fl m KZTE^aacisi MAKELAARSKANTOOR HELLEMA ZN. Het adres sinds 1898 voor onroerende goederen MÊ? i:p; 1 mtl OE LAATSTE EER" &CA Stv 2.5.1.3.7. Nieuweweg 7-9 Leeuwarden Telefoon 23117* 19 WÊt Anneliesje kon maar niet begrijpen hoe zij vroeger gespeeld had zonder pop Erica. Zij zou nu niet meer zonder haar kunnen! Erica wordt rondgereden, Erica woont onder de tafel in een soort van tent, Erica zit in de grote stoel van vader met de andere pop pen om haar heen, Erica krijgt les in le zen en rekenen, terwijl Anneliesje een heel strenge schooljuffrouw is. Als de vriendinnen komen spelen dan is Erica de hoofdpersoon van alle spelletjes. Dan zit zij met haar mooie donkere ogen voor zich uit te staren of zij ligt met gesloten ogen onder een warm dekentje in het poppebed dat haast te klein voor haar is. Soms is zij ziek en dan speelt de een voor dokter en de ander voor verpleegster en de derde brengt een cadeau tje aan het zieke kind. Het rose lint wordt uit de donkere krullen genomen als zij in haar bed ligt en wanneer zij dan weer be ter is en weer op mag staan dan heeft moe der nog wel eens een ander lintje voor haar. Een paars en een groen en soms een geel. En alles staat even mooi bij de rose jurk met kant. Nu het zomer is kunnen de kinderen buiten spelen en ook pop Erica geniet van de zon. Zij ligt heerlijk op het gras of zit in haar stoeltje onder een boom. „Straks moet je mee naar de tandarts, An neliesje", roept moeder. „Hè, mams, en ik ben nou net zo prettig aan 't spelen", zegt 't meisje boos. „Ja, dat is ook erg jammer", vindt moeder, „maar we hebben voor vanmiddag afgespro ken en we kunnen de dokter niet laten wach ten. Ik zou Erica maar binnen halen, het mocht eens gaan regenen". Maar Anneliesje denkt dat het wel niet zal gaan regenen en dus laat zij pop Erica in haar stoeltje onder de boom zitten. Zij moe ten even in de wachtkamer wachten en dan zijn zij aan de beurt. Anneliesje zit doodstil in de grote stoel, „dan ben je gauwer klaar", zegt de tandarts altijd. Opeens roept zij heel hard: „Mams, het regent!" De tandarts begint te lachen. „Is dat zo erg? Het regent toch wel eens meer". „Ja, maar Erica zit buiten" en Annalies begint bijna te huilen. „Erica?" zegt de dokter, „heb je dan nog een klein zusje? Ik dacht, dat je een klein broertje had". „Erica is haar nieuwe pop", legt moeder uit. „En die heeft zij buiten in de tuin laten zitten, toen we naar u toe gingen". „We zijn klaar, hoor!" zegt de dokter, „ga maar gauw naar huis om Erica te redden". En Anneliesje weet niet hoe gauw zij ach ter op moeders fiets zal klimmen om maar snel thuis te zijn. Moeder trapt zo hard zij kan en gelukkig regent het niet zo erg hard. Bij 't tuinhekje staat moeder stil en Anne liesje springt zonder hulp van de fiets. Zij rent het hekje door, om het huis en naar de achtertuin. Ja, hoor, daar zit Erica doodstil in haar stoeltje onder de boom. Haar don kere ogen staren voor zich uit en op haar mooie krullen liggen een paar druppeltjes van de regen. Gelukkig hebben de dikke bla deren van de boom de meeste regen tegen gehouden. Moeder droogt de druppeltjes op met een handdoek. „Een volgende keer moet je pop Erica maar naar binnen halen als we uit gaan". Anneliesje neemt zich vast voor nooit meer pop Erica in de tuin te laten zitten. Moeder had wel gelijk gehad, dat het kon gaan re genen toen zij bij de tandarts waren. MAJA VAN HEEMSTRA. L„ Onze appreciatie van het zonlicht gedraagt zich naar vreemdsoorti ge regels. Is er geen zon, dan kla gen we steen en heen, is ze er wel, dan wordt het licht met uit gebreide hulpmiddelen zoveel mo gelijk buitengesloten. Voor veel winkeliers zijn de gewone zonne schermen niet genoeg, maar moe ten er ook nog zijflappen aan te pas komen, die zowel de taak schijnen te hebben de zon als de klanten te weren. Deze op de Nieuwestad gemaakte foto geeft daarvan een markant voorbeeld, speciaal wat de versperring van het trottoir betreft. Voor blinden zijn deze obstakels bijzonder ge vaarlijk, want een geleidehond kan ongehinderd passeren maar kan uiteraard niet de daaraan ver bonden moeilijkheden voor zijn baas onderkennen. 6R0TE KERKSTRAAT 7 TELEFOON EEN WAARDIGE VERZORGING VAN BEGRAFENISSEN EN CREMATIES

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1965 | | pagina 19