Lezers klommen in de pen Sa is 't en net oars >r 'T KLEINE KRANTSJE Jan kom terug Tot mijn grote verrassing rond ik in nummer 10 van 't Kleine Krantsje een verhaal an een spectaculaire ge beurtenis, die ik zelf heb mee gemaakt: de ontvluchting van ie moordenaar Jan Hoek uit ie trein tussen Steenwijk en Vleppel, nu misschien al een likke dertig jaar geleden. Vlet drie andere Leeuwarders, vertegenwoordigers net als ik, :at ik in de coupé naast die net Jan Hoek en zijn beide begeleiders, veldwachters uit l,eeuwarden. Dat was niet een oude coupé, zoals de heer Broeksma schreef, maar juist sen van de modernste, een stalen rijtuig, waarvan er nog niet zoveel waren in die tijd. Overigens mag ik de heer Broeksma wel dankbaar zijn voor zijn verhaal, want zelf heb ik de geschiedenis wel honderdmaal aan familiele den en vrienden verteld, maar meestal kwam mijn verhaal hen ongeloofwaardig voor. Maar het was beslist niet zo, dat de veldwachters vergeten hadden Jan Hoek in de boeien e slaan. Hij was tijdens de reis wel geboeid; de hem naar het toilet begeleidende bolitieman deed de boeien al- een even los, toen Jan Hoek vroeg van de w.c. gebruik te mogen maken. Hij is toen ont vlucht op de wijze, die de heer Broeksma al beschreef. Nóg hoor ik de beide politie mannen schreeuwen en sme ken „Jan kom terug, Jan kom terug!", terwijl alle reizigers nieuwsgierig uit de coupé ramen hingen. Enfin, Jan Hoek is tenslotte teruggeko men, maar vraag niet hoe: lij zag er verschrikkelijk uit! De ontvluchting maakte een diepe indruk op alle reizigers in de trein en ik zou het nu wel aardig vinden, wanneer de drie Leeuwarder vertegen woordigers, die bij mij in de coupé zaten zich nog eens aan't Kleine Krantsje bekend wilden maken ik weet niet meer wie het waren, maar ik zou er graag nog eens met hen over praten! Groningen. W. Langhout. Japke Joustra Wie haar kent mag het zeg genschreven we onlangs on der een foto van een koemelk ster op de oude veemarkt in Leeuwarden. Welnu, een fa milielid hééft haar herkend: de gefotografeerde melkster was Japke Joustra, die woon de aan het Schavernek. Zij was in Stiens geboren, ze overleed op 9 januari 1914 in Leeu warden. Markante figuur Uw boeiende verhaal over de markante figuur van Wiebe Kindermans heeft me buiten gewoon getroffen. Graag meer van zulke artikelen als het kan! Leeuwarden. A. S. Hoekstra. Erg interessant Wij hebben 't Kleine Krantsje toegestuurd gekregen van een vriendin van mijn zuster en sinds we allemaal hier wonen geeft zij het door en lezen wij het allemaal. Ik vind het zo prachtig en moeder ook, die meer weet van Leeuwarden, dan wij. Maar ik kan me nog heel wat van die ouden herin neren. Ik zal de Krantsjes doorgeven aan anderen, zodat er misschien nog meer abon- nee's volgen. Het is erg inte ressant om weer eens wat over je oude stad te lezen. Houd het goede werk op. Calgary (Canada). Mrs. Leslie C. Warren Wassenaar. C\d J&u ftet nty[ fazqe.... Friese bataljon Mocht u nog artikelen hebben over het Friese bataljon, dan houd ik mij graag aanbevo len, want zelf heb ik vijf jaar als O.V.W.'er in Indië gediend en ik heb veel opgetrokken met dit bataljon. Er ontbreken mij daarover evenwel nog veel gegevens. Amsterdam C. Ravesteyn. Verhalen over de belevenis sen van (Leeuwarder) mili tairen overzee zullen vroeg of laat