JjfelES H. Zondervan op 1 januari niet meer bioskoopdirekteur In Tivoli „Peer Gynf" met Hans Albers („Een qrote avonturenfilm met prachtige landschap pen uit Noorwegen ais achtergrond); in Cinema Tusschen 5 en 6", met Loretta Young en Fran- cbot Tone („Een film van adembenemende spanning, schitterende regie en prachtig spel"); in de Leeuwarder Het geheim van de Schor pioen' en „De bandieten van San Lorenzo Dat waren de Leeuwarder bioskoop-program- ma's in de week van 28 mei tot en met 3 juni 1937. In deze zelfde week, om precies te zijn op 1 juni, betrad de heer H. Zondervan het kantoor van de N.V. „Vereenigde Nederland- sche Bioscopen" om daar plaats te nemen op de voor hem gereserveerde stoel, die naar ver wachting binnen afzienbare tijd de direkteurs- zetel zou worden. Het was geen onbekend terrein voor de heer H. Zondervan. Zijn vader, S. Zondervan, voerde alleen het bewind over de drie bioskopen, na het overlijden van mede-direkteur Ph. Kessler en zag in zijn zoon een goede medewerker voor het ogenblik en een opvolger voor de toe komst. Vader S. Zondervan begon zijn maatschappe lijke loopbaan in dienst van de gemeentesecre tarie te Leeuwarden. Als jong ambtenaar was hij belast met de controle op de naleving van de vermakelijkheidsbelasting. Stond hij in deze kwaliteit bij de ingang van een bioskoop, dan viel het hem op, dat men beter de entreegelden kon ontvangen dan met ambtelijke argusogen toekijken of het voor de gemeente bestemde deel daarvan wel onverkort werd afgedragen. Met de heer Kessler, toen al eigenaar van de Cinema, kwam hij tot een vergelijk, dat ten slotte leidde tot de oprichting van de N.V. „Vereenigde Nederlandsche Bioscopen", die, naast de Cinema ook de Tivoli (aanvankelijk Friso geheten) en de Leeuwarder kwam te om vatten. Buiten Leeuwarden behoorden een tijd lang bioskopen te Sneek en Alkmaar tot de N.V., maar later trok men zich terug op de vesting Leeuwarden. De gezamenlijke exploita tie van drie theaters, vrijwel de hele markt in Leeuwarden beheersend, had natuurlijk grote voordelen. Men kon bij de planning naar be hoefte spreiden, daarbij uitgaande van het spe cifieke karakter van elk der theaters. In dit bedrijf werd de heer H, Zondervan dus opgenomen op 1 juni 1937. Hij had zich toen al op zeer verschillende terreinen een hechte re putatie opgebouwd. De eerste daarvan verwierf hij zich in zijn jongensjaren. De familie Zonder van woonde in de Tramstraat en de jonge Hendrik stond in deze omgeving te boek als „de schrik van het Tramkwartier". Bezadigde bewoners van deze nette buurt schreven elke uiting van baldadigheid bij voorbaat en onge zien toe aan deze zoon van Zondervan en het schijnt, dat ze daarbij opmerkelijk weinig ver gissingen hebben begaan. Bij sport, spel en doodgewone waaghalzerij legde Hendrik Zon dervan een roekeloze vermetelheid aan de dag, die hem op menige bloedende wonde kwam te staan, zonder dat deze kwetsuren hem tot in keer brachten. De neiging tot roekeloosheid heeft hem ook op latere leeftijd niet verlaten, maar hij kende zichzelf goed genoeg om bij voorbeeld nooit met autorijden te beginnen. Aan het gemotoriseerde verkeer heeft hij slechts korte tijd deelgenomen op een brom mer, waarmee hij in 25 minuten van Leeuwar den naar Heerenveen reed. Men wist hem er van te overtuigen dat dergelijke capriolen te eniger tijd noodlottige gevolgen moesten heb ben en hij schafte de brommer af. Kunnen we een enthousiaste beoefening van de schietsport en een grote belangstelling voor voetbal hiermee nog wel rijmen, moeilijker wordt het, met deze gegevens omtrent zijn per soonlijkheid voor ogen, de heer Zondervan te zien als een groot liefhebber van de hengel sport, waarbij, naar men weet, de roekeloosheid meer aan de kant van de vissen moet worden gezocht. Wel past zijn belangstelling voor de hengelsport bij zijn liefde voor de vrije natuur. Eierzoeken hoort ook in deze rubriek thuis; daarbij komt trouwens het springen over te brede sloten rijkelijk te pas. Zijn tweede huis is de motorboot, waarmee hij met veel animo de Friese meren bevaart. De watersport heeft ook op andere wijze zijn interesse. Gebruikmakend van zijn grote hand vaardigheid en accuratesse heeft hij verschil lende zeilbootjes gebouwd, met een precisie die een afwijking ter dikte van een sigaretten vloeitje nauwelijks tolereerde. Karweitjes en klusjes van allerlei aard zijn bij hem in ver trouwde handen. Het enige bezwaar tegen der gelijke bezigheden