Fa. I. JOH ZOOR Brieven aan moeder VERHUIZINGEN TRANSPORTEN Draaien op de kermis tijdens Koninginnedag op het Wilhelminapiein. Het tempo verschilt, niet de pret. LEEUWARDEN, EMMAKADE Z.Z. 62 TEL. 0 5100-24595, b.g.g. 25765 niet zo interessant, maar ik vind het wel fijn, dat we niet in tijd van Grote Pier leven, maiar in de tijd van de industrialisatie. Vreemdelingen, zoals wij, zijn tegenwoordig echt welkom. De mensen zijn hier trouwens erg- vriendelijk. We waren nog maar een uurtje in huis en toen kwam de buurvrouw al met koffie. Dat hadden we wel nodig, want we waren verkleumd. Er waren trouwens heel wat meer mensen die van hun be langstelling voor onze komst blijk kwamen geven, maar dan met zakelijke bedoelingen. Het waren drie bakkers, vier kruide niers, vier slagers, een electri- citeitsfirma, een paar mensen die ons op kranten wilden abonne ren, twee verzekeringsmensen en nog wat andere, van wie ik de zakelijke bedoelingen niet meer weet. Kees ging meestal naar de deur en zei tegen ieder een: „Ik zal aan u denken, maar ik moet het er eerst met mijn vrouw over hebben". Die men sen hebben dus wel de indruk gekregen, dat ik niet de onmon dige slavin van mijn echtgenoot ben. Kees heeft zich die eerste da gen echt kunnen uitleven als een ,,doe het zeiver". Hij heeft zeil gelegd en de overgordijnen op gehangen. Helemaal niet gëk, al hebben we hier en daar wat kleedjes moeten neerleggen om het te kort afgesneden zeil te verstoppen. Ook heeft hij de wandversiering opgehangen. Het portretv an opa is naar beneden gekomen, met de spijker en een stuk kalk uit de muur. Gelukkig zit er alleen maar een barst in Opa's glas. Ook heeft Kees zelf de lampen opgehangen. Ik had nog gezegd, dat we dit beter door een elec- triciën konden laten doen, maar dat vond hij onzin. Alles kwam trouwens netjes te hangen, maar toen we 's avonds in een van de slaapkamers het licht aandraai den sloeg de stop door. Dat was iakelig, want nieuwe stoppen hadlden we niet en we hebben toen de hele avond bij een kaars je gezeten. Romantisch, maar wel onpraktisch. Enfin, dit leed is nu geleden. We wonen en we hebben Leeuwarden al zo'n beetje leren kennen. Daar vertel ik in een volgende brief wel over. Nu alleen nog, dat ik in de stad een paar beeldige schoentjes heb gekocht en niet eens duur. Zwart met een werk je. Echte leukjes. O ja en dan tot slot nog dit: Kees wil een auto ko pen. Dan kunnen we makkelij ker eens thuiskomen. Of het doorgaat moeten we afwachten, maar dat merken jullie dan wel. Hartelijke groeten en tot de volgende keer van ANS Lieve Moeder! Het is nu klaar met de verhui zing nou ja klaar. het duurt natuurlijk nog wel even voordat alles op zijn plaats is, maar we kunnen wonen en dat is voorlopig het belangrijkst. En we hebben voor het eerst een eigen huis. Natuurlijk was het erg ge zellig in Amsterdam, bij jullie in, maar nu voelen we ons pas echt getrouwd. Kees is ook wel tevreden met zijn werk en dat vind ik heel belangrijk. Het was een trieste intocht in Leeuwarden, toen we hier met de verhuiswagen bij het nieuwe- huis aankwamen. Allemaal re gen en harde wind en dat merk je vooral in zo'n nieuwe stads wijk. Het heet hier 't Nijlan en dat betekent „het nieuwe land", omdat hier heel lang geleden een zee is geweest, die de Middelzee heette. De Friezen zijn erg ge steld op historische dingen, zo van Grote Pier en Us Heit en an dere belangrijke figuren. Grote Pier was een boer uit een Fries dorpje en als hij onbekenden ont moette, dan moesten ze hem een paar Friese woorden nazeg gen. Konjden ze dat niet dan sloeg hij die vreemdelingen het hoofd af. Dat zwaard hangt nog in het Fries Museum en Kees wil er toch eens naar gaan kij ken. Ik vind zulke nare dingen Bergplaats voor meubelen Verpakken en verzenden naar alle werelddelen Ruim een halve eeuw ervaring

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1964 | | pagina 7