zeker in 't Kleine Krant sje aan de orde komen! Red 't. K.K. Uitgezogen Ik wou U even laten weten, dat Uw blad hier uitgezogen wordt. Eerst wordt het door mijn moeder gelezen, dan leest een zuster van haar het, ver volgens gaat het naar Zeist en vandaar naar een 92-jarige grootmoeder in Sneek. Dus het brengt z'n centen wel op. Den Haag. W. van Geen. Natuurlijk vinden wij het fijn, dat uw hele familie zó van 't Kleine Krantsje geniet! Er zijn meer abonnee's, die 't Krantsje samenlezen met twee of drie familieleden, soms tot ver in 't buitenland toe. Maar twee inplaats van één abonnement zouden we in die gevallen nóg fijner vinden Red. 't K.K. Een belevenis Het zou overbodig zijn met het sturen van dit pakketje oude foto's mijn buitengewo ne belangstelling voor het „Kleine Krantsje" te betuigen, want iedere keer als het in de bus komt, is het weer een belevenis voor me. Ik leef bij het lezen gewoon weer een vijftig jaar terug en kan me zoveel als de dag van gister herinneren. Ik ben nu zeven tig en de tijd, zo tussen de 18 en 24 in Leeuwarden doorge bracht, was toch wel een heel bijzondere. Vanmiddag sprak ik mijn bes te en aloude vriend Willy Strikkers nog en hij is|.ook zeer enthousiast over1" het „Kleine Krantsje" en zou zo grt ag een foto en-of de namen van spelers van de voetbalclub Brinio in het krantje zien. Kan dat nog eens een keer' En denk ook eens aan beken de scheidsrechters in de F.V.B. als Petrus Kalma, Appie As- man en „Devie" Sanders en zo zijn er natuurlijk nog meer gewees! Amsterdam. H. Vinken. Heel hartelijk dank voor uw foto's: een aanwinst voor ons archief! Een foto van Brinio heeft intussen al in 't Krantsje gestaan; ook die scheidsrech ters vergeten we niet! Red. 't K.K. Vlieland Reeds een vijftal jaren ver zamel ik historische zaken (waaronder veel ansichtkaar ten) van Vlieland, waar het vacantiehuis van het Old Bur ger Weeshuis heeft gestaan („Vacantiekolonie"). Zouden er in Leeuwarden of daarbui ten mensen zijn met ansichten- verzamelingen, die de moeite waard zijn om op hun Vlie- landse merites te worden on derzocht? (ook toestemming voor fotocopie is zeer welkom) Ingesloten een plaatje van mijn „geboortehuis", Nieuwe- stad 51, gefotografeerd in een tijd, dat de dienstmaagden nog lange rokken droegen (geheel rechts gedeeltelijk) en er nog een hekje voor het huis stond. Nog veel succes met de histo rische naspeuringen toege wenst. Hamburg. Drs. P. A. ten Thije Verkeerde wapen Met veel lof voor Uw uitgave 't Kleine Krantsje moge ik U toch even de volgende aardige tip geven. Het wapencliché in de kop van Uw blad is het foutieve wapen van Leeuwar den. Dat wapen draagt een „Grietenijkroon", Zoals U weet is Leeuwarden geen griete nij, maar een van de elf ste den en wel de hoofdstad, dus gerechtigd tot het voeren van de provinciehoofdstedekroon. U kunt hiervoor Uw cliché overnemen uit het Genealo- gysk Jierboekje 1964 der Frys- ke Akademy. Leeuwarden. A. B. Dull tot Backenhagen. Geen karren, goed daar kunnen we nog inkomen maar waarom nou niks anders? Hélemaal niksTussen twee haakjes: waar in Leeuwarden? Met de Boereplof er over of er in Daar, waar nu de flats to renen, tussen molen 't Lam en de spoorlijn naar Stiens was in 't vroege voorjaar rond de eeuwwisseling ons speelterrein. Het presen'je van St. Nicolaas, een beste grenen