is, dat het bioskoopbedrijf een hoogst ongewoon schema van vrije tijd kent; mevrouw Zondervan heeft haar man vele malen in het holst van de nacht uit zijn indoor- scheepswerf bij de Leeuwarder gehaald. De mo torboot ligt in een privé-schiphuis bij de Jacht haven. De heer Zondervan heeft daar enige tijd geleden zelf een nieuwe dakbedekking aange bracht, ondtfr het goedkeurend oog van een zijner personeelsleden, die in dit vak bekwaam is. Commentaar van deze employé: „Als ik nog eens baas word, dan wil ik u wel als knecht Zijn schoolopleiding in Nederland voltooide de jonge Hendrik Zondervan met het behalen van het M.T.S. (nu H.T.S.) diploma, hoofdvak elek trotechniek, maar bouwkunde en sterkteleer ontsnapten ook niet aan zijn aandacht. Een verdere opleiding volgde aan een technische school in het Duitse Zwickau, alwaar men be reid was hem na volbrachte studiën het predi kaat „ing." te verschaffen. Met deze kennis toegerust, belandde hij te Hilversum bij de jonge „Nederlandsche Seintoestellen Fabriek", alwaar men onze eerste radio's en zenders bouwde. Boeiend en goed werk, vooral toen hij chef van de afdeling planning was geworden, een eervolle maar uitputtende functie. Om streeks 1937 wilde Philips-N.S.F. hem belasten met de opbouw van een fabriek in Polen, die nodig was geworden omdat men daar Hitiers technische koopwaar niet meer begeerde. Deze plannen werden doorkruist door het vaderlijke verzoek om in Leeuwarden mee leiding te ge ven aan de drie bioskooptheaters. Hij koos Leeuwarden en werd direkteur op 1 mei 1940. Het bioskoopbedrijf was hem uiteraard niet on bekend, maar het vak moest hij nog leren. Zijn technische kennis kwam mooi van pas om de apparatuur te verbeteren, vooral dat deel waar mee het nog maar kort bestaande filmgeluid werd voortgebracht. Maar het belangrijkste van het werk van een bioskoopdirekteur is het keiharde zakendoen met verhuurders van films, die in tal van gevallen niet ongenegen zijn de bioskoopexploititanten het mes op de keel te zetten. Men moet in dergelijke zaken behoed zaam manoeuvreren tussen het wenselijke (de beste films dus) en het commercieel verant woorde. De heer Zondervan is een groot en kritisch ingesteld filmliefhebber, die de meeste van de in zijn theater vertoonde produkten zelf van tevoren heeft gezien en nog tal van andere films daarbij. Hij erkent, dat de zake lijke en artistieke belangen elkaar gemakkelijk in de weg kunnen staan. Er zijn, gelijk bij het toneel, geen overheidssubsidies die de schoor steen rokend houden wanneer het publiek niet komt om dit met de recette te bewerkstelligen. Toch heeft het hier aan de films die eerder artistiek dan zakelijk representatief voor de stand van de cinematografie waren, niet ont broken. Dat hier voor het artistieke experiment weinig plaats is, wordt trouwens duidelijk be wezen door het feit dat onze plaatselijke film kring al sinds jaar en dag in een koma ligt. Zijn zakelijke rechtlijnigheid heeft de heer Zon dervan in verschillende functies gebracht, bij de Nederlandse Bioscoopbond, de vereniging die meer dan een gezelligheidsgenootschap het apparaat is om allen die met film te maken hebben organisatorisch en zakelijk in het goede spoor te houden. Op 31 december is het de laatste dag voor di rekteur Zondervan. Hij verlaat het bedrijf en kan nu volop tijd vinden om te varen, te vissen en naar Cambuur te gaan kijken (ook de bi-o- skoop draait op zondagmiddag). Maar het is natuurlijk wel vreemd een bedrijf te verlaten waarmee men zoveel jaren nauw verbonden is geweest, zelfs wat het wonen (boven de Cine ma) betreft. Dat huis zal straks worden betrok ken door de heer F. H. Weyschedé, zijn op volger die al een aantal jaren aan het bedrijf verbonden is. Misschien wordt het nog vreem der voor mevrouw Zondervan, die we tot op dit ogenblik de huisvrouw van de Cinema zou den kunnen noemen. En dat niet alleen: ze heeft altijd actief in het bedrijf meegewerkt. Enfin, straks komt de lente weer in het land en dan ligt de motorboot klaar. In afwachting van dat moment is er nu gelegenheid om eens rustig een bioskoopje te pikken. Want dat is er af die jaren natuurlijk nooit van gekomen Uw nieuwe fiets «t bromfiets staat voor U klaar! Uitsluitend de beste merken Beste service Enorme keuze U is hartelijk welkom bij N.^V. VOORSTREEK 65-67 - Tel. Gazelle Honda Solex R.A.P. Puch Typhoon en andere 24596 fabrikaten

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1968 | | pagina 15