze stichting het er over eens, dat dit geen bevredigende wijze van wezen-verzor
ging meer was. Dit leidde tot de bouw van het bovengenoemde weeshuis aan de
Huizumerlaan, dat in 1907 gereed kwam. Nog geen halve eeuw later waren er bijna
geen wezen meer, die in een inrichting opgenomen moesten worden. De stichting
verhuurde toen het grote huis aan de gemeente Leeuwarderadeel als burgemeesters-
woning. Toen Huizum in de oorlog bij Leeuwarden werd gevoegd, verhuisde de bur
gemeester naar Stiens. Het huis heeft toen een poos leeggestaan, maar kreeg op
initiatief van dr. C. G. Wagenaar een nieuwe bestemming, die sterk herinnert aan
die waarvoor het oorspronkelijk werd gebouwd.
Deze bekende, zeer sociaal voelende Leeu
warder predikant was voorzitter van de Ver
eniging Kinderzorg, een voogdij-instelling,
uitgaande van de Ned. Hervormde Kerk.
Deze vereniging ondervond vaak moeilijkhe
den bij de plaatsing van onder voogdij ge
stelde debiele kinderen. Hij werd voorzitter
van een nieuwe stichting, Tjallinga-Hiem^
die het oude Tjallinga-weeshuis aankocht
met behoudens een kleine wijziging, het be
houd van de oulde historische naam. Er werd
een nieuwe vleugel aangebouwd, en zo werd
„Tjallinga-hiem" een tehuis voor opvoedba
re, debiele kinderen. In october 1955 werd
het in gebruik genomen. Helaas heeft dr.
Wagenaar dit niet meer mogen beleven. Hij
overleed op 3 juni 1954.
