&Z'
i
ENAULT
OSIER
Het Sinterklaasfeest in
de goeie ouwe tijd
'T KLEINE KRANTSJE
VOOR
NAAR
(hifaiwat In de sicui
(AjÓ jou
In memoriam
Meindert Rinsma
Man ouds Wigersnta
sinds 1855
DAMES- EN HERENMODE
NaauwS TeI.27984 Leeuwarden
vaH
Ontmoet in de stad dat wil
zeggen in het Clubhuis op
het Sportpark Cambuur
de op en top amateuristische
V.V. Leeuwarden mannen
(van links naar rechts, staan
de:) Arie Smit, Broer Sool-
sma en Dukke van der Zee
(en zittend:) Hampie Bakker,
Willem Jansen, Siep Eden en
Jitse de Groot. Ze willen de
vroegere glorie van de Voet
balvereniging Leeuwarden
gestalte geven door het op
richten van een soort reu-
nistenvereniging, die jaar
lijks enkele malen bijeen kan
komen om nog eens fijn ou
we herinneringen op te ha
len. Dat daar een grote be-
Het was een gezellige tij d, nu
zo'n zeventig jaar geleden,
toen we nog kinderen waren
van een jaar of tien en we het
Sinterklaasfeest van de school
mochten meemaken, 's Mor
gens ging het dan in optocht
met juf of meester naar de
Zalen Van der Wielen in de
Breedstraat, waar rijen lange
tafels klaarstonden: allemaal
met papieren servetten ge
dekt en rijk voorzien van
korfjes, gevuld met een zak
je pepernoten, een grote taai
man, suikerbeestjes, een pren
tenboekje en een kledingstuk
je. We hadden een nummer
op de borst en dat nummer
stond ook op het korfje. Had
een jongen of een meisje dat
jaar goed opgepast dat was
dan een uitzondering! dan
stond op het korfje een ge
drukt strookje: „Uitmuntend''
en er zat wat meer in dan in
de andere.
Overdag in de stad heerste er
een gezellige drukte; het was
een echte feestdag. Thuis
maakte moeke een lekker
kopje chocola voor de kinde
ren, wat snoepgoed er bij en
was het bedtijd, dan werd er
gezongen onder de schoor
steen en moest er een klomp
je met wat hooi of stro staan
voor het paard van de Sint.
En 's morgens: korfje zoeken
een heel feest!
Bij de Waag stonden wel
twintig kraampjes, allemaal
Zelf voetbalde Meindert Rin-
sma eerst in Friesland, maar
Geert Sannes, knecht bij de
oude heer Rinsma, maakte de
jonge Meindert zo warm voor
zijn plan een eigen voetbal
club op te richten, dat Rin
sma voor Friesland bedankte
en voor Leeuwarden de eer
ste penningmeester werd. Na
tuurlijk kwam hij ook voor
z'n nieuwe club binnen de
krijtlijnen en na zijn actieve
voetballoopbaan trok hij het
scheidsrechts jasje aan. Al in
1931 honoreerde Leeuwarden
de grote verdiensten van de
heer Rinsma voor zijn ver
eniging met het erelidmaat
schap.
Met Meindert Rinsma is een
zeer beminnelijke vriend van
ons heengegaan; een groot
voetballiefhebber, die zich als
weinig anderen met de steeds
groter wordende volksclub
Leeuwarden blijvend verbon
den voelde.
verlicht door rokende of
stinkende petroleum tuitlam-
pen, in ieder kraampje een
Sinterklaas en een zwarte Piet
en in iedere kraam een
loterij. Zo'n lot kostte twee
of drie cent en je kon er een
grote taaipop mee winnen,
soms voorzien van opschriften
als „Wie mij neemt tot vrouw,
krijgt nooit berouw" of „Hier
heb je Trien, daar heb je
Bram, we komen samen uit
Molkendam".
