autoshop
assenaar
SDe <~15oer'ó t,cWlctique
FOTOCOPIE
RIJ IN DE GOEDE RICHTING;
Ondervvijzersvakanties en
vliegende schotels
BRIEVEN, STUKKEN,
DOCUMENTEN VOOR EMIGRATIE
DE FRIESCHE LICHTDRUKKERE)
BREEDSTRAAT 49 - Telef. 28538 - Leeuwarden
Twee onderwerpen van discussie komen tel
ken j are weer aan de orde in de vacantietijd.
Zo krijgen we de verhalen, met de bijbehoren
de commentaren, over de vliegende schotels,
waarmee de pers ons in deze periode pleegt
te voeden. Verder, maar dit is een heel an
dere zaak, wordt in de zomerperiode veel
kritische aandacht besteed aan de lange va-
canties, die het onderwijzend personeel ten
deel vallen. Alhoewel de vacantietijd nu wel
voorbij is, willen wij toch ons licht op deze
beide zaken laten schijnen.
Beginnen we met de onderwijzers. Voor ons
liggen twee ingezonden stukken uit de Leeu
warder Courant, waaruit blijkt, dat een zeke
re E. W. en „Een onderwijzer" het in rui
me mate oneens zijn over de rechtvaardi
ging van de lengte van de onderwijzersvacan-
ties. De heer E. W. noemt de onderwijzers
„uitverkorenen", op grond van een bereke
ning, die moet aantonen, dat deze dames en
heren slechts 900 uren per jaar werken en in
de vacantie vier tot zes weken met de auto
naar het buitenland gaan, zonder zich te be
kommeren om de aan hun zorgen toever
trouwde kinderen. Dat wordt dan op een
laakbare wijze overgelaten aan de ouders of
„de jongelui van vacantievreugd".
„Een onderwijzer" reageert met een klaag
zang. „Veel waardering voor ons werk krij
gen we toch al niet", zegt hij aan het adres
van de ouders, die naar zijn mening veelal
een groot onvermogen tonen om de inspan
ningen van de juffen en meesters op hun
waarde te schatten. „Als onderwijzer wil ik
mij helemaal niet beroemen op het feit, dat
ik al zoveel kinderen lezen, schrijven, reke
nen en taal heb geleerd", schrijft hij bitter.
Voor dat beroemen lijkt ons ook in het
geheel geen reden aanwezig. Wanneer een
onderwijzer, na een reeks van jaren als zoda
nig werkzaam te zijn geweest niet zou kunnen
terugzien op een groot aantal kinderen, die
door zijn bemiddeling hebben leren lezen,
schrijven en rekenen, dan deugde hij niet voor
zijn werk. Als we het hier over eens zijn, dan
moet toch nog wel even krachtig stelling
worden genomen tegen de vaak door onder
wijskringen verbreide gedachte, als zou dit
werk schier onmenselijke inspanningen vra
gen, die moeten worden gecompenseerd door
een gering aantal dagelijkse arbeidsuren en
lange vacanties. Wil men deze kant uit, dan
zijn er nog wel een paar beroepen, die voor
zo'n milde bedeling met vrije tijd in aan
merking komen. Wat denkt u van een bus
chauffeur? Zou de verantwoordelijkheid bij
het rijden met een bus met dertig passagiers
minder zwaar wegen dan die bij het lesgeven
aan een klas met dertig kinderen?
Het merkwaardige is, dat de meest voor de
hand liggende verdediging van de korte ar
beidsduur en de lange vacanties der onder
wijzers het minst wordt gehoord. Deze ver
dediging is, dat het niet om de belangen gaat
van het onderwijzend personeel, maar om
die van de kinderen. Wanneer de jeugd niet
naar school gaat, dan hebben de juf en de
meester geen taak. Dat mag onverbloemd
een bijzonder aantrekkelijke bijkomstigheid
van het onderwijzersambt worden genoemd
en het ligt voor de hand, dat de onderwijzers
over het algemeen dit meevallertje gretig
accepteren en zich niet verplicht voelen ook
in de vacantie hun zorg aan de kinderen in
de vacantie te blijven besteden. Die kinderen
zijn namelijk niet van de onderwijzers, maar
van de ouders. Daarom zijn we het oneens
met de heer J. W., die op dit punt een
„grondige verandering" nastreeft.
