VERHEUGENDE REACTIES OP 7 KLEINE KRANTSJE Hè jed ïi] ENAULT 1 OSIER 'T KLEINE KRANTSJE HET EERSTE NUMMER VAN 'T KLEINE KRANTSJE IS ER GEWELDIG INGEVALLEN - DAT MOGEN WE ZEKER WEL ZEGGEN MET EEN STAPEL REACTIES OP TAFEL, WAARUIT HEEL DUIDELIJK BLIJKT, DAT ONS INI TIATIEF DOOR TALLOOS VELEN BUITENGEWOON OP PRIJS WORDT GESTELD. EEN AANTAL VAN DEZE REACTIES DRUKKEN WIJ AF IN DE RUBRIEK VAN DE INGEZONDEN STUKKEN- DIE VOOR ALLE LEZERS OPENSTAAT: AS JOU HET MIJ FRAGE VOOR NAAR (hitmact in de slrui WELSLAGEN GEWENST Met veel belangstelling en waardering heb ik kennis ge nomen van 't Kleine Krantsje. Gaarne wens ik U en Uw me dewerkers een welslagen met deze nieuwe uitgave toe, in de hoop, dat U hiervan veel vol doening moogt ondervinden. Bovendien meld ik mij hierbij graag als abonnee voor het komende jaar. Leeuwarden Mr. H. P. Linthorst Homan Commissaris der Koningin VEEL BELANGSTELLING Voor de toezending van een exemplaar van het eerste nummer van 't Kleine Krants je zeg ik U gaarne dank. Ik heb er uiteraard met veel be langstelling van kennisgeno men en wens U gaarne toe, dat U met deze uitgave be reikt, wat U zich ervan voor stelt. De Burgemeester van Leeuwarden Mr. A. A. M. van der Meulen PLUIM VERDIEND De verjaardags feestgangers, over wie U schreef in Uw „Ter Introductie" in het eer ste nummer van t Kleine Krantsje, verdienen een pluim! U noemt in Uw arti kel „Friesland laat de voetbal rollen" namen van voetbal verenigingen als Rood Geel, Udi, Brinio en L. V.V. (in de laatste drie clubs heb ik zelf gespeeld en later in good old Frisia), maar voor de Am bachtsschool speelden toen ook nog La Vitesse en Quick. Vooral voor deze dingen heb ik ook veel belangstelling. Zeist W. Th. H. Strikkers Ze zullen allemaal aan bod komen in onze ge schiedschrijving van het Friese voetbal: La Vites se zowel als Quick en Udi en L.V.V. zowel als Rood Geel, Achdoetch, de Leeu warder Boys en Aristides; enfin, noemt U maar op. Red. 't KI. Kr. OVER DE RAMP IN HET MIJNENVELD De zwaargewonde Simon Vlietstra, waarover geschre ven wordt in het verhaal „Slechts een die de ramp overleefde" in 't Kleine Krantsje van twee weken ge leden, is volgens mij niet door de Duitsers uit het mijnen veld gehaald. De Duitsers kwamen pas de volgende morgen om de lijken van die beide jongens op te halen. Met mijn buurman Veenstra (Poppeweg), die net als ik bij de Luchtbescherming was en met Allemans (kruidenier), ben ik direct na het horen van de klap naar het Pan- werk gegaan. Vlietstra was toen al ergens binnengebracht, ik meen, dat het bij Bergsma was. Toen we vroegen of er al hulp in geroepen was, zei men, dat die niet te krijgen was. De Duitsers zeiden, dat ze met civiele personen niks te ma ken hadden en het politiebu reau verwees weer naar de Duitsers. Met Veenstra heb ik toen een dokter gewaarschuwd en die is direct gekomen met een arts, die bij hem ondergedo ken zat. Vlietstra was er heel slecht aan toe, maar hij was nog bij kennis. Hij zei, dat er nog jongens in het mijnen veld lagen. Dat wisten we trouwens wel, want we kon den ze wel horen. Een van de twee was in ieder geval niet direct dood. Leeuwarden, J. de Vries Dame uit omgeving Droeven- dal, wachtend op haar beurt, tot vrouwelijke kennis in vis winkel in de binnenstad: „Mien man is zoutloos, da's oek niet best. Hij mag zowat niks meer hewwe, gien koek jes, gien butter, gien kees, gien gewoon brood, nou dan is er oek niet veul lol meer an. Maar nou hewwe we er al wat op vonnen, want de laat ste dagen geef ik 'em een zou te hering op 't zoutloze brood en dan gaat het nog wel LEEUWARDERS „OM UTENS" Gefeliciteerd met uw eerste Kleine Krantsje, het zag er prachtig uit. Kunt u bij het volgende nummer niet een kaartje insluiten, waarop de lezers adressen kunnen invullen van familieleden, die buiten Leeuwarden wonen? Ik geef u hierbij alvast de na men van een vijftal van mijn eigen familieleden „om ütens". En u wilt mijzelf natuurlijk wel als abonnee noteren. Leeuwarden J. Brijker Hartelijk dank voor dit voortreffelijke idee Kaar tjes zullen we niet bij de kranten insluiten, maar dit kan wel: Liwadders, geeft U ons de adressen van Uw Leeuwarder fa milieleden, die niet meer in Leeuwarden wonen. Wij zullen ze dan een proefnummer van 't Klei- se Krantsje doen