HOLLAND IS VRIJ! Vermoord VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN Een millioen man legt de wapens neer Amerikanen over de Brennerpas Salzburg, Innsbrück en Berchtesgaden genomen Strijd in Birma practisch beslist Redactie, administratie en advertentieafdeling Vredeman de Vriesstraat 1 a.d. Emmakade Telefoon 20302 Postgiro: 98 10 62 Bankrelaties Raiffeisenbank Amsterdamsche Bank N.V. 'T KLEINE MUTSJE Een uitgave van Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor Vredeman de Vriesstraat 1 aan de Emmakade - Leeuwarden Abonnementsprijs f 2,90 per half jaar f 5,80 per jaar v. h. buitenland f 7,50 per jaar Losse nummers 40 cent EERSTE JAARGANG - NUMMER 16 Verschijnt eenmaal in de veertien dagen 5 MEI 1965 Allo Duitsche strijdkrach ten in Nederland, Noord- West Duitschland en Dene marken te zamen onge veer een millioen man hebben zich onvoorwaarde lijk overgegeven. De capi tulatie is hedenochtend 8 uur van kracht geworden. VREUGDE IN DE STAD Waar het eerste bericht of gerucht vandaan kwam, weten we niet, maar om streeks negen uur ontstond er gisteren in de binnen stad een groote, steeds toe nemende deining. Holland was vrij, de Duitschers had den gecapituleerd, zei men. Uit auto's van de N.B.S., die door de stad begonnen te rijden, werd het blijde nieuws bevestigd. Juichkre ten stegen op, steeds meer menschen kwamen op de straat, met stralende ge zichten. Men moest en zou zijn vreugde uiten. Hoe viert een verduisterde, practisch stroomloze en vrijwel be rooide stad feest Door zingen en joelen, door hos sen, draven, door aan auto's te gaan hangen, door wild vreemden de hand te druk ken, door het afschieten van lichtkogels en aanver wante artikelen, door het afsteken van zevenklap pers. In het kort: door dol-uitge- laten te zijn. De auto's van de N.B.S. waren troef; ze waren aan alle kanten ge garneerd met menschen. Maar de vreugde steeg ten top toen een Britsche vrachtauto haar weg door de menigte zocht. Laadbak, cabinedak, treeplanken, mo torkap, alles was vol jui chende lieden. Hoe de chauffeur nog iets kon zien was een raadsel. Het was een geroet), ge zang, gejoel, geknal zonder einde. Aan de „avondklok" dacht niemand; het gure weer deerde niet. Leeuwar den vierde het feest der capitulatie spontaan, stijl loos, maar overweldigend blij. Toch niet geheel stijlloos. Een groep menschen maak te zich meester van eenige muzikanten, die op de Lan ge pijp speelden en vormde een snel groeiende optocht; de deelnemers begaven zich naar het Gouverneursplein, vervolgens naar 't Politie bureau; op beide punten werden vaderlandsche lie deren gezongen. Toen ging het naar de Kroon waar het Wilhelmus, het Friesche Voikslied en het God save the King werden gezongen. De aanwezige Brigadier- General verscheen op het balcon en hield een toe spraakje, waarin hij zijn groote beworidering uitte voor de wijze waarop de Nederlanders hadden ge vochten en die, waarop zij gedurende vijf jaren het verzet hadden volgehouden. Hij kon zich de thans heer- schende vroolijkheid best voorstellen. Een der aan wezigen vertaalde de toe spraak in het Nederlandsch. Vervolgens trok men naar de Klanderij, waar Luit.-ko- lonel S. Aninga, de Militai re Commissaris, met de daar vertoevende militai ren op het bordes ver scheen. Ook Overste Anin ga hield een toespraak. Hij deelde mede, reeds voor de bevrijding in Friesland te zijn geweest en toen te heb ben gezien hoe wij ons hier verzetten en wat het onder- grondsche werk beteeken- de. Hij sprak zijn groote erkentelijkheid uit voor on ze geallieerde vrienden en de N.B.S.die schouder aan schouder hadden gevoch ten om onze vrijheid te verzekeren. Spr. eindigde met een luide overgenomen „Leve de Koningin". Ook hier werden de volksliede ren gezongen en nog lang bleef men in feestelijke stemming bijeen. Vanochtend stipt acht uur het tijdstip der bevrijding, begonnen de klokken van de Oldehove te luiden, een vol. uur lang Dit geweldige nieuws stond op 5 mei 1945 in de door de advocaat Mr. K. Westerling uitgegeven Leeuwarder Koerier. Kunnen de oude ren het zich nog herinne ren En kunnen de jonge ren zich voorstellen, welk een enorme vreugde er toen over de mensen kwam Twintig jaar is dit alles al weer geleden, twintig jaar de tqd gaat snel, de beel den van de oorlog vervagen al meer en meer Dit is de gemeente-ambte naar Jarig Wenselaar, ge boren in 1896 in het Friese dorpje Bayum, spoorloos verdwenen in 1922 in Leeu warden. Vermoord Zelf moord Gevlucht Lees over het nooit opge loste mysterie van zijn ver dwijning op de dubbele binnenpagina van dit Kleine Krantsje. Leerlingen van middelbare school in Leeuwarden hoor den - tot hun blijde verras sing mogen we wel zeggen - dat plaats van gepension- neerde Engelse leraar zou worden ingenomen door van elders naar Friesland komende vrouwelijke kracht. Het eendrachtig ge nomen besluit de onbeken de dame een ontvangst te bereiden, die haar nog lang zou heugen, werd uit gevoerd, zoals de afspraak was: enkele seconden voor de nieuwe leerkracht de klas betrad keilden de heertjes een stuk of tien stinkbommen over de vloer en in geen tijd hing er een atmosfeer in het lokaal, die ieder de adem benam. De lerares, die blijmoedig en argeloos binnenstapte, kreeg meteen de volle laag, maar haar reactie was ma gistraal: „Lekker luchtje I" riep ze op een toon, die geen enkele ontstemming verried en toen sloot ze wilskrachtig de drie tui melramen, verliet het lo kaal en grendelde de deur aan de buitenkant. En ter wijl het klasje letterlijk naar adem snakte, zat de lerares twee volle uren heerlijk op het balcon van de school in de zon - de blik vast gericht op de tui melramen, want wat er ook van kon komen: die bléven dicht Het succesvolle voetbalelftal van de SPORTCLUB CAMBUUR, kampioen van de tweede divisie A. Van links naar rechts: Oosterloo en Mud (reserves), Hiemstra, Van der Meer, De Munck, Ruiter, Gonlag, Van der Wel, trainer Bens en reserve-doelman Seinstra. Geknield: Hoekema, Lippold, Roelfsema, Wieringa en Mulder.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1965 | | pagina 1