Verenigd Europa in de bus Nogmaals de stoere sportbroeders van Friso Op 16 oktober mochten we een gezelschap jongelui van verschillende Europese nationa liteiten naar Leeuwarden begeleiden. Ze maakten een busreis naar de Friese hoofd stad om hier, in de achternamiddag, hun eigen landsvlaggen op het Europaplein te hijsen, op het plechtige moment van de inwerking stelling van de Zuivelbankfontein. Op grond van deze ervaring durven wij wel te verklaren, dat het best in orde komt met de Europese éénwording. Welke tegenstel lingen er ook mogen bestaan op het delika- te terrein van de Europese politiek, van twee dracht werd niets vernomen onderweg en in Leeuwarden. En tóch welk een contro versen hadden wij in de bus samengebracht! Niet alleen Oost en West, Oost-Europa deed namelijk ook mee, zij het in beperkt aantal, want verschillende ambassades en gezant schappen hadden geen kinderen voorhanden en dit gold zelfs voor de machtige Sovjet- Unie, die toch wel tot de kinderrijke naties mag worden gerekend. De ambassadekinde ren van dit land gaan echter in de leef tijd van zo'n 12 tot 17 jaar blijkbaar naar hun eigen land om daar ook in de deugden van het communisme te worden opgeleid een leervak dat bij ons voortgezet onderwijs maar slecht op het lesrooster is vertegen woordigd. De Engelse jongelui worden in deze leeftijd evenmin aan de barbaarse invloeden van dit stukje continent toevertrouwd, maar gaan naar kostscholen in „good old Eng land", om daar tot „real gentlemen" te wor den opgevoed. Daarom had ook de Britse ambassade „nee" moeten verkopen, maar ge lukkig hebben we een echt Brits gezin in Leeuwarden en konden we met John Walls de imperiale leemte aanvullen. Zijn vader is chef van de spiegel- en lenzenslijperij van de optische industrie „De oude Delft". Oost- Eurooa dan was vertegenwoordigd door Ist- van Szendrö, een serieuze jongeman, die het best kon vinden met de Westduitse Jurgen von Schulz. Dan was er de lieftallige Poolse Ewa Balincka. Het is natuurlijk best moge lijk, dat in hun hoofden zeer principiële com munistische denkbeelden hebben postgevat, maar op 16 oktober was hun politieke ge zindheid minder geprovoceerd dan hun plezier in het reisje. Er waren trouwens nog andere tegenstellingen. Denken we aan Griekenland en Turkije. Toegegeven, het reisje ging naar het onschuldige Leeuwarden en niet naar het met problemen geladen Cyprus, Maar noch onze Griekse, noch onze Turkse vertegen woordiging scheen zich op deze dag ernstige zorgen te maken over de daar opgetaste con flictstof. Griekenland was vertegenwoordigd door twee levenslustige en zeer blijmoedige jongedames, te zamen de tweeling Kokkoris vormend. In de verhoudingen in de bus mocht men tegenover dit duo spreken van een Turk se minderheid, want het land aan de Bos porus werd vertegenwoordigd door de goed lachse jongeman Can Inco, die tijdens de lunch de mooiste slappe lach van heel Europa kreeg. Hij zal nooit een voetbalveld oprennen om de scheidsrechter te molesteren. „Jullie hebben die voetbalwedstrijd verlo ren", probeerden we. „Vindt u basebal ook zo leuk?" zei Can. Echt een diplomatenkind dus. En dat waren ze allemaal. Kinderen uit het buitenland, hier neergestreken. Kinderen, die een internatio nale opvoeding krijgen en meestal vlot een aantal talen spreken ook Nederlands. Maar hoe bereisd zo ook mochten zijn, de Afsluit dijk, Friesland en in het bijzonder Leeuwar den genoten hun, volle belangstelling. Van de Frieslandhal waren Ze buitengewoon on der de indruk en slechts met behoedzame schreden durfden ze deze tempel van de vee handel te betreden. Geen wonder, de markt was net afgelopen en de bestrating vertoon de zeer overvloedig de sporen van de aan wezigheid van ons voortreffelijk rundvee Vijftien Europese nationaliteiten op het bordes van het stadhuis. Het is de groep jongelui die op 16 oktober de gasten wa ren van het gemeentebestuur, in