Lezers klommen in de pen
Sa is 't en
net oars
>r
'T KLEINE KRANTSJE
Jan kom terug
Tot mijn grote verrassing
rond ik in nummer 10 van 't
Kleine Krantsje een verhaal
an een spectaculaire ge
beurtenis, die ik zelf heb mee
gemaakt: de ontvluchting van
ie moordenaar Jan Hoek uit
ie trein tussen Steenwijk en
Vleppel, nu misschien al een
likke dertig jaar geleden.
Vlet drie andere Leeuwarders,
vertegenwoordigers net als ik,
:at ik in de coupé naast die
net Jan Hoek en zijn beide
begeleiders, veldwachters uit
l,eeuwarden. Dat was niet een
oude coupé, zoals de heer
Broeksma schreef, maar juist
sen van de modernste, een
stalen rijtuig, waarvan er nog
niet zoveel waren in die tijd.
Overigens mag ik de heer
Broeksma wel dankbaar zijn
voor zijn verhaal, want zelf
heb ik de geschiedenis wel
honderdmaal aan familiele
den en vrienden verteld, maar
meestal kwam mijn verhaal
hen ongeloofwaardig voor.
Maar het was beslist niet zo,
dat de veldwachters vergeten
hadden Jan Hoek in de boeien
e slaan. Hij was tijdens de
reis wel geboeid; de hem
naar het toilet begeleidende
bolitieman deed de boeien al-
een even los, toen Jan Hoek
vroeg van de w.c. gebruik te
mogen maken. Hij is toen ont
vlucht op de wijze, die de heer
Broeksma al beschreef.
Nóg hoor ik de beide politie
mannen schreeuwen en sme
ken „Jan kom terug, Jan kom
terug!", terwijl alle reizigers
nieuwsgierig uit de coupé
ramen hingen. Enfin, Jan
Hoek is tenslotte teruggeko
men, maar vraag niet hoe:
lij zag er verschrikkelijk uit!
De ontvluchting maakte een
diepe indruk op alle reizigers
in de trein en ik zou het nu
wel aardig vinden, wanneer de
drie Leeuwarder vertegen
woordigers, die bij mij in de
coupé zaten zich nog eens
aan't Kleine Krantsje bekend
wilden maken ik weet niet
meer wie het waren, maar ik
zou er graag nog eens met hen
over praten!
Groningen. W. Langhout.
Japke Joustra
Wie haar kent mag het zeg
genschreven we onlangs on
der een foto van een koemelk
ster op de oude veemarkt in
Leeuwarden. Welnu, een fa
milielid hééft haar herkend:
de gefotografeerde melkster
was Japke Joustra, die woon
de aan het Schavernek. Zij was
in Stiens geboren, ze overleed
op 9 januari 1914 in Leeu
warden.
Markante figuur
Uw boeiende verhaal over de
markante figuur van Wiebe
Kindermans heeft me buiten
gewoon getroffen. Graag meer
van zulke artikelen als het
kan!
Leeuwarden. A. S. Hoekstra.
Erg interessant
Wij hebben 't Kleine Krantsje
toegestuurd gekregen van een
vriendin van mijn zuster en
sinds we allemaal hier wonen
geeft zij het door en lezen wij
het allemaal. Ik vind het zo
prachtig en moeder ook, die
meer weet van Leeuwarden,
dan wij. Maar ik kan me nog
heel wat van die ouden herin
neren. Ik zal de Krantsjes
doorgeven aan anderen, zodat
er misschien nog meer abon-
nee's volgen. Het is erg inte
ressant om weer eens wat over
je oude stad te lezen. Houd het
goede werk op.
Calgary (Canada).
Mrs. Leslie C. Warren
Wassenaar.
C\d J&u ftet
nty[ fazqe....
Friese bataljon
Mocht u nog artikelen hebben
over het Friese bataljon, dan
houd ik mij graag aanbevo
len, want zelf heb ik vijf jaar
als O.V.W.'er in Indië gediend
en ik heb veel opgetrokken met
dit bataljon. Er ontbreken mij
daarover evenwel nog veel
gegevens.
