Het slachthuis: vergroot en gemoderniseerd Het openbaar slachthuis aan de Snekertrekweg trekt weinig publieke belangstelling. Op grond van zijn functie op het gebied van de levensmiddelenvoorziening zou het eigenlijk zeer in trek moeten zijn voor excursies, zoals van leden van de Nederlandse Vereni ging van Huisvrouwen en de Plattelandsvrouwen. De dames gaan echter liever naar bij voorbeeld de Coöperatieve Condensfabriek Friesland, alwaar men het bereiden en bot telen van koffiemelk kan aanschouwen. Daar komen geen emoties bij te pas die tot het flauwvallen van toeschouwers kunnen leiden, terwijl men daarvan in het slacht huis niet geheel zeker kan zijn. Enkele maanden geleden maakten wij het nog mee, dat een in zijn vak geharde journalist tijdens een persconferentie het kantoor van direc teur J. de Vries overhaast en onpasselijk moest verlaten, toen daar een overigens ge matigd realistische uiteenzetting over het slachtproces werd gegeven. Alleen voor de vegetariërs geldt het verwijt van het bedrijven van struisvogelpolitiek op dit punt niet. Zij zijn onschuldig aan al hetgeen in een slachthuis wordt bedreven. De grote rest van onze bevolking laat zich de biefstuk ken en de koteletten niet ontgaan, maar is doorgaans om strikt persoonlijke redenen ver hinderd een bezoek aan het slachthuis te bren gen, wanneer hem of haar daartoe de gelegen heid wordt geboden. Het valt ook niet mee zich te verdiepen in het ontleedkundig proces, dat een complete en levende koe doet uiteenvallen in een reeks smakelijke produkten en niet- consumeerbare afvallen, die overigens langs allerlei technische wegen tot waarde worden gebracht. Het uit huiden vervaardigde leder is daarvan het bekendste voorbeeld, maar er zijn tal van andere processen, waarbij allerlei nette produkten op kokhalswekkende wijze tot stand komen. Wij, stedelingen, zijn van het slachtoffer ver vreemd geraakt. In het boerenland is het heel gewoon. Daar werd vanouds op de boerderij het varken over de kling gejaagd om met zijn spek en hammen een goed stuk winterkost te leveren. Het hele gezin was bij dit evenement betrokken, ook de kinderen, die heus niet in een geblindeerd kamertje werden opgesloten om hun zieltjes te beschermen tegen de kneu zende werking van dit bloedig drama. Maar ook in de stad Leeuwarden speelde het slachtproces zich, voor de komst van het open baar slachthuis in 1925, veel meer tussen de mensen af dan nu het geval is. Het gebeurde namelijk bij de slagers thuis, op ook voor toe schouwers dus gemakkelijk toegankelijke plaat sen. Daaraan waren grote bezwaren verbonden, omdat men uiteraard bij een zo sterk gedecen traliseerde slachterij moeilijk overal tegelijk van overheidswege controle kon uitoefenen op de kwaliteit van het vlees en de bij de bewer king betrachte hygiëne. Toen het slachthuis tot De nieuwe slachtbaan voor runderen in vol bedrijf Maandblad, onder auspiciën van de stichting „Leeuwarder Gemeenschap" 18e jaargang no. 2 februari 1969 Redactiecommissie: Mevr. A. J. Bearda Bakker-Stuiveling H. Kingmans Pastoor H. W. Dijkman O.P. J. T. Vellenga Redacteur: W. H. Kuipers, telef. 28203 Adres administratie: Voorstreek 101-103, tel. 22046 en 22047 Redactie: Stadhuis Leeuwarden, tel. 40222 Abonnementsprijs 5,00 per jaar Gironummer 809910 ten name N.V. Erven Koumans Smeding, Leeuwarden stand kwam, heeft men het gebruik daarvan door de slagers afgedwongen door middel van de hinderwet, die het mogelijk maakt bedrijven te weren, die overlast voor hun omgeving ver oorzaken. Maar daar ging het niet in hoofd zaak om. De gemeentelijke overheid wilde langs deze weg een effectiever vee- en vlees keuring mogelijk maken en een grotere hygiene doen betrachten, beide zaken, die rechtstreeks te maken hebben met de volksgezondheid. Er zijn twee merkwaardige documenten die ons een inzicht geven in de toestanden bij de vlees voorziening in het pre-abattoirtijdperk. Om streeks 1890 zijn twee geneeskundige plaatsbe schrijvingen van Leeuwarden samengesteld, als inzendingen voor een prijsvraag over dit on derwerp. De ene was van de toenmalige ge neesheer-directeur van het stadsziekenhuis, dr. P. H. Kooperberg, de andere van de Leeuwar der arts dr. P. H. Asman.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1969 | | pagina 3