in één hand
Voor gasverwarming
Het
geheim
van
het
koetshuis
GAS
Fa. K. PAASSEH en Zn.
KACHELS - HAARDEN CONVECTORS
KOLEN
OLIE
Deze
bloembak met stander
doet U
de winter vergeten
U/inter
ir\ Leeuw/arden
19
Ook voor reparatie en
aanleg van leidingen
VOORSTREEK 92 - GRONINGERSTRAATWEG 183
TELEFOON 26855 TELEFOON 26906
Willemse en de jongens bekeken de tent,
die nog geen échte tent was, want hij
stond nog niet overeind.
„Kijk, jullie hebt de stokken, die moeten
in de grond gestoken worden. En als die
dan staan dan moeten ze zó vastgezet
worden, met die lijntjes. En dan komt la
ter het zeildoek er over heen".
„Ik wou hem zo graag opzetten", zei Ja-
pie „en dat kan natuurlijk alleen maar
buiten".
„Ja", zei Willemse, „dat kan alleen maar
buiten. Maar nu moet je eens even luis
teren. We hebben de laatste dagen zóveel
regen gehad, dat het gras véél te nat is
ik weet ook niet of mevrouw het goed
zou vinden dat jullie op het gras die tent
opzetten. Bij jullie achter huis is niet zo
veel plaats en moeder moet de bleek hou
den om de was neer te leggen. En de zo
mer is zowat voorbij, dus écht kampeer-
weer zullen we niet veel krijgen. Wacht nu
even hier, ik ga iets aan mevrouw vragen.
Maar nergens aanzitten, jongens!"
Willemse ging naar binnen en de jongens
keken in 't rond. Het was een beetje don
ker in het koetshuis, want de ramen zaten
helemaal boven in de muur. De vloer was
gemaakt van kleine keitjes en was een
beetje hobbelig. Aan de muur was nog een
ruif, waar vroeger het hooi voor het zwar
te paardje in was geweest en je kon ook
zien waar hij gestaan had, want dat was
net een vierkant kamertje met houten
schotten er omheen die net zo hoog wa
ren, als een groot mens en er boven op
waren tralies. Als je hard praatte, dan
klonk het zo gek om je heen, net alsof
er een ander iemand óók geluid maakte.
Er liep een houten ladder naar de zolder,
daiar hadden ze vroeger het hooi voor het
paard bewaard.
Daar kwam Willemse terug. „Nou, me
vrouw is maar weer goed voor jullie", zei
hij lachend. „Jullie mogen de tent hier bin
nen op zetten!"
Japie keek eens naar de stenen vloer.
„Maar we kunnen de stokken hier niet in
prikken, die stenen zijn veel te hard".
„Laten we maar eens kijken wat we nog
in het schuurtje hebben, wat we zouden
kunnen gebruiken", zei Willemse en de jon
gens gingen met hem mee. Daar lagen oude
planken en stukken hout, die nergens meer
voor gebruikt werden.
Willemse nam een paar houten klossen van
een stapeltje en zei, dat ze die wel kon
den gebruiken. En met eer boor maakte
hij gaten in de klossen en probeerde net
zo lang, tot de ijzeren punten van de tent-
stokken er vast in bleven staan. Het wa
ren zware blokken, dus ze gaven genoeg
steun. „Want de tent moet niet boven jul
lie hoofden instorten" en Willemse hielp
hen om de palen op te zetten. Toen
mochten zij de lijntjes vast maken aan
ringen in de muur en aan een paar spij
kers, die onder in een oude kastdeur zaten
en héus het zaakje bleef staan! Nu nog
het zeildoek er over heen.
„Gelukkig, dat 't maar een licht tentje
is", zei Willemse, „want anders hadden
we' 't hier nooit voor mekaar gekregen.
Zó zal het best gaan. Maar 't wordt al
donker, ik zal een lantaren aansteken".
Nu werd het helemaal echt. In het half
donkere koetshuis hing de lantaren met
een flakkerende kaars. En 't was net als
of alles bewoog, als je naar de schadu
wen keek: de tent, en het tuingereedschap
en een mand die aan de muur hing. De
jongens werden er stil van.
MAJA VAN HEEMSTRA
(wordt vervolgd)
R. VERMEULEN ZONEN
Bouwmaterialenhandel n.v.
Voorstreek 48 - Leeuwarden
Telefoon 24444 (0 5100)
Showroom Tuinen-
hoek Voorstreek
LOODGIETERSBEDRIJF
ERKEND GASFITTER
GYSBERT JAPICXSTRAAT 38 - LEEUWARDEN
TELEFOON: 21559, b.g.g. 22372
