'T KLEINE KRANTSJE De voetbal bleef dus niet alleen in Leeuwarden over de velden rollen: ook in Sneek werd het balletrappen populair, zoals we twee weken geleden hebben gezien. Voorwaarts, Lycurgus en Sparta waren er de eerste verenigingen, maar Voorwaarts ging al gauw over de kop en Lycurgus en Sparta stapten daarna bij- elkaar. We zullen nu zien, hoe deze Lycurgus Sparta Combinatie het voetballen in de Waterpoortstad verder populariseerde en gaan daarna weer even naar Leeuwarden terug om een kijkje te nemen bij het roem ruchte voetballen aan het Kanaal en op „de Baan". Lycurgus en Sparta gaan fuseren L.S.C. stelt „uitsmijters" aan Leeuwarden voet balcentrum Kanaalvoetbal viert hoogtij Jeekel en Heeger: Frisia's reuzenkee- pers De Kleitrappers gaan propaganda maken. Eendracht maakt macht: Ajax en I.P. slui ten zich bij Frisia aan De kampioens- vlag gaat omhoog *Er is geen club in 't noorden Frisia's zilveren feest In ternationaal voetbal in Leeuwarden Keeper kan niet onder de deklat staan In 't volgende nummer van 't Kleine Krantsje Dertien heren gaven op zon dag de vijftiende september 1907 acte de présence op de vergadering, waarin besloten werd, dat Lycurgus en Spar ta voortaan als de Lycurgus Sparta Combinatie door het voetballeven zouden gaan. Het oneven aantal speelde bij het nemen van dit be langrijke besluit geen beslis sende rol, want terwijl twaalf aanwezigen een hartstochte lijk „vóór" lieten horen, durf de er maar een tégenstemmer op te staan. De enige pessimist was de heer S. Zijlstra, die niettemin in het nieuwgevormde be stuur de centen mocht behe ren. Hij kreeg de heren J. J. Ringnalda en H. A. Idema, respectievelijk als voorzitter en secretaris naast zich in het bestuur en verder werd het bestuurscollege gecompleteerd door de heren F. A. Prins en S. Schilstra. Een van de eerste problemen, waarvoor dit vijftal een op lossing mocht vinden, was dat van het samenstellen van het eerste elftal, waarin per sé evenveel Lycurgianen als Spartanen zouden moeten staan. Natuurlijk kon dat niet en om beide groepen tevre den te stellen werd er toen een tot dusver clubloze kee per onder de lat gezet. De eerste officiële wed strijd van L.S.C. ging te gen het reserveteam van L.V.V. uit Leeuwarden, wel ke ontmoeting door de Sne- kers met 10 gewonnen werd. De elf, die dit voor de L.S.C. statistiek zo gewichti ge resultaat bevochten, waren H. Wachters, doel; F. Prins en Tj. Fokkema achter; Tj. Pier- sma, S. Vellema en E. Smit, midden; en M. Henstra, W. Boekhoudt, D. Vrolijk, J. Ringnalda en S. Schilstra, voor. Wat het nieuwe L.S.C. be stuur aanvankelijk veel hoofdbrekens kostte, was de last, die een deel van het Sneker voetbalpubliek bij de wedstrijden veroorzaakte en nog geen maand na de fusie moesten twee sterke kerels worden aangetrokken, die te gen een vergoeding van zeven kwartjes de man de opdracht kregen vervelend wordende toeschouwers van het terrein te smijten. Een derde goedkopere uitsmijter le verde de Sneker gemeente politie, die akkoord ging met het voorstel van L.S.C. om zich bij de thuiswedstrijden te doen vertegenwoordigen door een krachtige en martiaal ge helmde politieman. Het zal aan deze ordebewaar ders niet gelegen hebben, dat L.S.C. in het eerste jaar in de Friese Voetbal Bond geen successen kon boeken: de Snekers eindigden in de com petitie jammerlijk onderaan. Maar in het jaar daarna gin gen de ballen er beter in en na een klinkende 50 triomf op L.V.V. 2 werd L.S.C. voor de eerste maal in z'n nog jonge bestaan kampioen. L.V.V. was in deze periode naast Frisia dus een tweede vooraanstaande voetbalclub, die nochtans gedoemd was in de schaduw te blijven leven van het overal gevreesde Fri sia, maar dat gold ook