Searchers Wob J. Bijlsma, zakelijk leider van het Jeugd Ontspannings Komitee, heeft de af gekloven appel thans thuis onder een stolp staan, als herinnering aan een avond, die niet geheel aan het doel (alhoewel wel aan veler verwachting) heeft beantwoord Searchers slechts met moeite uit de han den van de meute waren gebleven. In wer kelijkheid was de dreiging veel minder groot. Het publiek was wel roerig, maar bevond zich vrijwel voortdurend in de vrij- loop, zodat geen opmars naar het podium ontstond. Tot een dramatisch incident zwol op de af gekloven appel, die het zangeresje Conny van Bergen in haar gezicht geworpen kreeg. Conny zong haar liedje uit (het was haar eerste) en verdween daarna van het podium, te kennen gevend, dat ze voor dit publiek niet wilde optreden. Mejuffrouw Van Bergen deed het aldus voorkomen, alsof zeer tot haar verbazing elementen onder dit publiek scholen, die in staat moesten worden geacht met ap pels of andere eetwaren naar het podium te gooien (raak of niet raak). Dat was na tuurlijk onzin. Dit zangeresje wist heus wel in welk gezelschap ze zich bevond. Aan de ene kant waren dat twee lawaaiige beat- groepen (ook Rock Williams and the fighting cats" waren van de partij en dat is wel iets anders dan het Amadeüs-kwar- tet), aan de andere kant was er een pu bliek, waarvan de obligate reacties op deze vormen van muzikale geweldpleging konden worden verwacht. Wij vinden Conny van Bergen een aard'g zangeresje en de appelgooiende knaap een schoft. Maar Connies tranen vermochten ons niet zodanig te ontroeren, dat we haar een schuldeloos slachtoffer durven noe men. Optreden op zo n avond brengt even zeer het risico van lichamelijk letsel mee als het met de ogen dicht oversteken van een drukke verkeersweg. Op een drie meter hoog podium, gebarri cadeerd met wegafsluitingsbalken van Openbare Werken, traden op zaterdag 18 september in de Frieslandhal op ,,The Searchers", een zogenaamde beatgroep uit Engeland. U kent het zigeunerverhaal over de be roepskeuze van een pasgeborene. Aan de ene kant van de wieg legt men een mu ziekinstrument en aan de andere kant een geldstuk. Grijpt de baby eerst naar het mu ziekinstrument, dan wordt hij een musicus. Grijpt het kind eerst naar het geldstuk, dan wordt hij koopman. Grijpt hij tegelijk naar beide, dan wordt hij een tiener-ster. De vier Searchers, ofschoon geen zigeu ners, hadden blijkbaar in hun prilste jeugd al grijpgrage knuistjes ter linker- en ter rechterzijde. Het in de Frieslandhal ten tonele gevoerde programma (inclusief de artiesten, die The Searchers omringden) kostte het Jeugd Ontspannings Komitee zo'n achtduizend gulden. Over de voor dit bedrag geleverde muzikale prestaties kun nen we geen duidelijk oordeel geven. Een met vele versterkers tot kookhitte opge schroefd geluidsvolume verdoofde de trom melvliezen en maakte de onvervalste ,,beat" in hoofdzaak waarneembaar door middel van het middenrif, een inwendig orgaan, dat voor de registratie van mu- ziekverschijnselen ongeschikt is. Boven dien deed het publiek zijn uiterste best om dit geluid te overtreffen met joelen, schreeuwen en gillen, waarbij velen met ongekende ijver voortdurend op en neer sprongen, aldus hun bijval betuigend met iets waarvan zij vrijwel niets hoorden. Sommige bladen in het westen des lands en dus slecht geïnformeerd over wat hier ge beurt, berichtten des maandags, dat The

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1965 | | pagina 8