.Adema's Bouwbedrijf
9
Een indrukwekkend overzicht van Kansas-City
met zijn moderne verkeerswegen.
hoorntjes zich onze V.S. pepermuntjes goed
smaken.
De Amerikanen cultiveren hun geschiedenis.
Dit bleek ons niet alleen in het landelijke
Gettysburg met zijn vele musea, het in stand
gehouden slagveld, waarover excursies wor
den gehouden met auto's en autobussen en
zelfs er boven met helicopters, en in Was
hington, maar ook op tal van andere plaat
sen, b.v. in „My old Kentucky Home", een
18de eeuwse planterswoning, waarin een ze
kere Foster het bekende liedje maakte. Vele
van die plaatsen zijn aangeduid door een
historical marker", een fraai bord op een
paal met een uitlegging van het geval, langs
de weg vooraf aangekondigd door een bord
„historical marker ahead 1000 feet".
Na een bijzonder mooie route door het Ap
palachian gebergte kwamen wij in de grote
vlakte van Midden-Amerika. Een „vlakte"
in de eigenlijke zin was het eerst niet: het
land was heuvelachtig met veel bomen. Zeer
geleidelijk werden de heuvels lager, de glooi
ingen langer, de bomen minder talrijk. Ten
slotte was het een echte vlakte, bestaande
uit grasland en bouwland, waar men de ho
rizon kon zien, met hier en daar een boerde
rij als verloren in de oneindige uitgestrekt
heid en een dorp, gemarkeerd niet door
een kerktoren, maar door een of meer hoge
graansilo's.
Dit is wat tot dusver de meeste indruk op
ons heeft gemaakt, de geweldige uitgestrekt
heid van dit land met zijn enorme afstanden.
De laatste dagen reden we ongeveer 1600
km (een afstand groter dan van Amsterdam
naar Barcelona) door die vlakte, steeds maar
naar het westen over een hete weg.
Die ruimte staat de Amerikanen toe om roy
aal te zijn met hun grondgebruik. Hun hoofd
wegen, gewoonlijk bestaande uit twee rij
banen in elke richting met een zeer brede
tussenberm en met soms zeer ingewikkelde
op- en afritten en wegkruisingen, nemen bij
zonder veel terrein in beslag. Hun forensen
dorpen doen dit ook, grote verzamelingen
geprefabriceerde houten eengezinswoningen
schijnbaar zo maar ergens neergekwakt in
de ruimte.
Het vervoer van en naar de scholen vormt
op tal van plaatsen dan ook een speciaal
probleem. Het geschiedt met autobussen, al
le van dezelfde vorm en met dezelfde hard
gele kleur. Het is verboden om ze bij het
in- en uitstappen van de leerlingen voorbij
te rijden.
Er zou nog veel meer te vertellen zijn, maar
hierover misschien een volgende keer. Tot
slot toch nog een paar waarnemingen, t.w.:
In Woodlands, het laatste plaatsje, dat we
doorkwamen, vonden we een „supermarket".
De deur ging automatisch open. Binnen een
verscheidenheid van verpakte levensmidde
len, zoals we nog nergens aantroffen. Buiten
een opschrift: Open 7 days a week from
8 a.m. 9 p.m."
In Kansas City stonden langs de weg fraaie
emaille borden met de vermelding: kan
sas City, home of Miss America 1966 Deb
bie Buyant".
Welk gemeentebestuur in Nederland zou de
ze voorbeelden volgen?
Huizumerlaan 97 -
Zelfs in kleine plaatsen vonden wij in het
centrum parkeermeters.
DE REISROUTE
Onze route liep van New York over Was
hington, St. Louis en Kansas naar hier. Was
hington, de hoofdstad, fraai aangelegd met
veel groen, een tegenstelling tot New-York.
In het centrum een groot park, een langge
rekte vierhoek, „the Mali" genaamd, met aan
de ene korte zijde het Lincoln Memorial,
aan de andere korte zijde het Capitol en aan
de beide lange zijden allerlei andere officiële
gebouwen. Alles in conventionele stijl, maar
fraai als geheel. Tussen de beide eerste ge
bouwen het Washington-monument in de
vorm van een hoge obelisk en het Grant-
memorial, een beeldengroep, ter herinnering
aan de belangrijkste generaal uit de Bur
geroorlog. Halverwege de grote stenen trap
naar het Lincoln-memorial, gewijd aan de
grote Abraham Lincoln, president tijdens
die oorlog, een bord „Don't smoke", „Niet
roken". Zo behoort het ook op zo'n plaats.
Van het zeer grote naar het heel kleine:
in het park bij het Capitol lieten twee eek-
Leeuwarden - Telefoon 26938
BUNGALOWBOUW
VERBOUW
ONDERHOUDSWERK
