STADSZIEKENHUIS BEGON IN OUDE SCHERPRECHTERS WONING gelijk wordt gedaan aan de revalidatie van de patiënten. De daarvoor nodige behandelin gen zullen vaak in een ziekenhuis moeten geschieden en dat ziekenhuis moet daarom "dicht bij de hand" zijn. Aan de andere kant betekent het ontbreken van een verpleegte huis bij een ziekenhuis, dat patiënten met chronische aandoeningen blijvend in het zie kenhuis moeten worden opgenomen, in strijd met de taak van een dergelijke inrichting. In het medische centrum ontstaat dus de mogelijkheid van een gedifferentieerde be handeling, die zowel het belang van de pa tiënten als dat van de inrichtingen dient. Het nieuwe stadsziekenhuis krijgt een capaci teit van 195 bedden, waarvan 3 couveuses. Een deel hiervan (44 bedden) is de psychia trische afdeling. Van een speciale afdeling voor besmettelijke ziekten is afgezien, om dat deze maar weinig meer voorkomen. Wel is de mogelijkheid aanwezig om een afdeling door het aanbrengen van extra deuren in ge deelten af te sluiten, zodat men op alle even tualiteiten is voorbereid. Deze ontwikkeling sluit aan op die van het oude infectiepavil joen, dat zijn vroegere bestemming heeft verloren en nu dienst doet als een verpleeg inrichting voor bejaarden. Het grootste deel van de patiënten kan worden onderge bracht in vertrekken met zes bedden, maar er zijn ook kamers met drie en twee bedden en één bed. Bij het ziekenhuis horen natuur lijk de bijkomende voorzieningen: apotheek, laboratorium, onderzoekkamers, zusterka- mers, enz. De bezoekers komen binnen in een hal en kunnen langs aparte gangen de patiënten bereiken, zonder het „dienstver keer" te kruisen. Zowel voor het werk van het personeel als voor de „presentatie" van het ziekenhuis is dit van grote betekenis, want noch voor de bezoeker, noch voor de zuster is het aantrekkelijk, wanneer zij met een ondersteek tussen het publiek door moet hoe aardig die verpleegster ook mag zijn. Het aantal bedden van het verpleegtehuis was in het oorspronkelijke plan 221, maar deze capaciteit moest op last van de staatssecre taris van Sociale Zaken en Volksgezondheid worden verlaagd. Op grond van deze vader landslievende daad is de capaciteit nu be paald op 192 bedden. Er komen drie ver- pleegafdelingen met in totaal 159 bedden en drie overgangsafdelingen met in totaal 33 bedden, bedoeld voor patiënten, die zo ver zijn hersteld, dat ze zich kunnen voorbereiden op een vertrek uit het verpleeghuis. Tot de inrichting behoren ook een aula en een mor tuarium. Een bouwkundige bijzonderheid van het zie kenhuis annex verpleegtehuis is, dat het ge hele complex in laagbouw wordt uitgevoerd, behalve het zusterhuis, dat boven de begane- grondverdieping, vijf woonlagen krijgt. In de inrichtingen zijn liften dus overbodig en er is naar gestreefd de loopafstanden voor het personeel zo klein mogelijk te maken. Om licht en lucht voldoende toegang tot de ge bouwen te geven zijn in het ziekenhuis open binnenplaatsen geprojecteerd. Gemeentearchitect H. Achterhof (verpleeg tehuis) en architect G. A. Heidoorn (zieken huis) hebben met dit project gestalte gegeven aan een voor de toekomst belang rijke voorziening. Tussen het plan op papier en de werkelijkheid liggen enige jaren bouw activiteit eneen bedrag van 22,5 mil joen gulden. Een ziekenhuis en een ver pleeghuis bouwen is een dure aangelegen heid, zoals ook blijkt uit de nu berekende toekomstige verpleegprijzen, die voor het ziekenhuis 64,75 per dag bedragen en voor het verpleeghuis 42,65 per dag. Maar mis schien schrikken we daar niet meer van, wanneer dit grote werk voltooid is ZIEKE Omstreeks 1800 kwam een einde aan het voorrecht van vrij wonen, vuur en licht voor een onzer merkwaardigste vroegere overheidsdienaren. Dat was de scherprech ter, de man, wiens taak het was de tot lijfstraffen veroordeelden de hun van rechts wege toegemeten para-medische behandeling te doen ondergaan. Na het ophangen, ont hoofden, geselen en brandmerken, na ge dane arbeid kortom, kon hij de rust en de huiselijke gezelligheid vinden in de hem toe gewezen dienstwoning aan de zuidelijke stadsgracht, vlak bij het oude blokhuis. Hij had uit zijn ruime woning een fraai uit zicht op het bolwerk en over de wijde vel den aan de overkant van de gracht, waar toen alleen maar een paar herbergen en wat boerderijen stonden. En vlak voor zijn deur daar stond het schavot, waar hij zijn gerespecteerd handwerk uitoefende. Makke lijker kon het niet. Wat heeft men daarna met de oude scherp- rechterswoning gedaan? Een tijdlang was het huis in het begin van de vorige eeuw militair hospitaal (een zwerf lustige instel ling, zoals we verderop zullen zien) en in 1825 kreeg het een nieuwe bestemming en wel die van Stads Burger Ziekenhuis, de eerste inrichting voor de verpleging van zie ke burgers hier ter plaatse. Dat heeft ge duurd tot 1841, toen de scherprechterswo- ning werd afgebroken en vervangen door het gebouw, dat we nu nog altijd kennen als het oudste deel van het stadsziekenhuis. i heel wat aan het gebouw „gedokterd" in de loop van de jaren en in 1874 is er zelfs een plan geweest tot verplaatsing van de inrichting. Het gemeentebestuur overwoog nieuwbouw op de plaats van de oude her- be~g „De Bleek", maar het kwam er niet van, omdat men deze grond voor de gas fabriek nodig had. Wanneer eerst nu plan nen zullen worden gerealiseerd om een nieuw en groter stadsziekenhuis te bouwen, dan mogen we de gemeentelijke overheid wel prijzen om zijn zuinigheid en behoed zaamheid Met het oude stadsziekenhuis verdwijnt het infectiepaviljoen in de Boerhaavestraat, de barak, die eigenlijk al lang is verdwenen, omdat hij ook nu niet meer wordt gebruikt voor het door de naam aangegeven doel. Besmettelijke ziekten komen niet meer voor in de mate, die het gebruik van een ge- isoleerde verpleeginrichting rechtvaardigt. Het infectiepaviljoen blijft echter nog herin neren aan de verbeten strijd, die men vroe ger heeft gevoerd tegen de verbreiding van besmettelijke ziekten. Tijdens epidemieën maakten deze ziekten massaal hun weerlo ze slachtoffers, vooral onder de armen, die in hun krotten geen dam tegen het besmet tingsgevaar konden opwerpen. Het oude stadsziekenhuis op het Blokhuisplein.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1967 | | pagina 5