en in de pen
JUBILEUM
CONCERT
'T KLEINE KRANTSJE
Jou hè biet
Bok an touw
Boer Tysma II.
Boer Tysma III.
Boer Tysma I.
Laat 't raak weze
Kees de tippelaar
L. C. DTTDOK DE Wl:\T^"
Slangeveeht, -A/vv'VOavvvv'ï.Xvv
BREUKELEN.
Moordaanslag
OTTO
KLEMPERER
Londens
Philharmonisch
orkest
voor slechts
45,-
9NZE/G0RT
4
Met veel genoegen las ik in
't Kleine Krantsje nr. 29 het
stukje Hè je dat hoord? over
de hangende vis voor een vis-,
winkel in het centrum van de
stad. Maar kent u de levens
geschiedenis van het bewuste
beest? Het zal in de jaren
1910-'ll geweest zijn dat een
voortvarend man een viswin
kel opende in de Oude Oos
terstraat, ik meen in het pand
van wijlen De Vries, boek
handelaar, en als Volendam-
mer gekleed naar Parijs toog
met een stand met gebakken
vis en bekroond met een gou
den medaille terugkeerde. La
ter opende hij een zaak op de
Wirdumerdijk en voortvarend
als hij was, begint daar de
geboorte van de hangende vis.
Hij had een vis besteld van
circa 7 a 8 meter lang en dik
naar verhouding, daarin klei
ne glaasjes met reclame, 't
Was een hele onderneming
het beest hangende te krij
gen, maar het lukte en ieder
een was tevreden. Maar, o
wee toen men het beest goed
bekeek, bleken de schubben
verkeerd te lopen: inplaats
van voor naar achteren, lie
pen ze van achteren naar vo
ren! De zaak is toen weer
naar beneden gehaald en de
schilder heeft het euvel ver
holpen. Maar toch ging er
van deze vergissing een ge
weldige reclame uit. In Hol
land zeiden de vertegenwoor
digers tegen elkaar dat wan
neer ze in Leeuwarden kwa
men ze een zalm konden aan
schouwen met verkeerd lo
pende schubben. Dit herinner
de ik mij nog toen ik uw stuk
je over genoemde vis las.
Leeuwarden. W. v. d. Schaaf.
Nog een kleine rectificatie
t.a.v. „Knien an touw", waar
over u een vorige maal in 't
Krantsje schreef. Wij riepen
als jongens wanneer iemand in
de sloot gezeten had: „un
snoek, un snoek, un hele dikke
snoek". „Hij het de bok an't
touw, hij het biet, hij het gien
senten meer, hij is failliet",
riepen we wanneer iemand
boven zijn theewater was.
Leeuwarden. W. v. d. Schaaf.
U hebt natuurlijk gelijk, wij
vergisten ons. Dat komt om
dat wij deze schone liederen
tegenwoordig nooit meer ho-
De foto van Tysma's boerde
rij in het laatste nummer van
het Kleine Krantsje heeft bij
mij veel herinneringen opge
roepen. Uw toelichting, die ik
met hee' veel belangstelling
las, was echter niet geheel
volgens de werkelijkheid,
want toen boer Ynte Tysma
zijn plaats verliet ging hij stil
wonen aan de Emmakade.
Zijn zoon Simon opende la
ter een sigarenwinkel in het
Naauw. De oude heer Tysma
is al lang overleden, Simon
Tysma overleed een jaar of
tien terug.
Leeuwarden. Mevr. S. Piet-
Bekker.
Ik las in uw Klein Krantsje
dat berichtje over de boer
derij var Tijsma. En daar
wordt in geschreven dat die
stond aan het begin van het
Kalverdijkje. Maar ik heb
daar in 1896 verscheidene
wachtjes geklopt: bij het
kruitmagazijn, dat stond daar
aan het eind van het laantje
bij de boerderij. En dan bracht
Korporaal ons daar heen en
dat was van de straatweg af
nog al een mooi eind; mis
schien zo'n driehonderd me
ter. En dat noemden wij ook
altijd Kalverdijkje. Of heette
ren. Er zijn geen aangescho
ten kerels meei en er zit
blijkbaar ook nooit meer
iemand in de sloot. Of is de
jeugd veranderd
RED. 'T Kleine Krantsje
Een leut stukje in 't vorige
Kleine Krantsje over de boer
derij van Tysma aan het Kal
verdijkje. Maar het slot was
niet geheel juist: toen de
boerderij werd afgebroken
ging de heer Tysma aan de
Emmakade wonen; als ik me
niet vergis in het huis pal
naast het kantoor van 't
Kleine Krantsje.
Leeuwarden. S. H. de Jong.
dat dan anders? Een Oud Sol
daat van 1876.
Oranjewoud. P. Dijkstra.
Wat u zeventig jaar geleden
het Kalverdijkje noemde
heette inderdaad ook zo en de
boerderij stond toen ook wel
driehonderd meter van de
(Groninger) straatweg af.
Maar toer de boerderij werd
afgebroken bestond het stuk
van het Kalverdijkje tussen
de plaats en de Groninger
straatweg niet meer. De boer
derij stond toen dus aan het
begin van wat er nog van
het Kalverdijkje over was!
RED't Kleine Krantsje
Doet ik van'e week 't Klei
ne Krantsje in hannen kreeg
met de rippertaasje over de
ouwe stegen en sloppen in Lu-
wadden, kwam mie een ver
haal in gedachten dat mien
oom Jan ons vertelde doet
we nog kleine jongens war
ren. Et speulde in'e tied, dat
Luwadden nog straatverlich
ting had met gaslanterens.
