Keizersgracht ulo ging skiën
in de Harz
door R. ZIJLSTRA.
Neveligefoto met sparren op achtergrond
l:\perimpnt mei een winter-sclioolreis goed geslaagd
Er heeft in de „Leeuwarder Courant" eens een berichtje gestaan, dat het voor Leeuwarders hele
maal met onmogelijk is gedurende een zgn. lang weekeinde een bezoek aan de Harz in Duits
land te brengen. Zelfs in de winter, want de afstand Leeuwarden—Harz is ongeveer 450 km
Aangezien het daar vrijwel sneeuwzeker is, is het zelfs mogelijk dan wintersport zoals skiën te
beoefenen.
Nu wij ieder jaar voor de derde klassers van onze school een schoolreis van 4 a 5 dagen orqa-
niseren, hebben wij voor de verandering en als experiment het eens in de winter gedaan. Er
waren natuurlijk wel moeilijkheden te overwinnen zoals: welke busonderneming is bereid hier
aan mee te werken, waar vinden we een verwarmde jeugdherberg en zijn de ouders bereid hun
kinderen aan zo n winterreis te laten meedoen? Maar moeilijkheden zijn er om overwonnen te
worden. Het Esa-reisbureau uit Groningen was graag bereid hieraan mee te werken. Moeilijker
was het een verwarmde jeugdherberg te vinden in de door ons geplande periode (half febru
ari). Na b:j een viertal jeugdherbergen vergeefs te hebben aangeklopt, vonden we de jeuqd-
herbergvader in Bad Sachsa bereid ons van 1216 februari te huisvesten. Van de ouders kreqen
we alle medewerking, misschien hier en daar met een beetje angst in het hart en zo begonnen
W1J °P "aanda9 12 februari om 7 uur met 48 leerlingen (1 leerling moest helaas wegens ziekte
achterblijven) en 4 begeleiders onze schoolreis naar de wintersport.
Het weer was goed, de wegen waren droog en
de bus was lekker warm. Bij Nieuweschans
passeerden we de grens en vanaf dat moment
merkte je aan de leerlingen dat ze meer
aandacht kregen voor de omgeving. In
Duitsland bouwt men bijvoorbeeld huizen met
kleinere ramen, de fietsen zijn er anders en
de kleding van vele mannen laat zien dat men
in Duitsland meer op uniform is gesteld dan
bij ons. We reden over de Eems naar Leer en
van daar naar Bad Zwischenahn, een toeris
tenoord, bekend om zijn watersport en de
vele kwekerijen van bloemen en heesters,
Inmiddels was de zon gaan schijnen en de
vooruitzichten leken goed, want we reden een
wolkenloze hemel tegemoet. In Falkenburg
tussen Bad Zwischenahn en Oldenburg had
den we onze eerste lange stop. Voorbij
Oldenburg kwamen we op de autobaan naar
Bremen. De stad zelf met zijn vele kranen,
kenmerkend voor een havenstad, zagen we in
de verte. Het ging nu snel: van Bremen naar
Hannover weer autobaan en bij laatstge
noemde stad namen we de autobaan richting
Kassei. Het plan was bij Seessen de autobaan
te verlaten en dan via Osterode naar Bad
Sachsa te rijden. Hoewel het prachtig weer
was, werden de jongelui wat stiller en zo nu
en dan hoorde je mompelen: „Ik zie nog geen
sneeuw". Een paar dagen tevoren had de
jeugdherbergvader nog medegedeeld, dat er
weliswaar in Bad Sachsa geen sneeuw lag
(een uitzondering!) maar dat wij in de Ober
Harz genoeg zouden vinden. Nu konden wij
hoof tl Keizersgracht-ulo
dat nog nauwelijks geloven. Hoe meer we
Seessen naderden, hoe meer de spanning
steeg, totdat dichtbij Seessen een gejuich
opsteeg. We zagen de eerste sneeuw, sneeuw
op de noordelijke helling van een heuveltje,
maar het had nog geen groter oppervlakte
dan 1 m2. Hoe dichter we de Harz naderden,
des te vaker zagen we zo'n plukje sneeuw. De
bus reed niet meer zo snel, we stegen en zo
nu en dan kwam ons een auto tegemoet met
ski's er bovenop. Zou het toch waar zijn? In
overleg met de chauffeur wijzigden wij onze
route. In plaats van via Osterode naar Bad
Sachsa te rijden, gingen we richting Claus-
thalZellerfeld. Het was vier uur en we
wilden proberen dwars door de Harz te rijden
en dan toch nog om zes uur in Bad Sachsa te
zijn. Eer we in ClausthalZellerfeld waren
hadden we zekerheid: overal besneeuwde
hellingen en langs de weg stonden dennen en
sparren met sneeuw bedekt, die, nu de zon
erop scheen, een onvergetelijke aanblik gaven.