Amsterdam
C. Ravesteyn.
Verhalen over de belevenis
sen van (Leeuwarder) mili
tairen overzee zullen vroeg of
laat zeker in 't Kleine Krant
sje aan de orde komen!
Red 't. K.K.
Uitgezogen
Ik wou U even laten weten,
dat Uw blad hier uitgezogen
wordt. Eerst wordt het door
mijn moeder gelezen, dan leest
een zuster van haar het, ver
volgens gaat het naar Zeist
en vandaar naar een 92-jarige
grootmoeder in Sneek. Dus het
brengt z'n centen wel op.
Den Haag.
W. van Geen.
Natuurlijk vinden wij het fijn,
dat uw hele familie zó van 't
Kleine Krantsje geniet! Er
zijn meer abonnee's, die 't
Krantsje samenlezen met twee
of drie familieleden, soms tot
ver in 't buitenland toe.
Maar twee inplaats van
één abonnement zouden we in
die gevallen nóg fijner vinden
Red. 't K.K.
Een belevenis
Het zou overbodig zijn met
het sturen van dit pakketje
oude foto's mijn buitengewo
ne belangstelling voor het
„Kleine Krantsje" te betuigen,
want iedere keer als het in
de bus komt, is het weer een
belevenis voor me. Ik leef
bij het lezen gewoon weer een
vijftig jaar terug en kan me
zoveel als de dag van gister
herinneren. Ik ben nu zeven
tig en de tijd, zo tussen de 18
en 24 in Leeuwarden doorge
bracht, was toch wel een heel
bijzondere.
Vanmiddag sprak ik mijn bes
te en aloude vriend Willy
Strikkers nog en hij is|.ook
zeer enthousiast over1" het
„Kleine Krantsje" en zou zo
grt ag een foto en-of de namen
van spelers van de voetbalclub
Brinio in het krantje zien.
Kan dat nog eens een keer'
En denk ook eens aan beken
de scheidsrechters in de F.V.B.
als Petrus Kalma, Appie As-
man en „Devie" Sanders en
zo zijn er natuurlijk nog meer
gewees!
Amsterdam.
H. Vinken.
Heel hartelijk dank voor uw
foto's: een aanwinst voor ons
archief! Een foto van Brinio
heeft intussen al in 't Krantsje
gestaan; ook die scheidsrech
ters vergeten we niet!
Red. 't K.K.
Vlieland
Reeds een vijftal jaren ver
zamel ik historische zaken
(waaronder veel ansichtkaar
ten) van Vlieland, waar het
vacantiehuis van het Old Bur
ger Weeshuis heeft gestaan
(„Vacantiekolonie"). Zouden
er in Leeuwarden of daarbui
ten mensen zijn met ansichten-
verzamelingen, die de moeite
waard zijn om op hun Vlie-
landse merites te worden on
derzocht? (ook toestemming
voor fotocopie is zeer welkom)
Ingesloten een plaatje van
mijn „geboortehuis", Nieuwe-
stad 51, gefotografeerd in een
tijd, dat de dienstmaagden nog
lange rokken droegen (geheel
rechts gedeeltelijk) en er nog
een hekje voor het huis stond.
Nog veel succes met de histo
rische naspeuringen toege
wenst.
Hamburg. Drs. P. A. ten Thije
Verkeerde wapen
Met veel lof voor Uw uitgave
't Kleine Krantsje moge ik U
toch even de volgende aardige
tip geven. Het wapencliché in
de kop van Uw blad is het
foutieve wapen van Leeuwar
den. Dat wapen draagt een
„Grietenijkroon", Zoals U weet
is Leeuwarden geen griete
nij, maar een van de elf ste
den en wel de hoofdstad, dus
gerechtigd tot het voeren van
de provinciehoofdstedekroon.
U kunt hiervoor Uw cliché
overnemen uit het Genealo-
gysk Jierboekje 1964 der Frys-
ke Akademy.
Leeuwarden.
A. B. Dull tot Backenhagen.
Geen karren, goed daar kunnen we nog inkomen maar
waarom nou niks anders? Hélemaal niksTussen twee haakjes:
waar in Leeuwarden?