Die wudden avens, as 't don
ker wudde, deur een lante-
renansteker anstoken met een
angel en een haakje eran,
want ze waren half automa-
ties.
De kunst voor de straatjeugd
van toen was om die lante-
rens krek so gauw weer uut
te trekken as se deur de lan-
terenopsteker anstoken wa
ren. Maar daar wu'k et nou
niet over hewwe.
Der waren van die staande
lanterens, maar oek guden
die met een dwasbuis an'e
muur vastzatten.
Wat ik nou vertel, dat mut in
'e „Sak" speuld h ewwe, dat
was eei gloppe ergens in'e
Bollemanssteeg.
Daar woonde een voddeman;
ak mie niet vergis was't een
sekere Polak. Nou had die
voddeman oek so'n dwasse
lanteren ansien huus en et
was foor de jonges een koud
kunsje om er via wat lege
kisten en kratten in te klim
men.
En nou laat ik veerder mien
oom an et woord:
Op een donkere avond waren
we an et diefkevelos speulen.
Mien maat (Driekus en ik)
waren in'e lanterenpaal klom
men die an et huus van Pe-
Wij hebben ontzettend geno
ten van de prachtige serie
verhalen over Kees de Tippe
laar- jammer, dat het afge-
lop m is er konden o.i. nog
wel meer sterke stukken van
deze vreemde snuiter worden
verteld. Overigens niets dan
lof! Wel had u, in plaats
van een van de vele foto's,
die de verhalen illustreerden,
een prentbriefkaart met de
befaamde gekheid mogen re
produceren. Weet u, dat het
zestig jaar geleden een soort
mode was om een ansicht
kaart van Kees de Tippelaar
te bezitten?
Sneek. J. H. L. de Vries.
Hier komt dan alsnog zo'n
merkwaardige kaart van
Kees: één met liefst zeven
stempels op stempels was
ie gek! Juffrouw Bakker,
voo~ wie de kaart bestemd
was, was volgens Kees „een
aardig Dotje" Ze woonde
kennelijk in bij de weduwe
Bruin en dat was vond
Kees een zachtzinnige we
duwe, of zoals Kees het na
tuurlijk schreef een
,jz8zinnige weeuwtje"
RED't Kleine Krantsje
"DRUKW
9
^eeniging (Union Postale Unlversell
bestemd, (Cóté réiervé i l'adre.ise)
'xX.
lak zat en we hadden ne-
tuurlijk de gaspit uuttrokken.
Op seker ogenblik de jonge
die soeke must was al een
keer onder ons langs lopen
seit Drikus teugen rnjj:
„ik mut er uut, want ik mut
Ik sei: „dar hoefst stou niet
foor na beneden, ik sal die wel
even vasthouwe (want het sat
er wel een bitsje wankel).
So seit so deen, mar terwiel
mien maat hast so ver was
dat ie an sien natuurlijke
plicht kon voldoen, hoorde ik
wat ankommen
Ik sei: „must even wachten,
daar komt Piet an.
In enen een stem van onde
ren: „Ik sien jimme wel sit-
ten, Jan en Drikus velos".
Ik teuger Drikus: „Laat mar
valle jonge".
En laat et nou nog raak weze
oek
Avens een verschrikkelijk
kwaje moeke bij ons an 'e
deur. Ik bin met een warm
achterst en sonder eten op
bed raakt, maar ak er nog
an denk was et de lok wel
weerdig".
Aldus mien oom.
ment Het Zwarte Paard, aan
het Ruiterskwartier (nu Café
longsma) waarvan mijn groot
vader de eigenaar was.
Leeuwarden.
Mevrouw H. Huitinga-
Overdiep.
W.
O.
Wij werden zeer getroffen
door het verhaal in 't Kleine
Krantsje van de moordaan
slag op de Wirdumerdijk. om
dat het familie van mij betrof.
Het slachtoffer van die dries
te schietpartij was n.l. mijn
oom. Ik heb als kind dat ver
haal vele malen te horen ge
kregen en het heeft toen die
pe indruk op ons gemaakt. U
kunt zich indenken hoe ver
rast ik was bij het zien van
uw verhaal. Ik doe u hierbij
een foto toekomen, waarop de
heer De Vries staat. Het is de
man bij de deur met z'n on
afscheidelijke bolhoed. Links
naast hem de dappere echt
genote die op de bewuste
avond geen haarbreed van
haar man week. Naast haar
staan mijn grootouders, de
ouders dus van slager De
Vries. Zij staan voor het Loge-
ter ere van de 80e verjaar
dag van 's werelds be
roemdste dirigent
Voor U zullen worden ge
speeld de zes beste Mozart
symphonieën.
Wij noemen U de „Haff-
ner", „Linzer", „Prager",
„Jupiter", en de de sym
phonieën no's 39 en 40.
Het orkest dat U kunt be
luisteren is het beroemde
Totaal zes symphonieën
voor normaal 67,50.
Echter bij ons, dè klassieke
zaak in Leeuwarden is dit
alles te krijgen
tot 31 december.
Beperkte aantallen thans
direct leverbaar.
Een tip voor St. Nicolaas?
Nieuwestad 103
Leeuwarden
Tel. 25693, na 7 uur22882