presenteert óclxatkamer oan sSt. CYlicoiació 1001 cadeau-óuggeótieó leeótelyke entourage Sluit uw verzekering bij de Algemeene Friesche Levensverzekering-Maatschappij „De Groot-Noordhollandsche van 1845" Algemeene Friesche Schadeverzekering-Maatschappij N.V. uut, dus die is altied wel tuus, dat daar ken ik morrenfroeg oek wel henegaan. Manus: Ik lach mie eigenlijk doad. Want as we nou soa doen, komt er fannemiddag muskien niet één, mar morren drie, muskien wel tegeliekü Willem: Daar hew ik nog niet eens soa bij stilstonnen, mar dou hest geliek. Om je rot te lachen. Nou, dan mutte we het nog anders ferdele. Keimpe: Ik weet het goedmaakt. Willem gaat fsnnemid- dug, August gaat morrenfroeg, en ik, sei de gek, gaan morrenmiddug. En dan sien we dan es weer. Manus: Och, ja, dan ken ie oek wel weer wat opknapt weze. En is dat niet soa, dan mutte Dorus en ik oek nog mar es om het hoekje kieke. Keimpe: Je wete het nooit. As je op ons leeftied wat krije, dan sit je der soms een hele tied an fast. As het al goed komt. Want eh Dorus: Soa is het, Keimpe, soa is het. Wij lieke soa hele kerels, mar as we wat krije, dan doet wel blieken, as dat de fermogens niks meer is. August: We mutte het beste der mar fan hope met Rein. Ik hew het altied een goeie Rein fonnen. Het su mie suver nou ja, laat oek mar. Rein: Morren mannen. Jonge, jonge, wat stane jimme der met begrafenisgesichten bij. Is der weer een bekende tussen uut knepen? Willem: We waren hast soa feer, dastou op'e nomenaasje stonst. Eerst dochten we, dast siek waarst, en dan suden we al naar die toe. Te meensen Rein: Ik siek? Mar hoe komme jim daar soa bij? Wie hèt dat seid? De meensen ouwehoere altied mar een end weg. Nou, fertel es, wie hèt. Manus: Niet één Rein, jonge, niet één hèt wat seid. Wij dochten self as dat Rein: Dat binne nou je kammeraden. Die make met mekaar mar even uut, dat Rein siek is. Wel ja, Rein is siek. Bin we daar oek weer af. Keimpe: Rein, jonge, niet soa oplopen dou. Wat mankeert die. O, ik ruuk al wat. Dou hest al even an'e jui weest. Of niet soms? Rein: Wat is nou an'e jui weest? Ik trof een ouwe kammeraad. Hij seit: gaast met, dan stoate we even an'e wieg. Mooi. Eén, en nog es één, en Willem: Wie waar dat Rein? Of kanne wij die pursoan niet? Rein: Wat ken jim dat skele. Jim hadden toch gien belang meer bij Rein? Rein su wel siek weze, en Rein kon wel doadgaan, en al soa meer. Smoor mar! Dorus: Rein, nou is't uut met die flauwekul! Dou waarst hier fannemorren niet. Daarom dochten we, wij gane es bij em langes, want Manus: Hij kan es siek weze. En as ie siek weze su, dan sal ie het fijn fiene, dat sien ouwe maten es bij em siene. En nou dou weer. Willem: En we seiden der bij: we hope dat ie gauw weer op'e lappen is, want as wij ouwe bokken wat krije, dan hewwe niet feul meer bij te setten. Rein: Stil mar jonges, stil mar. Deze Rein is helemaal mis weest. Jimme binne feul beter as ik. Nou begriep ik het allemaial. Och heden, mien saddoek Willem: Snotter mar even lekker, Rein. De neus skoan, en de ogen droog. En dou bist niet siek gelukkig. Mar dou hest wel meer as drie had. Rein: Ses slukjes, op'e nuchteren maag. Dat doen ik nooit weer. Mar ja, ik tref die Minkus Flap, en hij seit, Rein, seit ie, hoe gaat het met dij? Ik Keimpe: As ik de bek der even inslaan mag Rein: Deze keer niet. Nou is Rein an't woord. Toe mar Rein. Mooi, dank je wel. Minkus seit, hoe gaat het. Ik sêg: wel goed. Dat is lang leden. Hij seit. August; Wie is die Minkus eigenlijk, Rein? Hoe konstou die fent soa? Rein: Ik kon em helemaal niet. Mar hij kon mien swager. En toen seit Minkus: Ik sag die eerguster bij dien swager. Die lollige broek met regenwater. Manus: Wie is nou de lollige, Minkus of dien swager? Rein: Mien swager ommers. Die hèt altied fan die mooie segjes. Nee, Minkus is heel anders. Mar goed, hij seit teugen mij: Salle we één kope? Ik seg Willem: Wie is Minkus toch? Kanne wij Minkus of kanne wij Minkus niet? Rein: Ik kon em niet, en ik docht oek niet, as dat jim em konden. Hij sei teugen mij: ik bin Minkus Flap en dou bist Rein. Hoe is het met dij? August: Mar hij sei oek, dat is lang leden. Waar sloeg dat dan op? Rein; Hèt ie dat oek seid? Hoe weestou dat? Dou wast er toch niet bij? Willem (met veel knipoogjes): Kom mannen, we stappe mar op. Gaast met die kant uut, Rein? Wij dochten dast siek wast, mar toen hadde Minkus Flapoor dij al medicienen geven. En die beginne nou te wer ken i n VROOM Sc DREESMANN VEREENIGING VAN LEVENSVERZEKERING EN LIJFRENTE LEEUWARDEN, BURMANIAHUIS AMSTERDAM, VAN BRIENENHUIS ROTTERDAM - DEN HAAG - UTRECHT - GRONINGEN - HENGELO HAARLEM - ARNHEM - EINDHOVEN

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1969 | | pagina 17