Uut de dagen van Jetje Culp
en Flip van Messel
Knien an touw
BEETHOVEN
'T KLEINE KRANTSJE
4
klein model
piano's
GflNZEYODRT
P. WÏELÏMGA
Naauw8 Tel.27984 Leeuwarden
Jetje Culp had in de Speulmans-
straat een klein winkeltsje in,
't ja, waarin feiteliks. Van alles
en nog wat. Een echt jodewin-
keltsje; zuurbommen, wat snoep,
fleskes bier en limonade, wat
dageliks voorkommende krude-
nierswaren, verskoten en ver
bleekte aansichtkaarten ens. ens.
't Winkeltsje had één smal eta-
lageraam, de vorm van een pie-
pela, en daar achteran, in ut
donkere gangkje moest erges een
kamersdeur weze.
De klant, die na een herhaald
„Vollek"-geroep toch nog al tied
eventsjes wachte must, had in
middels alle tied op sien gemak
het stoffige smoezelige en wei
nis tussen Flip en Jet, vertoonde
sterke overeenkomst met die
aandoenlikke tragedie van die
twee befaamde koningskinderen,
die elkaar soo lief hadden, die
niet van mekaar konden slteiden
en die elkaar een brief skreven.
Want selfs dat ontbrak hier niet.
Doordat ik haar nooit in de re
de viel en maar telkens „ja"
knikte, kwam zij bliekbaar tot
de niet-juuste conclusie dat ik
ut zéér met haar te doen had
en heul erg metleefde. Niks was
minder waar. Maar ik sag gien
kans, kortsluting te forceren om
met goed fatsoen de plaat te
poetsen.
Deurbouwende op haar onjuiste
kennen. Flip was nl. musicus;
een goed musicus zelfs. Hij
speulde trombone en o.m. in ut
orkest waarvan Naberman diri
gent was. Hij kan een boekje
over Flip opendoen. De Stafmu-
ziek sette hem oek al buten de
rijen vanwege sien gekke men-
neuvels, grimmassen en gezeg
den.
Flip van Messel was niet zus,
was niet zó, maar in sien benen
knikker zat ergens een los kon
takje. In later jaren hew ik Flip,
zowel as Jetje uut 't oog verlo
ren en hew oek nooit hoort of
Jetje's „verloving" naderhand is
omgeset in een „huufelik". Ik
hoop ut. Se wou ut so graag.
Kb.
WAT EEN LEEUWARDER JONKJE
AL NIET METMAKE KON
nig appetietelike interieur te be
wonderen, alvorens na stoelege-
skufel, deurgepiep en gestommel,
Jeltje uut ut skemerduuster te
voorskien kwam.
Ze bracht allerminst helderheid
en properheid met sich met. 't
Winkeltsje en Jetje was een har
monisch geheel. Wat mij besiel-
de, su af en toe dit rommelige
zaakje te besoeken, weet ik seis
niet. Miskien wel, dat ik onbe
wust de invloed onderging van
de boeken van Justus van Mau-
rik, die ut negentiende eeuwse
Amsterdam met sien volkstiepen
su mooi en treffend weergeve
kon. En wat Jetje in mij sag,
mag Joost wete, maar de toch
ruum 40-jarige vrouw gong as 't
ware te biecht bij een jonge van
15, 16 jaar. Ze ratelde teugen
mij heule verhalen af over in
tieme familiezaken en over Flip
van Messel, haar „verloofde" so-
as ze sei.
Gelaten bleef ik dan maar staan
in die stortbui van typische
woorddraaiingen en joodse ge
zegden. Ze had in haar leven
„gien mazzel". Flip was wel een
„choeie jonge" maar sien ouwe
heer was een „schlemiel en me-
sjogge" en dat hij der nou tus
sen sit „bechriep ik niet" enz.
Achteraf gesien, geloof ik toch
dat Flip's „ouwe heer" toch niet
soo heul mesjogge was en meer
in Jetje sag dan haar lief was. In
't kort, die heule liefdesgeskiede-
zou verrukt zijn indien hij de
hedendaagse
had kunnen bespelen. Zijn
composities komen pas tot
hun recht indien ze vertolkt
worden op één van de onder
staande wereldmerken
I B A C H
SCHIMMEL
FöRSTEE
een greep uit onze grote col
lectie moderne klein model
piano's.
Wij tonen en demonstreren
ze u gaarne.
Nieuwestad 103
Leeuwarden
Tel. 25693, na 7 uur22882
En wat belangrijk is, de prij
zen zijn nog niet verhoogd.
veronderstelling, wudde ik dan
oek vaak bevorderd tot „postil
lon 'd amour". Volgde dan: „As
je wilt, dit briefie effentjes af-
cheeve an meneer Philip". En
overcheefe an hemsels, hooch".
Sodoende drentelde ik dan vaak,
en in die dingen was ik erg con
sciëntieus, wel een kertier of
langer, heen en weer op 'e stoep
van Van Messel Sr., de anti
quair in de St. Jacobsstraat. Tot
dat Flip mie in de gaten kreeg
en even ontglipte an ut wakend
oog van papa. Vlug en geheipi-
sinnig gaf ik dan ut krabbeltsje
van Jetje deur de kier van de
winkeldeur: „tankewei en doe
de chroete", fluisterde Flip dan
en behoedsaam gong de deur
dicht. Jammer dat ik indertied
nooit de moeite nomen hew, de
krabbeltsjes op het vodsje te ont-
sieferen. Deur disse nalatigheid
komme de lezers van 't Kleine
Krantsje werkelik iets te kort.
