NATUURZANG BIEDT HULP DE LAATSTE EER" PIONIER NIET OP EIGEN HOUTJE MET EEN VOLIÈRE GROTE KERKSTRAAT 7 TELEFOON De heer Van der Noord bij de volière in de tuin. Voor de broedkooien heeft hij een aparte schuur. Vogeltjes vragen niet veel zorgen, maar het voeren moet altijd door gaan. Op de foto de heer Van der Noord. Vier piepkleine wezentjes steken happend de snaveltjes omhoog. De bekjes zijn onwezenlijk groot in vergelijking met de rest van het don zige, zacht rose, vogellichaam. Onwillekeurig vraag je je even ai: hoe wordt dit beestje, dat kleiner is dan een vingerhoed, ooit een volwassen vogel? „Ja, dit is prachtig mooi spul, hé?" De man die dit zegt is de heer A. v. d. Noord, eigenaar van een grote volière en voorzitter van de Friese Volièrevereniging „Natuurzang", afdeling Leeuwarden. Hij heelt zijn hart verpand aan de tropische vogels en met name aan kanaries. Tientallen kleine zangers vullen de vele kooitjes. De talrijke kleurscha keringen doen een leek versteld staan, want zijn dagelijkse denkbeeld over een kanarie blijkt lang niet te kloppen. MARINUS DE BOER Een vogel heeft op de mensheid altijd een grote indruk gemaakt en wel hoofdzakelijk door de vliegtalenten. Het spreekt vooral sterk tot de verbeelding der kin deren, maar ook ouderen hebben zich wel laten verleiden om een vogel na te bootsen. Uit onze jeugd kennen we de avonturen van professor Zegellak en op late re datum lazen we bij Ovidius van de verrichtingen van een zekere Icarus, die zich zelf een paar vleugels had aangemeten. Het ging allemaal wonder wel, maar hoe dichter Icarus bij de zon kwam hoe warmer het werd; de bijenwas werd zacht en een voor een dwarrelden de veren naar be neden, al spoedig gevolgd door Icarus. Hij kwam volgens het verhaal jammerlijk om in zee. We willen hiermee maar zeggen, dat de mensheid altijd belangstel ling heeft gehad voor vogels. Nu is het niet anders. Er zijn er die zich tevreden stellen met een kanarie in een kooitje, wanneer het vogeltje maar mooi zingt. De volière is echter het symbool van hem of haar, die van het vogel- houden een hobby heeft gemaakt. ,,De vogelliefhebber kan zijn hob by zo duur maken als hij wil, maar met betrekkelijk weinig is toch vaak al veel te bereiken", aldus de voorzitter van Natuurzang de heer Van der Noord. „Beginners zou ik toch vooral willen aanraden zo voorzichtig mogelijk te starten, want hoe duurder de vogel, des te kwetsbaarder ook". De buiten volière is door iedereen in elkaar te timmeren en laat de keuze dan vallen op vogels die winterhard zijn, zodat er 's winters niet ver huisd behoeft te worden. Hoe de tropische vogels zich aan het Nederlandse klimaat hebben aan gepast, grenst soms aan het onge looflijke. De Indonesische rijst- vogel en de Australische gras parkiet om maar enkele te noe men huppelen even vrolijk in sneeuw rond als onze vaderlandse mussen en spreeuwen. Het voer maakt de hobby in ieder geval niet duur. Het fokken met de vo gels is de grote droom van elke vogelliefhebber. Voor de „baas" echter succes boekt met zijn vo gels heeft hij al vaak vele teleur stellingen moeten verwerken. Wie alles wil weten over het houden van tropische vogels doet er het beste aan lid te worden van de Friese Volièrevereniging Na tuurzang te Leeuwarden. De be ginnende vogelkweker kan dan vele teleurstellingen voorkomen, want voorlichting aan haar leden is de voornaamste taak van deze volièrevereniging. Op de maande lijkse contactavonden krijgen de leden lezingen voorgeschoteld, vaak verlucht met dia's. Boven dien krijgen de leden van de Bond van Nederlandse Vogelliefhebbers maandelijks een tijdschrift toege stuurd, dat zich ook uitsluitend met de voorlichting bezighoudt. Be langrijk is ook dat de vogellief hebber door dit lidmaatschap zijn dieren naar een tentoonstelling mag brengen. Kundige keurmees ters vertellen hem hier wat er nog aan schort. Hier kan hij precies te weten komen of een experiment is gelukt of niet. Dit fokken en kweken luistert inder daad zeer nauw, omdat er in de Nederlandse vogelwereld vrij veel inteelt is en daarnaast hebben de fokkers en kwekers zich ook weer te richten tot de markt en het pu bliek. Zo is bijvoorbeeld de bonte kanarie niet meer gewild. De grote vraag is kanaries in pasteltinten. Voor de „hobbyist" een prachtige taak om aan deze vraag te vol doen. Een ons geluk weegt hierbij vaak zwaarder dan een kilo ver stand, al kan het geluk zich slechts manifesteren door het verstand. EEN WAARDIGE VERZORGING VAN BEGRAFENISSEN EN CREMATIES Het is opmerkelijk dat de Leeu warder volièrevereniging maar 150-155 leden telt. Er zijn. veel meer vogelliefhebbers in de stad. Ze weten kennelijk niet wat ze missen voor die daalder in de maand.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1965 | | pagina 5