PROGRAMMA FRIESE ZIEKENOMROEP
^-venturen in een
beetje
VOOR DE JEUGD
oktober
door Maja van Heemstra
Tjalling zag dat de wonden aan hoofd en han
den van de andere jongen niet erg diep waren.
Het waren krabben, waar de klauwen van de
wilde kat hadden toegeslagen. Hij probeerde
de jongen wat overeind te zetten, maar die
begon te kreunen. Zijn rechtervoet was erg op
gezwollen, die had hij waarschijnlijk verstuikt,
toen de kat hem aanviel en hij ergens over
gestruikeld was.
Hij had veel pijn, dat kon je aan zijn gezicht
wel zien. Maar hij schreeuwde niet meer. Er
was nu immers iemand bij hem, hij was niet
meer alleen in het grote bos. Alleen met die
krabbende wilde kat!
Tjalling stond te kijken hoe hij hem het best
naar zijn boot kon krijgen. Het water was vlak
bij. Maar hoe kon je een gewonde, die nauwe
lijks kon lopen en die nog erg bloedde, over
al die takken en dorens laten lopen, over moe
rasgrond waarin je telkens wegzakte? Hij
maakte van een paar takken een soort stoeltje,
zodat de jongen zitten kon en niet langer op
het pijnlijke been hoefde te staan. Toen zocht
hij grote takken bij elkaar en daarmee maakte
hij een pad naar zijn boot. Zelf ging hij er een
paar maal overheen, je kon nu niet meer weg
zakken. Maar makkelijk was het nog niet. Niet
voor een gezonde jongen en zeker niet voor
een gewonde.
Hij beduidde de jongen dat hij moest proberen
op te staan. Die liet alles met zich doen. Alle
haat en nijd van vroeger schenen als bij tover
slag verdwenen te zijn. Tjalling ging gebukt
voor hem staan en legde de armen van de an
der over zijn schouders. Zo kon hij de gewonde
steunen. Heel langzaam ging het over het pad
van takken. Af en toe konden zij niet meer;
de grote jongen had dan zoveel pijn en Tjalling
kon bijna geen adem halen, omdat de ander zo
zwaar op hem steunde. Het duurde dan ook
heel lang voordat zij bij het water waren. De
dorens trokken aan hun kleren en schramden
armen en benen. Maar eindelijk waren ze dan
zo ver.
De grote jongen leunde zwaar tegen een boom.
Hij had zo n pijn. Tjalling, bevrijd van de zware
last, haalde een paar keer diep adem. Toen
sprong hij in de boot en trok die vlak tegen
de boom aan, waar de jongen stond. Hij be
duidde dat die moest gaan zitten. Al lag daar
dan ook niets dan modder, vuil waren zij toch
al. Toen hij zat kon hij zo langzaam in de boot
glijden. Maar dat deed hem weer zoveel pijn,
dat hij bewusteloos raakte. Nu had Tjalling
geen tijd naar hem om te zien. Het was zaak
zo gauw mogelijk thuis te komen, want in het
bos werd het onder het dikke dak van blaren
veel gauwer donker dan op zee.
Met een forse stoot duwde hij de boot af en
het ging snel op huis aan. De kreek af, een
klein eindje de zee op en daar lag het dorp.
De andere jongens waren al thuis en stonden
op het strand uit te kijken waar hij bleef. De
lichtjes in de huisjes brandden al, toen Tjal
ling met de gewonde op het strand landde.
Hulp was er toen gauw genoeg om de zoon
van het opperhoofd naar zijn huis te dragen.
(wordt vervolgd)
1. Diaconessenhuis Grabbelton
2. St. Bonifatius Hospitaal
3. Stadsziekenhuis
4. Beatrixoord, Appelscha
5. Beatrixoord, Haren
7. Parkherstellingsoord Lichte muze
8. Diaconessenhuis
9. St. Bonifatius Hospitaal
10. Stadsziekenhuis
11. Beatrixoord, Appelscha
12. Beatrixoord, Haren
15. Diaconessenhuis 4 x M
16. St. Bonifatius Hospitaal
17. Stadsziekenhuis
18. Beatrixoord, Appelscha
19. Beatrixoord, Haren
Uitzendingen:
Parkherstellingsoord, maandags 11.00 uur;
Diaconessenhuis, dinsdags 16.30 uur;
Twintig minuten voor
kinderen en twintig
minuten voor tieners.
Populaire muziek van
grote meesters in drie
kwarts- en andere
maten.
Muziekmenue voor
moderne mensen.
21. Parkherstellingsoord Verjaardagen
22. Diaconessenhuis
23. St. Bonifatius Hospitaal
24. Stadsziekenhuis
25. Beatrixoord, Appelscha
26. Beatrixoord, Haren
28. Parkherstellingsoord Mozaïek
29. Diaconessenhuis
30. St. Bonifatius Hospitaal
31. Stadsziekenhuis
St. Bonifatius Hospitaal, woensdags 16.00 uur;
Stadsziekenhuis, donderdags 19.15 uur;
Beatrixoorden volgens intern programma.
Felicitaties en muziek
voor patiënten die in
oktober jarig zijn.
Een en ander verzameld
door het verplegend
personeel.
a. Tien minuten toege
meten tijd.
Gesprek met mej.
J. Poldermans, direc
trice van het Baken,
over het winterwerk.
b. De PTT-Harmonie.
Opnames van het con
cert van 25 oktober
in de Harmonie.
c. Kunstmarkt 1968.
d. Het Archo Trio.
Hans de Groot, fluit,
Henk Hoekema, hobo,
Edy Mennes, piano.
Opnames van het
eerste optreden van
dit trio. Ze spelen
lichte werken van
Rameau, Pepusch en
Ethel Smith.