Mien eksltuses.
Trouwens, Flip van Messel was
seis oek een aparteling. Ik sprak
disse dagen nog met een be
jaard en bekend stadgenoot, de
heer Marinus Naberman. Disse
het Flip van Messel van nabij
Bekend cafébedrijf in Leeuwar
den, waarvan clientèle voor ne
gen en negentig driekwart pro
cent uit mannelijke volwassenen
bestaat, kreeg zeer onlangs ver
zoek van jeugdclub in het eta
blissement een feestavondje te
mogen organiseren. Sportieve
caféhouder dacht niet lang na
over verzoek en gooide op be
wuste feestelijke avond de deu
ren wagenwijd open.
Blijmoedig overstroomden de
jongelui de zaal en nauwelijks
waren allen binnen of het feest
barstte los: letterlijk kletterend
lieten de dames en heren de
glazen klinken en slechts de
aanhoudend schallende beatmu-
ziek verhinderde de cafébaas
dadelijk te beseffen, wat er
eigenlijk allemaal gebeuren ging.
Enfin, dat laatste bleek wel, toen
ruim na het middernachtelijk
uur het feestgedruis eindelijk
verstomde en de dienstknechten
van de kastelein de vloer aan
veegden: er kwam een totale
hoeveelheid van anderhalve
vuilnisemmer glasscherven op
een hoop.
Hij hèt de bok an
touw, hij hèt biet
zongen we vroeger,
wanneer een van
de kameraden in
een sloot gezeten
had. Deze jonge
man. Feenstra van
de Poppeweg, is nog
kurkdroog en hij
heeft dan ook geen
bok, maar een
knien an touw.
Hij placht tot dus
ver z'n konijn op
straat „uit te laten"
maar dat werd wat
te gevaarlijk met
het verkeer. Daar
om construeerde hij
een toompje en op
de eerste de beste
dag, dat hij er z'n
konijn in uitliet,
werd hij door de
fotograaf van 't
Kleine Krantsje ver
rast.
Straatwiedsters en klompenschoonmaaksters waren vroeger bekende
figuren in de stad - in ieder geval in de buurt van de veemarkt.
Deze vrolijke dienares van de hygiëne wou wel even een dansje
maken toen ze op de foto kwam: een typisch beeld van het ge
moedelijke Leeuwarden van weleer. Waar bleef die tied
Zachtjes meegedeeld
De zoon van een Engelschen
graaf had een jaar of drie ge
reisd en werd bij zijn thuis
komst afgehaald door den ouden
huisknecht. Hij vroeg hem, of
er nieuws was.
„Ja mijnheer", antwoordde de
oude man, „heel slecht nieuws,
de oude ekster is dood".
„Dat is niet zoo heel erg, John.
Maar waar is hij aan gestorven?"
„Hij heeft te veel paardenvleesch
gegeten".
„Hoe kwam hij daaraan
„Van de koetspaarden mijnheer"
„Zijn die dan ook dood
„Ja, mijnheer, van overspanning
door al het water aanslepen in
den nacht van den brand".
„Welke brand
„Uw huis is afgebrand".-
„Wanneer is dat dan gebeurd
„Den nacht van den begrafenis".
„De begrafenis van wie
„Van uw goede moeder, mijn
heer".
„Wat - is moeder dood
„Ja, mijnheer. Ze is nooit meer
goed geweest na den dood van
uw vader".
„Groote hemel Vader ook al
dood. Waar is hij aan gestor
ven
„Hij kreeg een telegram, dat hij
zijn fortuin verloren had. En die
schrik heeft hem gedood".
„Dus ben ik geruineerd ook
„Ja mijnheer, er is niets overge
bleven. En de oude ekster is ook
dood".
(1906)
Afscheid nimme
Afscheid nimme in ons leven,
Is een dagelijks gebeur.
't Gaat - hoe men 't oek
mag bekieke,
Eigenlijk heel ut leven deur.
Bijkans ieder mens'lijk wezen,
Wudt er met geconfronteerd:
't Afscheid van een stukje leven.
Dat dan de revue passeert.
't Eerste afscheid nog as kleuter,
Min of meer nog onbewust,
Is as Moeke bij 't skooltsje,
Ons ,met zorg' ten afscheid kust
So allengs bij 't ouder wudden,
ls 't herhaaldelijk afscheid doen,
Van geleefde episoden,
Tot de mijlpaalDreespensioen
Maar „ut" afscheid, de finale,
Blieft voor allen zonder mis:
Afscheid nimme van ut leven,
Waaraan gien ontkommen is.
S. 1. V. 1.
«wuwuwwwvwvwwvt
SCOTCH WHISKEY
CHAPLIN,
over three years old 9,95
St. Jacobsstr. 28, Leeuwarden
vwvwvwwwwwwv
- - I^ÖS-ÜNESi Vijftien jaar en
leerling van de Chr. l.t.s. is deze echte dierenvriend; hij heeft ook
nog een hond, een kanarie en marmotjes.