polsstok van ze$ en twintig stuiversgemaakt bij Algra op Ouwegeleien, was het enige materiaal, waar mee Bertus. Flip en ik de velden introkken. Voor de bloemisterij van Van Zuijlen, achter de molen van Vosman, begonnen de lan derijen en de slootjes, waarin de snoeken lagen te kuitschie- ten. Onder de wit-blauw ge streepte jongenskiel verbor gen we een koperen snoek- strik met anderhalve meier koord. Bij de broodfabriek kwamen de zoons Harrie en Jan zich bij ons voegen en dan was er tussen ons kna pen steeds een wedijver, ivan neer brede sloten moesten worden genomen. Die twee jongens Winkelman konden bliksemsbest springen! Met een aanloop de pols ge strekt vooruitgedragen met de boerenplofging het er meest over, soms erin. 41- leen Baens-Ein en de grote plaats daar tegenover ston den temidden van b oomoe- planting in ons gezichtsveld. Verder 't Marssumer kerkto rentje en links daarvan, dat van Dronrijp. Het springen over sloten en 't lopen in de landen was verboden en dat was misschien wel de reden waarom we toch die verma ken opzochten. Commissaris van Politie Heg zond ivoensdag- en za terdagmiddag twee van z'n mannen op pad om dit euvel te doen eindigen, 't Koningin- nekopke" op 'e fiets langs Marssumer- en Stienserdijk om daar de wetsovertreders op te vangen, nadat dezen door Klaas Tempel door de landen waren opgejaagd. Tempel met een gang, die hem op twee kilometer af stand deed herkennen was in blauwe kiel en had een polsstok, waarmee de slo'en moesten worden genomen. Tegen die knapen kon hij nooit lopen en springen. 4!s 't kneep werd 't zonder pols erover of tot 't midden soms tot de hals toe erin. Tweemaal werd schrijver de zer regeltjes in zijn boenje genoteerd en bezorgde dit mijn vader even zo dikwijls een extra uitgave van respec tievelijk een gulden en een knaak en mij de naam: mijn zoontje, de recidivist KLAAS BAKKERS. De duvel hat alle abbckaeten op syn han. De duivel heeft alle advoka- ten op zijn hand. As dy keardel syr. kop op in baerch sie, woe ik der gjin spek fan ha. Wanneer het hoofd van die man op een varken zat, zou ik er geen spek van lusten. It reint krekt as't it om jild to dwaen is. Het regent net als het om geld te doen is. Alles moat in cin ha. sei Okke en hy biet in kreakeling troch. Alles moet eens een eind ne men, zei Okke en beet in een krakeling. Hat er aeien, hy sil wol dop pen meitsje. Heeft hij eieren, dan weet hij ook doppen te maken (Heeft hij geld, hij weet hoe het te verteren). Hy kriget in reade letter yn 't almenak. Hij krijgt een rode letter in het almanak (hij heeft zich ver dienstelijk gemaakt). It is briker as bryk, sei 't aid wiif en hja iet kreakelingen. Het is schever dan scheef, zei de oude vrouw en ze at kra kelingen. As de preek langer duorret as in ure, dan komt de duvel yn'e tsjerke. Duurt de preek langer dan een uur, dan komt de duivel in de kerk. Lüdroppers foar it lan en'e Prins krite har seis yn'e sliep, lyk as de berntsjes yn'e widze. Hardroepers voor land en Prins schreeuwen zichzelf in slaap, net als baby's in 1 de wieg. Yn Fryslan melke se de kij alle uren. In Friesland melkt men de koeien (niet ieder uur maar) aan alle (vier) spenen. Buorlju's kij jowe greate miel- len. Buurmans koeien geven altijd veel melk.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1965 | | pagina 7