De onderwijzer heeft lange vacanties. De
spoorman heeft vrij reizen met de trein. De
winkeljuffrouw krijgt korting in de zaak waar
ze werkt. Verscheidene beroepen kennen zo
hun bijzondere voordeeltjes. Dat moeten we
de beoefenaars daarvan maar gunnen en,
als het kan, van harte. Daarom verheugt het
ons, dat „Een onderwijzer" kan besluiten
met: „Ik heb overigens een heel fijne vacan
tie gehad, vijf weken". Zijn leerlingen zouden
het zo zeggen: „Ik heb lekker vijf weken
vacantie gehad en jij niet". Maar dat zijn
dan ook kinderen
We komen nu bij de vliegende schotels en
moeten beginnen met een totaal gebrek aan
deskundigheid terzake te bekennen. Enige
tijd geleden meenden we zo'n mysterieus
voorwerp aan de vroege avondhemel waar
te nemen, maar bij nader inzien bleek het
een vuiltje op het brilleglas te zijn. De zak
doek werkte verhelderend en er bleef dus
niets over om te melden aan het Nederlands
Onderzoek Bureau voor Ongeïdentificeerde
Vliegende Objecten. Dat is overigens een zeer
serieuze club, die ons herhaaldelijk ver
maant geloof te hechten aan het rondvliegen
van schotelvormige machines, die van andere
planeten afkomstig zijn.
Wij waren zeer onder de indruk van een in
gezonden stuk, dat deze organisatie aan dit
onderwerp wijdde in de Leeuwarder Courant
en dat verschillende recente mysteriën op
dit gebied als onderwerp had. Toch blijft bij
ons de twijfel overheersen. Stel, dat bewoners
van andere hemellichamen onze aardbol be
naderen met schotelvormige ruimtevaartui
gen, waarom doen deze wezens dan zo ge
heimzinnig tegenover ons, aardbewoners?
Die dingen kunnen, wanneer we de getui
genverklaringen mogen geloven, zo hard
vliegen, dat er zelfs voor onze pijlsnelle straal
jagers geen bijhouden aan is. Gevaar lopen
ze dus niet: bovendien is dit gevaar een puur
denkbeeldige zaak. Wanneer zo'n ding aan
de grond zou komen bij Boxumerdam of zo,
dan gingen we natuurlijk allemaal kijken,
maar er is geen enkele reden om vijandig
heden te betrachten, ook al, omdat we hele
maal niet weten welke wapens die van ver
gekomen wezens meevoeren.
Het is ons volstrekt onduidelijk, waarom de
levende inhoud van zo'n vliegende schotel
eerst een verre en barre reis onderneemt
om de aarde te verkennen en dan vlak bij
het doel wat blijft rondstumperen op een ma
nier, die het alleen bij hoge uitzondering mo
gelijk maakt hun aanwezigheid te signaleren.
Waarom die „kat uit de boom-kijkerij?"
Waarom komen ze niet naar beneden of blij
ven ze in elk geval niet eens rustig en op
klaarlichte dag boven een stad rondcirkelen
om te kijken en bekeken te worden? Zijn het
zulke bangebroeken dat ze niet durven? Dan
konden ze, ook in hun eigen belang, maar
beter thuis blijven op hun verre planeet.
Daarom geloven we, ondanks de rapporten
van het N.O.B.v.O.V.O., niet zo hard in de
vliegende schotel als ruimtevoertuig van ver
re. Alhoewel het wel merkwaardig is, dat
deze toeristen van andere hemellichamen zich
nu juist schijnen te presenteren in ons aardse
vacantie- en reisseizoen. Wat moet er met
deze kosmische tegenwerking van de vacan-
tiespreiding terecht komen?
Uitspraak van een ervaren automobilist:
„Dan staan daar van die 70-kilometerborden
en dan zijn er ook nog van die idioten, die
zich daaraan houden".
KOMT U BIJ DE BOER S „MOTIQUE"
dan is Uw richting altijd GOED gekozen!
DOORSMEREN en OLIEVERVERSEN? Klaar terwijl U
wacht, lekker lui gezeten aan de KOFFIEBAR, waarbij
U onder meer het laatste nieuws kan zien en kopen
DAG-, WEEK- en MAANDBLADEN: nationaal en
internationaal
Blijf bij de tijd kom er vaak!
BLEEKLAAN 145 - Leeuwarden - telefoon 23573
Verlengde Schrans 4 t/o Huizumerlaan, Leeuwarden, telef. 33714
Alles voor het onderhoud en de uitrusting van Uw auto!
Het ideale adres voor de zelfdoener. Gratis advies van de vakman.
De autoshop waar elke automobilist zich thuis voelt!
11
