Fa Adema 's Bouwbedrijf
Verlengde Schrans 74 - Leeuwarden - Telefoon 20014, b.g.g. 26938
BUNGALOWBOUW
VERBOUW
ONDERHOUDSWERK
niet en dan komt de klap hard aan. Een mens
die kan zien, zal op het laatste moment nog
altijd wat merken. Hij loopt er dan ook wel
tegenaan, maar met een reflex kan hij de klap
nog wat opvangen. Maar voor ons komt het
ineens. Je schrikt je dood. Je moet oppassen,
dat je de hond niet per ongeluk loslaat, want
anders ben je helemaal hulpeloos. Ik heb al
heel wat klappen moeten incasseren."
De heer Veenstra is na zo'n ongelukje wel
eens op hoge benen de desbetreffende winkel
binnengestapt om de winkelier ongezouten
zijn kritiek te laten horen. „Ze mompelen een
excuus en daarmee is het afgelopen en de
volgende week hangen ze er nog precies zo.
Ik ben blij, dat ik vroeger altijd midden in
het stadsverkeer heb gezeten. Je kent het
verkeer, want het is een samenspel". In 1951
kreeg de heer Veenstra zijn eerste, door een
stadgenoot afgerichte hond. In die 17 jaar zijn
er vier andere honden gevolgd, waarvan Top,
die hij kreeg van de AVRO-actie „Wie opent
de kluis", hem nu al tien jaar door de stad
brengt. „Je moet voor de volle honderd
procent op een hond aankunnen, anders word
je zelf ook onzeker met alle kansen op een
ongeluk."
Deze maand hoopt de heer Veenstra op z'n
nieuwe hond. Hij moet er enkele dagen voor
naar Amsterdam, om zich daarna middenin
het gewoel van Leeuwardens verkeer te
storten. En de obstakels. Een grote moeilijk
heid vormen naast de jaloezieën ook de, op de
trottoirs gestalde fietsen en brommers. „Hoe
vaak ik al niet een fiets per ongeluk heb
omgegooid, ik weet het niet meer. Je blijft er
gemakkelijk achter haken. Je kunt ze ook
niet gaan oprapen. Ik vind het vervelend
want je trekt er meteen een hoop kijkers naar
toe".
De kans op zulke botsinkjes wordt steeds
groter. De trottoirs worden steeds meer
gebruikt als opslagplaatsen en rijwielstallin
gen. Over de zonweringen heeft de Friese
Blindenkring ook al eens raadsleden benaderd,
want er moet iets aan gedaan worden. De
kans op erge brokken is groot, want, zo
vertelde de heer Veenstra, „als je met de
hond loopt heb je de pas er stevig in. Je bent
geconcentreerd en dat is de hond ook. Zo'n
klap komt dan ook keihard aan".
Met een nieuwe hond zal hij moeten afwach
ten of die ook net zo goed kan geleiden als
Top dat kon. Het beest, dat een kruising is
tussen een schotse collie en een duitse
herder, geeft nergens om. Hij wordt niet
afgeleid door auito's, die vlak langs hem en
zijn baas vliegen. Hij raakt niet overstuur van
het vuurwerk op oudejaar, noch van de
sirenes van politie- of brandweerauto's.
Onverstoord heeft hij zijn baas tien jaar lang
door Leeuwarden gekoerst. „Hij is nu toe aan
z'n AOW", zegt zijn baas Veenstra.
Om het de opvolger van Top wat gemakkelij
ker te maken hoopt de heer Veenstra, dat het
beroep van de Friese Blindenkring op het
publiek om zoveel mogelijk obstakels op de
trottoirs te voorkomen, zal worden gehoord.
Pas dan zal de voetganger en de blinde
onder hen een gelijkwaardige verkeerspartner
zijn. Iets wat zij, buiten hun schuld, nu nog
niet zijn.