toeko men. DE GRIJZE OUDHEID Graag wil ik mij op Uw veer tiendaagse periodiek abonne ren. Ik behoor tot de zeer oude garde de leeftijd der zeer sterken en woonde in Leeuwarden van 1885 tot 1901: eerst in Huize Muntenburg aan de Weaze, daarna tegen over de Duco Martenapijp in een groot huis, dat nu al ja ren een bioscoop is en ten slotte aan de Noorderweg, voor ik naar Indië ging. Als ik over die oude dingen ga pra ten komt er heel wat los. Na mijn terugkeer uit Indië kwam ik practisch ieder jaar in Friesland, ook al woonden wij hier in Voorburg. Nu is dat er niet meer bij, nu ik 84 ben. Soit! Hieronder geef ik U enkele adressen van oud Friezen, ook Leeuwarders, die mogelijk wel interesse voor uw blaadje hebben. Zend hun in ieder geval een proefnummer van 7 dezer. Voorburg J. G. Peeting DE VERSKIENING VAN 'T KLEINE KRANTSJE Hier hewwe al veul meensen op wachten: een krantsje dat skrieft over oud-Luwwadden ut ouwe dat gebeurd is in oanze ouwe goeie stad. Ut eerste krantsje lei bij veul meensen in ne bus. Ur wudt al over praten in ne barbiers- zaken, de meensen op e straat houwe mie an en segge: ko ren op jouw molen hé, dat krantsje van Fenno Schoustra „Nou" seg ik „as ut nou oek koren op jimme molen is, dan mutte jimme abonné wudde. Meensen die belang hewwe in ne historie van oanze stad, nimme pen en papier, vuile ut in en sture ut naar de re dactie. Ut eerste krantsje dat thuus bezorgd wudd.e war prachtig, oek voor ut opkom- mend geslacht, dat oek lese ken wat voor leed de oorlog over oans land brocht het. Luwwadders, hou jimme van jim stad, van ut verleden, nou, ik hoor ut jim al seg- gen: „nou en of". Dan wud de we allemaal abonnee op het gzellige Kleine Krantsje en kenne de Redacteur Fen no Schoustra geluk wense met disse uutgave. Mar Luwwar- ders, nou niet prate „wat is ut mooi dit plan van Schou stra" dar hewwe niks an wud abonnee van 't Kleine Krantsje! Een rasechte Luwwadder. VEEL SUCCES Heel hartelijk geluk gewenst met Uw nieuwe creatie. De kennismaking was geweldig en er kwamen, bij het lezen, weer heel wat oude herinne ringen naar boven. Zelfs on ze niet-Liwadder vrouw en kinderen hadden plezier aan hun genietende man en vader. Wacht met spanning op Uw tweede nummer. U veel suces toewensend, Hilversum W. J. (Nand) Boitelle. SPANJAARDSLAAN 162 - LEEUWARDEN -TELEF. 05100-20043 Pas in de stad ontmoete oud stadgenoot Yme Evakker, nu Amsterdams tramconducteur, 55 en „nog erg fit", loopt weer met grote plannen rond. Hij wil te voet dwars door Amerika: starten in New York, 5000 km verder finishen in Los Angelos. Hij loopt zich nu de zolen van de schoenen om financiële steun, want zo'n uitstapje gaat wel wat centen kosten. „In Amster dam laten ze echt merken, dat je een Fries bent. Ais ik Amsterdammer was geweest hadden ze me al lang gehol pen". Niet alle plannen van altijd optimistische Yme Bak ker gaan door: van zijn Elf- stedenwandeling in één et maal is nooit wat gekomen, een geplande voettocht naar Israël ging ook niet door. Wel tippelde hij deze zomer in dertien dagen naar Zwitser land: een cahier stikvol hand tekeningen getuigt ervan. „Amerikanen, die me zagen lopen waren enthousiast. On ze Barbara Moore haalt er niet bij zeiden ze". Waar is de stad, die geen typen heeft, geen karakteris tieke figuren, die ieder kent? Leeuwarden heeft ze nog wel, de graag geziene stadgenoten, voor wie we wel even willen blijven staan, wanneer ze on ze aandacht vragen. Hart de Vries, ofwel „Hat", zoals de meeste mensen zeg gen, is er zoeen: een man, die zonder de attributen van z'n beroep in het stadsgewoel ver loren gaat, maar die met een muziekinstrument meteen een opvallende verschijning is. En welke instrumenten zou Hat niet hebben bespeeld? We hebben hem horen musiceren op het mondorgel, we hebben hem gefotografeerd met de trekharmonica, we hebben hem de meest welluidende klanken horen voortbrengen uit wonderlijke kastjes, die hij op kinderwagens had ge monteerd. Niet elke dag is er meer mu ziekwerk aan de winkel voor deze bekende stadgenoot, maar wanneer er feest is in de stad zal Hat tot de muzi kale gangmakers horen. Of met een mondorgel, óf met een trekharmonica, óf wel licht met een mobiele gram mofoon.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1964 | | pagina 4