Ook kon je voor een cent dob
belen om taai of een sinaas
appel, maar wie niet van gok
ken hield kocht voor z'n cent
anijsmelk onder de Waag. 't
Was daar een oorverdovend
lawaai, want in elke kraam
trok Zwarte Piet aan een gro
te bel en luid razend werden
de heerlijke waren aanbevo
len.
Natuurlijk was het ook groot
feest voor de ouderen, die in
de tjokvolle café's konden lo
ten om eendvogels, ganzen en
worst. Won een van de vrien
den zo'n beest, dan werd er
getracteerd en menig huisva
der kwam wel eens scheef
thuis, maar er werd dan veel
door de vingers gezien. Zelf
heb ik iemand gekend, die
eens twee eendvogels won,
maar die ook te diep in 't
glaasje had gekeken. Hij
gooide de twee met een touw
aanelkaar gebonden vogels
over z'n rug en thuis
gekomen zei hij opgetogen
SPANJAARDSLAAN 1(2 - LEEUWARDEN -TELEF. 05100-20043
langstelling voor zal bestaan,
staat wel bij voorbaat vast:
wie ziet nu niet met bijzon
der veel genoegen terug op
de roemruchte jaren, waarin
Leeuwarden een alom ge
vreesde eerste klasser was en
nog fenomenale clubs als
Blauw Wit en Ajax kon ver
slaan! „Het is opvallend" ver
telden ze ons, „maar heel
veel ouwe getrouwen komen
nu weer bij Leeuwarden te
rug. Zelfs bij de uitwedstrij
den van ons eerste zien we
cracks van vroeger langs het
lijntje staan, die in geen ja
ren meer bij het voetballen
waren geweest. We willen ze
weer eens bij elkaar halen, al
die mannen, die Leeuwarden
hebben grootgemaakt".
Drieenzeventig jaar oud is
plotseling overleden onze
stadgenoot Meindert Rinsma,
in 1917 een van de oprichters
van de Voetbalvereniging
Leeuwarden. De heer Rinsma,
die vroeger een stucadoorsbe-
drijf had, was een voetballief
hebber in hart en nieren: heel
zijn leven heeft hij, samen
met zijn sportieve vrouw, het
wel en wee van z'n geliefde
club op de voet gevolgd en
hoewel zijn gezondheid de
laatste jaren al te wensen
overliet, bezochten de heer
en mevrouw Rinsma nog ge
regeld de wedstrijden van
het nu weer amateuristische
Leeuwarden en van de Sport
club Cambuur bij het tref
fen van Cambuur tegen De
Graafschap zat hij nog naast
zijn vrouw op het vaste, ge
reserveerde, plaatsje in de
hoofdtribune.
af en ze vond er alle nabe
staanden verenigd in de voor
kamer, terwijl de oude dame
in de achterkamer stond op
gebaard.
Er hing een blauw rookgor
dijn en ér was een borreltje
op tafel, zodat het er toch nog
gezellig leek.
„Een tientje" zei mevrouw S.,
„vindt U dat goed?"
Een tijdje bleef het stil, toen
reageerde een van de aanwe
zige heren: „nee, dat doen we
niet drie gulden er bij, dan
hebben we allemaal een gul
den, want we zijn met z'n
dertienen
Toen de heer en mevrouw S.
zéér snel besloten de woning
aan de Troelstraweg te ko
pen, wilden ze de vitrage uit
de achterkamer wel overne
men die hing er nog en
wat moest de familie er mee,
nu opoe gestorven was.
Mevrouw S. trok er dus op
Leeuwarden. A. Lubach Sr.
tegen z'n vrouw: „Nou
bin ik oek es gelukkig weest,
vrouw! Toen deed hij een
greep naar het touw, maar
de eenden waren er door z'n
lieve vrienden afgesneden.
Dat was een hele teleurstel
ling. „Wat het daar an se-
ten?" vroeg zijn vrouw.
„Tw. twee eendvogels"
stotterde de man. „Dan binne
ze zeker wégvlogen" ant
woordde zij n vrouw.
Ach, die fleurige tijd die
tijd komt nooit weerom