verband met het hijsen der vlaggen van Europese landen op het Europaplein. U ziet, volgens de in het schetsje gegeven nummering: I. Ierland (Gerry Fortune); 2. Italië (Da- vide Lucidi); 3. Denemarken (Karsten Hav- no); 4. Noorwegen (Stephen Kundtzon); 5. Zwitserland (Claude-André Ammann); 6. Turkije (Can Inco); 7. Portugal (Christine Amalia da Silva Branquinho)8. Frank rijk (Jacqueline Chevalier); 9. Hongarije (Istvan Szendrö10. België (Dirk Aelvoet) II. Duitsland (Jurgen von Schulz); 12. Zweden (Ineke Roos); 13 en 14 Grieken land de tweeling Leonie en Suzanne Kok koris); 15. Oostenrijk (Elisabeth Brunner); 16. Polen (Ewa Balincka). Nummer 17 is mej. T. IJsselstein uit Grouw, directie secretaresse Coöperatieve Zuivelbank) die het gezelschap begeleidde, samen met de heer W. H. Kuipers, die hier achter de camera stond. Gerry Fortune woont in Haarlem, de andere jongelui zijn in Den Haag woonachtig. De meeste ouders zijn aan ambassades of gezantschappen ver bonden. Maandblad onder auspiciën van de Stichting „Leeuwarder Gemeenschap" 13e jaargang no. 10 oktober 1964 Redactie-commissie: Mevr. A. J. Bearda Bakker - Stuiveling H. Kingmans Pater H. W. Dijkman O.P. J. T. Vellenga Redacteur: W. H. Kuipers, telef. 28203 Adres administratie: Voorstreek 101-103, tel. 22046 en 22047 Redactie: Stadhuis Leeuwarden, tel. 21141 Abonnementsprijs ƒ3,00 per jaar Giro-nummer 809910 ten name N.V. Erven Koumans Smeding, Leeuwarden In augustus publiceerden wij een ongeïdentificeerde foto van stoere, sportieve heren, gekleed in horizontaal ge streepte bloesjes en staand, zittend of liggend onder het vaandel van „Friso". Men mocht aannemen, dat het sport broeders waren, maar we wisten niet wie, we wisten niet waar en we wisten ook niet wanneer. Op grond van deze drievoudige onwetendheid werd de foto geplaatst, met het tot de lezeressen en lezers gerichte verzoek ons van inlichtingen dienaangaand te voorzien. Helaas kwam niemand van onze negenduizend abonnees het verlossende woord spreken en zo moesten we in het septembernummer met smart constateren dat wij in onze opzet hadden gefaald. Gelukkig zijn nadien toch verschillende informaties tot ons gekomen. „Een bewoonster van het St. Anthony Gasthuis" schreef ons, dat zij meende enige heren te her kennen. Aan het tafeltje van links naar rechts de heer Keizer, vroeger in de Breedstraat wonend, in het midden de heer Adriaan v. d. Veen, in leven boekhouder van de Leeuwarder Courant, daarnaast de heer Arnold Klaasen, die naar zij meent bij de waterstaat werkte. De heer met twee kinderen was de gymnastiekleraar Bogstra. Op de grond ligt de heer Klaas Bikbergen (links), zoon van een schoolhoofd, de eerste sportman links is, volgens deze lezeres, de heer IJsbrand van der Zee .daarnaast de heer Steven v. d. Horst. Van de heer Van der Veen vernamen wij, dat de man met de hand aan de vlag de heer G. v. d. Veen moet zijn. Hij was een broer van Adriaan v. d. Veen en is steenhou wer en gevangenisbewaarder geweest. Friso was, volgens hem, een gymnastiek- en atletiekvereniging. De heer H. Gramsma, Bildtsestraat 71, spreekt nochtans van een schermclub en herkent links onder de vlag de heer R. A. Gramsma, die een behangerij en stoffeerderij heeft gehad en rechts de heer E. R. Gramsma, handels agent. De hierbij gereproduceerde foto van „Friso" (nu wel dui delijk een schermvereniging) moet omstreeks 1890 zijn gemaakt op de binnenplaats van de school in de School straat. De heer Gramsma stelde deze foto ter beschikking. Helaas zijn niet alle raadselen omtrent „Friso" hiermee ontsluierd, maar we brengen onze berichtgevers hartelijk dank voor hun medewerking. Mochten er lezers zijn die nadere bijzonderheden weten te vermelden over deze foto dan gaarne bericht (bij voorkeur schriftelijk) aan het adres: Redactie Leeuwarder Gemeenschap, Raadhuisplein 32.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1964 | | pagina 3