weemoe pets VOOR DE JEUGD De 1500 cc RENAULT 16 is een formidabele wagen die door de internationale en de Nederlandse pers met geestdrift werd beschreven. Kom hem zien in onze showroom en maak een proefrit. MAYSER MOORES STETSON Herenmodes Roosenstein RENAULT# door MAJA VAN HEEMSTRA In Noord-Brabant ligt de stad Eindhoven en in die stad zijn grote fabrieken waar massa s mensen werken. Op het uur dat al deze man nen en vrouwen naar de fabrieken toe gaan of weer naar huis gaan is het erg vol op straat. Nu waren er een paar ondeugende jongens die afgesproken hadden om op het spitsuur, als de straten overvol waren, vuurwerk te gooien onder de voeten van al die mensen. Dan zouden die mensen natuurlijk schrikken en zouden ze proberen zo gauw mogelijk weg te komen en zou het daardoor nóg voller in de straten zijn en dan zou de verkeerspolitie de handen vol werk hebben. Een gevaarlijk, boos plannetje! Het waren Fons en Noud en Ben. Zij hadden een vrije dag omdat de meesters moesten ver gaderen. Van hun zakcenten hadden zij voet zoekers en ander vuurwerk gekocht, allemaal dingen die vreselijk konden knallen. Zij had den elk een hoek uitgezocht waar een kruis punt van straten was; daar was het altijd het drukst. Daar moesten de voetgangers overste ken, daar vlogen als het licht op groen stond de fietsen en de brommers en de auto's langs. Zij hadden het goed uitgezocht. Elk van hen zou in de portiek van een winkel gaan staan. Zij zouden de voetzoekers eerst op het trottoir gooien en als het dan even kon, gauw oversteken, al gooiende, en in de andere straat verdwijnen. Het was het uur dat de fabrieken sloten en alle werkers, moe van de hele dag arbeid, naar huis gingen. De meesten waren op de fiets of brommer, sommigen gingen per bus of met een auto, maar zij die dichtbij woonden gingen te voet. Verder waren er nog mensen van andere kantoren en mensen die bood schappen deden er was haast geen door komen aan, zo vol was het. Fons, Noud en Ben stonden elk op hun post. Ieder had een zakje vuurwerk in de hand. Zij konden elkaar niet zien, maar zij hadden afge sproken dat, als de electrische stadsklokken Beijerstraat 5, Leeuwarden op vijf minuten over half zes stonden, zij dan meteen hun streek zouden uithalen. Langzaam, heel langzaam gingen de wijzers over de wijzerplaat. Nog twee minuten. Nog anderhalve minuut. Nog één minuut. Nü Maar er gebeurde iets heel anders! Er kwam een geweldige verwarring onder de voetgan gers, de fietsers, de brommers en al het andere verkeer. De verkeersagenten waren machte loos, alles liep en reed op een grote hoop te zamen overal waar kruispunten waren. De verkeerslichten floepten van groen naar geel en dan naar rood, maar niemand lette er op. Iedereen stond stil, al was het ook midden op de rijweg en keek in de lucht. Want daar boven, daar boven.... Fons, Noud en Ben stonden, net als de andere mensen, als vastgenageld aan de grond: want daar in de lucht, boven de stad vloog iets. Iets vreemds. Een fiets! Een fiets met gele vleugels! Hoe kon dat nou? Zij vergaten het vuurwerk en keken en ke ken.... De straten stonden zwart van de men sen. Men hing uit de raampjes van de bussen, fietsen en brommers waren één grote knoedel, niemand lette meer op eigen wielen en stuur, die zaten in elkaar verward. De auto's ston den met deuken in hun spatborden, maar de chauffeurs merkten het niet eens. Iedereen keek en keek. Langzaam zwaaide de vreemde fiets in een bocht over de stad en toen steeg hij hoger en hoger en verdween langzaam over het Brabantse land. De men sen stonden nog even alsof zij in slaap waren gevallen. Maar toen werden zij wakker! Ieder een wilde tegelijk oversteken, alle auto's be gonnen te toeteren en de chauffeurs keken boos naar andere chauffeurs omdat zij een deuk in hun spatbord hadden gekregen. De fietsen en brommers werden uitelkaar geduwd en getrokken en iedereen werd nijdig op iedereen, omdat hier een wiel verbogen was en daar een stuur achterstevoren zat. De ver keersagenten probeerden orde te scheppen, maar het duurde heel lang voordat het ver keer weer normaal was. Fons, Noud en Ben vonden elkaar terug bij school. Elk had het zakje vuurwerk nog in de hand. Maar zij dachten helemaal niet meer aan hun boos plannetje, zij waren vol van die vreemde fiets die zij in de lucht hadden gezien. Zou het een nieuwe uitvinding van de grote fabrieken zijn? Ondertussen zaten in Woudega agent Dirksen en de vreemdeling zwijgend bij de radio, die verkondigde: „De vreemde vogel is over Eind hoven gevlogen en koerst nu in de richting van Limburg". Zij keken elkaar aan en de vreemdeling zei: „Mijn fiets gaat verder en verder weg!" (Wordt vervolgd.) ROSIER SPANJAARDSLAAN 162 LEEUWARDEN TELEF. 05100-20043

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1967 | | pagina 19