Om te lachen?
MAKELAARSKANTOOR HELLEMA ZN.
Het adres sinds 1898
voor onroerende goederen
Vereniging
van Slechthorenden
vindt hier weinig
gehoor
2.5.1.3.7.
N.V.
„DE LAATSTE
Nieuweweg 7-9 Leeuwarden
Telefoon 23117*
6
„Vereniging tot bevordering der belangen van
slechthorenden". Het is een hele mond vol,
maar de grote naam dekt de lading niet, want
de vereniging van slechthorenden is maar een
kleine vereniging in Leeuwarden. Slechts hon
derd leden maken gebruik van deze wijze van
contact, terwijl op de maandelijkse bijeenkom
sten in het vergaderseizoen slechts een twintig
of vijfentwintig mannen en vrouwen blijk van
belangstelling geven.
Sinds 1918 bestaat de vereniging. Er zijn an
dere tijden geweest. Tijden, dat er nog geen
gehoortoestellen waren en geen TV's, tijden,
dat de gehoorgestoorden in een isolement leef
den. Dit isolement is echter ten dele weggeno
men door de technische vooruitgang en dit is
ook de reden, dat de vereniging voor slecht
horenden niet meer is wat zij geweest is.
Toch heeft de organisatie belangrijk werk ver
richt en verricht zij belangrijk werk, al heeft
er een accentverschuiving plaatsgehad, van de
ideële naar de maatschappelijke sector.
Bladerend in het jaarboekje vinden we grote
landelijke (zwaar gesubsidieerde) instellingen
als „Ons Landhuis", Centraal bureau onder
leiding van beroepskrachten, Audiologisch in
stituut en maatschappelijk werk. Het is alleen
jammer, dat het noorden hier zo weinig van
merkt. Alles is geconcentreerd in het westen
en niemand bekommert zich om het noorden.
Wat is hiervan de oorzaak? Zijn de afdelingen
hier te klein of is de reis naar het noorden
te groot? Er wordt wel iets gedaan door deze
landelijke instellingen, maar het wordt niet
„gespeeld" via de vereniging in de plaats. Te
huizen - om een voorbeeld te noemen
nemen vaak op eigen initiatief contact op met
deze instellingen. Het persoonlijke contact met
de vereniging is er niet meer in die mate als
vroeger, toen de maandelijkse bijeenkomsten
„contact met andere mensen" betekenden.
Het ledental is zeer stabiel. Af en toe wordt er
nog wel een poging gedaan om een lid te
winnen, maar meestal komt men overredings-
Misschien. In elk geval is het de titel van het stuk waar
mee Kunst aan Allen het toneelseizoen 1965-'66 opende.
I Onder auspiciën van deze bijna vijftigjarige vereniging
i\ (6 november is het zover) komen deze winter weer ver-
Ij scheidene goede beroepstoneelgezelschappen naar Leeu-
warden. Zoals uit het jaarprogramma moge blijken is ook
fè de sector ballet en kamermuziek niet overgeslagen.
RS Op toneelgebied kunt u verwachten: 25 oktober een stuk
van de groep Ensemble, 3 november een stuk van de
groep Studio, 10 januari 1966 komt het Nieuw Rotter
dams Toneel naar Leeuwarden, terwijl de serie besloten
wordt op 1 februari 1966 met een stuk, te brengen door
de Nieuwe Comedie.
Voor de muziekliefhebbers komt op 30 november het
Amsterdams Pianokwartet in de Doopsgezinde Kerk, 19
januari '66 musiceren Thomas Magyar (viool) en Willem
Hielkema (piano) in de sociëteitszaal van de Harmonie.
Op 5 februari komt het Nationaal Ballet met het Zwanen-
meer van Tschaikowsky (Harmonie grote zaal) en op
8 maart kunt u in de trouwzaal van het stadhuis te Leeu
warden Meinard Kraak (bariton) en Hans Broekman
(piano) beluisteren.
De leden van Kunst aan Allen (een lidmaatschap kost
maar drie gulden per jaar) ontvangen tijdig van te voren
een programma van het te geven concert of het te spelen
toneelstuk.
Wilt u meer weten? Wendt u dan tot de heer G. Ter
Horst, Auke Stellingwerfstraat 23, Leeuwarden, tel. 27108.
Hij zal u bovendien gaarne als lid noteren.
kracht te kort. Het verweer is meestal: „Ik heb
een goeie specialist, een goed gehoorapparaat
en een TV. Wat willen we nog meer De
maandelijkse soosavond met aansluiting op een
ring-geluidsinstallatie en een gratis consump
tie legt maar weinig gewicht in de schaal.
De „ongeorganiseerden" vergeten daarbij ech
ter de sociale taak die een dergelijke vereni
ging toch zeker heeft en wat deze vereniging
gedaan heeft gekregen bij overheidsinstanties,
zoals hulp in moeilijke gevallen en voorzie
ningen in openbare gebouwen en bejaarden
tehuizen. Voorts is het maandblad van de ver
eniging een vraagbaak voor elke gehoorge
stoorde.
Het belangrijkste is dus niet het maandelijkse
kransje in Irene en ook niet het zomerse bus
tochtje, maar het maatschappelijke werk in
groter verband. Voor een beter begrip in Leeu
warden voor deze vereniging is het echter
noodzakelijk dat al die grote instellingen van
deze vereniging met hun vrijgestelden zich
eens in het noorden lieten zien. Dat men ze
hier praktisch nooit ziet is zeker geen valse
bescheidenheid.
MARINUS DE BOER
GROTE KERKSTRAAT 7
TELEFOON
EEN WAARDIGE VERZORGING
VAN
BEGRAFENISSEN EN CREMATIES
