1942-1943
ijsclub aan de Bleekerstraat. Zo hielden velen
zich warm en dat was thuis een hele toer, want
kolen waren moeilijk te krijgen, door de
schaarste en door de stilstand van de scheep
vaart. Om deze reden moest worden overge
gaan tot een tijdelijke verhoging van de ver-
pleegprijzen van het Stadsziekenhuis. Eerste
klas kostte nu 9,per dag, tweede klas 5,
derde klas 2,
De nieuwjaarscommissie te Huizum deed, even
als vorige jaren, een beroep op de welwillend
heid ter inzetenen, om haar in staat te stellen
aan hulpbehoevenden een bijdrage in geld te
schenken. Er kwam ƒ461,bijeen.
Veel Leeuwarders waren onder de wapenen.
Sommigen brachten hun beste wensen aan fa
milie, vrienden en kennissen over door middel
van een advertentie:
Understeande militairen winskje famylje,
frjeonen en frjeondinnen in lokkich Nijjier
ta:
G. Reitsma, P. de Boer
S. Pietersma W. Jonker
M. Reitsma C. Huizinga
le Comp. 111e Bat. 26e Reg. Inf.
Troepen Sélan.
Hoe hield men er, behalve met schaatsrijden,
de fleur in? Men kon nu ook naar de bioscoop
gaan, waar de sterren van het witte doek ge
luidloos hun emoties op de toeschouwers over
droegen. In het Friso-bioscoop theater (nu Ti-
voli) kon men „De gevaren van New York"
aanschouwen. Een zeer uitgebreid programma
vertoonde Cinema Palace. Hoofdfilm was „De
vloek van het geld", een „drama in vijf acten".
Daarbij kwam niet alleen het wereldnieuws
(nieuwste beelden), maar ook drie korte ko
mische films: „Is zwijgen goud?", „Vliegen
vanger Knus" en „Een mislukte beroving". Op
4 januari startte de Friso-bioscoop met een
reeks voorstellingen van een Nederlandse film.
Het was de Hollandiafilm „Ulbo Garvema", te
Haarlem vervaardigd, met in de hoofdrol de
toen zeer bekende actrice Annie Bos, terwijl
men voorts de acteurs Fred. Vogeding en Jan
van Dommelen kon aanschouwen. Dit alles
naar het toen bekende, maar inmiddels lang
vergeten werk van mr. Scheidius.
En dan stichtte op de laatste dag van het jaar
1912 de „Nationale Orde van Goede Tempe
lieren" te Leeuwarden twee nieuwe loges,
waardoor het totale aantal van 8 op 10 steeg.
Leeuwarden was in heel het land de stad met
de meeste loges van deze orde. De namen
waren „Gelijk Recht" en „Door de Branding in
veilige Haven".
Tenslotte, wat 19171918 betreft:
„Een net Jongmensch, uit den boerenstand, van
Chr. beginselen, goed bemiddeld, wenscht in
kennis te komen met een deugd. Meisje, liefst
niet ouder dan 28 jaar, van Chr. beginselen,
met fortuin, om na wederzijds goedvinden een
huwelijk aan te gaan. G.h.h. verzocht en ver
zekerd. Br. fr. met portret onder nr. 1801 bu
reau dezer Courant."
Als het goed gekomen is en wanneer zij nog
leven, dart is het vijftigjarig huwelijksfeest
aanstaande
Weer 25 jaar later, (en dat is nu 25 jaar gele
den) woedt de tweede wereldoorlog. Nederland
is niet een neutrale buitenstaander, maar door
de Duitsers bezet gebied. De kranten ten tijde
van de jaarwisseling 19421943 geven een
hoogst fragmentarisch en een weinig objectief
beeld van de werkelijkheid, die opgebouwd is
uit duizend angsten en zorgen. De oorlog te
land en ter zee woedt in alle hevigheid. Het
Duitse weermachtsbericht put zich uit in het
vermelden van de onafgebroken reeks succes
sen, die in 1945 tot de totale nederlaag zouden
leiden. „In twee dagen 34 koopvaarders ver
nietigd. Succesrijke afweer aan het Oostfront".
Hoe succesrijk ook, het was dus toch afweer
en dat was niet zo bemoedigend voor de Duit
sers. Göbbels, Hitiers propagandachef, schreef,
ter opbeuring van zijn landgenoten, in „Das
Reich":,, De zege hoeft niet meer betwijfeld te
worden". En verder: „Wanneer onze vijanden
een groot deel van hun verwachtingen laten
steunen op de morele kwetsbaarheid van het
Duitse volk, dan zijn ze volkomen teleurge
steld". Op oudejaarsavond, van kwart voor
zeven tot kwart over zeven mocht men via
Nederland I vernemen, hoe Max Blokzijl over
de politieke situatie dacht. Dit alles volgde op
de viering van het elfjarig bestaan van de
N.S.B. in december, waarbij Nederlandse nazi's,
onder aanvoering van Mussert, werden inge-
Deze toto van het Naauw met houten hek dateert uit de eerste wereldoorlog, toen blijkbaar nog geen gebrek bestond aan drabbelkoeken.
Rechts vooraan was en is Jamin gevestigd.