Met de Boereplof
er over of er in
Daar, waar nu de flats to
renen, tussen molen 't Lam
en de spoorlijn naar Stiens
was in 't vroege voorjaar
rond de eeuwwisseling ons
speelterrein. Het presen'je
van St. Nicolaas, een beste
grenen polsstok van ze$ en
twintig stuiversgemaakt bij
Algra op Ouwegeleien, was
het enige materiaal, waar
mee Bertus. Flip en ik de
velden introkken.
Voor de bloemisterij van
Van Zuijlen, achter de molen
van Vosman, begonnen de lan
derijen en de slootjes, waarin
de snoeken lagen te kuitschie-
ten. Onder de wit-blauw ge
streepte jongenskiel verbor
gen we een koperen snoek-
strik met anderhalve meier
koord. Bij de broodfabriek
kwamen de zoons Harrie en
Jan zich bij ons voegen en
dan was er tussen ons kna
pen steeds een wedijver, ivan
neer brede sloten moesten
worden genomen. Die twee
jongens Winkelman konden
bliksemsbest springen! Met
een aanloop de pols ge
strekt vooruitgedragen
met de boerenplofging het
er meest over, soms erin. 41-
leen Baens-Ein en de grote
plaats daar tegenover ston
den temidden van b oomoe-
planting in ons gezichtsveld.
Verder 't Marssumer kerkto
rentje en links daarvan, dat
van Dronrijp. Het springen
over sloten en 't lopen in de
landen was verboden en dat
was misschien wel de reden
waarom we toch die verma
ken opzochten.
Commissaris van Politie
Heg zond ivoensdag- en za
terdagmiddag twee van z'n
mannen op pad om dit euvel
te doen eindigen, 't Koningin-
nekopke" op 'e fiets langs
Marssumer- en Stienserdijk
om daar de wetsovertreders
op te vangen, nadat dezen
door Klaas Tempel door de
landen waren opgejaagd.
Tempel met een gang, die
hem op twee kilometer af
stand deed herkennen was
in blauwe kiel en had een
polsstok, waarmee de slo'en
moesten worden genomen.
Tegen die knapen kon hij
nooit lopen en springen. 4!s
't kneep werd 't zonder pols
erover of tot 't midden
soms tot de hals toe erin.
Tweemaal werd schrijver de
zer regeltjes in zijn boenje
genoteerd en bezorgde dit
mijn vader even zo dikwijls
een extra uitgave van respec
tievelijk een gulden en een
knaak en mij de naam: mijn
zoontje, de recidivist
KLAAS BAKKERS.
De duvel hat alle abbckaeten
op syn han.
De duivel heeft alle advoka-
ten op zijn hand.
As dy keardel syr. kop op in
baerch sie, woe ik der gjin
spek fan ha.
Wanneer het hoofd van die
man op een varken zat, zou ik
er geen spek van lusten.
It reint krekt as't it om jild
to dwaen is.
Het regent net als het om geld
te doen is.
Alles moat in cin ha. sei Okke
en hy biet in kreakeling troch.
Alles moet eens een eind ne
men, zei Okke en beet in een
krakeling.
Hat er aeien, hy sil wol dop
pen meitsje.
Heeft hij eieren, dan weet hij
ook doppen te maken (Heeft
hij geld, hij weet hoe het te
verteren).
Hy kriget in reade letter yn 't
almenak.
Hij krijgt een rode letter in het
almanak (hij heeft zich ver
dienstelijk gemaakt).
It is briker as bryk, sei 't aid
wiif en hja iet kreakelingen.
Het is schever dan scheef, zei
de oude vrouw en ze at kra
kelingen.
As de preek langer duorret
as in ure, dan komt de duvel
yn'e tsjerke.
Duurt de preek langer dan
een uur, dan komt de duivel in
de kerk.
Lüdroppers foar it lan en'e
Prins krite har seis yn'e sliep,
lyk as de berntsjes yn'e widze.
Hardroepers voor land en
Prins schreeuwen zichzelf in
slaap, net als baby's in 1 de
wieg.
Yn Fryslan melke se de kij
alle uren.
In Friesland melkt men de
koeien (niet ieder uur maar)
aan alle (vier) spenen.
Buorlju's kij jowe greate miel-
len.
Buurmans koeien geven altijd
veel melk.