voor al die andere meest kleine clubjes, die in de Friese hoofdstad ontstonden en hun vaak emotionele wedstrijden speelden op een terrein aan het Nieuwe Kanaal voor de Veel en verwoed is er aan het Nieuwe Kanaal in Leeuwarden gevoetbald in de goeie ouwe tijd, maar foto's ervan zullen bijzonder zeldzaam zijn. Dit is zo'n plaat van het Kanaal voetbal; drie elftallen lieten zich op deze historische grond vereeuwigen. Op de achtergrond zien we de Ambachtsschool. Tussen twee haakjes: wat zegt U van de hoofddeksels van de heren voetballers? Spannend voetbal op de pas in gebruik genomen Wilhelminabaan gevaarlijke momenten voor het Frisiadoel. Wie goed kijkt, ziet ook de molen van Vossman nog; die stond aan het begin van de Molenstraat. Ambachtsschool. Waar nu de huizen staan van de Vredeman de Vriesstraat en de Alma Tademastraat, renden toen de cracks van clubs als Brinio, La Vitesse en U.D.I. over het gras met de vaste wil het niet minder briljant te doen dan de cory- feën, die de kleuren van Fri sia verdedigden. En Frisia had in deze dagen sterren, over wie in heel het noorden met de grootste lof werd gepraat. Zelfs beschik ten de Frisianen over twee doelverdedigers, die weinig voor elkaar onderdeden en die beiden van een zo grote klasse waren, dat het kon ge beuren, dat de doelman van Frisia's tweede de eer werd waardig gekeurd om het doel van het Noordelijke Elftal te verdedigen Van deze twee reuzenkeepers Heeger en Jeekel had Jan Heeger de oudste papieren. Hij was het ook, die het een maal presteerde in een ont moeting tegen Velocitas niet minder dan drie strafschop pen te stoppen. „Frisia's ge weldige keeper Jan Heeger stopte niet minder dan drie penalty's onder stormachtige toejuichingen van het opge wonden publiek, dat tegen den scheidsrechter een drei gende houding aannam, zodat captain Jan Meindersma langs de lijntjes liep om de gemoe deren weer tot bedaren te brengen", zo versloeg de krant deze wonderlijke wed strijd, die in een 40 victorie voor Frisia eindigde. Korte tijd later was L.V.V. zo stoutmoedig om Frisia uit te dagen voor een vriendschap pelijke strijd, waarin de Fri sianen veel van hun prestige zouden kunnen verliezen, maar weer stak Jan Heeger in een briljante vorm: „De L.V.V.- ers openden met geweldige stormlopen op de blauwgele veste, maar Jan Heeger, de trouwe wachter in 't Frisia doel, ranselde de onmogelijk ste ballen er uit, net zoo lang tot dat z'n kameraden zich hersteld hadden en 't offen sief overnamen. Toen was alle gevaar voorbij en Frisia won met 30, zich zoodoende als eerste club onzer stad handhavend". Toen in 1908 op de Wilhelmi nabaan het Noord Nederland se tegen het Zuid Nederland se Elftal binnen de krijtlijnen kwam, had de Noordelijke elftalcommissie Heeger wel willen opstellen, maar Frisia achtte het beter hem in pet to te houden voor het eerste elftal, dat op het punt stond voor de tweede maal kam pioen te worden in de tweede klas en toen koos men Fri sia's reservedoelman Jeekel voor het vertgenwoordigen- de team Hij werd in dit treffen wel iswaar driemaal naar het net gestuurd, maar daarmee lag het noordelijke team nog niet geslagen op het gras: de ploeg, die liefst vijf Leeuwar ders telde, stelde er een kwartet treffers tegenover en won dus met 43. Natuurlijk werkten al deze voetbalsuccessen erg stimule rend, maar toch besloten Fri sia en L.V.V. nóg meer aan propaganda te gaan doen. Een aantal leden van beide verenigingen richtten daarom een speciale propagandaclub op. Onder de schone naam „Leeuwarder Toercombinatie De Kleitrappers" trokken de ze energieke heren het land in voor het spelen van „de monstratiewedstrijden.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1964 | | pagina 10