OVERVAL OP VROUW AAN ACHTER DE HOVEN HUTTIN6 r „Ik ben van de politie!" zei de meneer Hnmnr in de oude tijd Janseris skeresliep 5 'T KLEINE KRANTSJE Kort voor de laatste wereldoorlog vond te Leeuwarden een laffe overval plaats op een al leenwonende vrouw, die aan de Achter de Hoven woonde. Een geraffineerde oplichter van «wintig jaar, die juist na een straf van een jaar en negen maanden uit de gevangenis was ontslagen, wilde misbruik maken van de goedgelovigheid van de al wat oudere vrouw, die haar spaarcentjes thuis bewaarde. Teen ze aan z'n mooie verhalen begon te twijfelen Snoerde de raan haar de mond en deed een succesvolle greep naar haar geld. as Avonds om tien uur klopte i.in het kleine woninkje van Inej. Hotsma een nog jonge man, die, toen de bewoonster de beur opende, vroeg, of zij hem jpe weg kon wijzen naar de Ca- ttharinabuurt. De jongeman, die \ve verder Hannes zullen noe men, kreeg direct antwoord en 'liep door. Hij had z'n plannen feoed voorelkaar. Dit schijnbezoek was om te fcontroleren of de vrouw wel ■huis was en of er in huis geen jbezoek zat. Tegen elf uur op 'dezelfde avond keerde Hannes {terug naar het huisje. Hij klopte Dp het raam en antwoordde op (de vraag wie daar was: „Ik ben van de politie". De vrouw open- ide de deur, maar herkende in [hem niet de man, die haar een [uur eerder de weg had gevraagd. |Ze liet hem binnen in haar ar moedige woninkje. Hannes vroeg |haar of ze geld in huis bewaar de en zei na haar bevestiging „Dat geld is hier niet veilig, ik zal het maar meenemen naar Thet bureau". De vrouw haalde uit de linnen- past haar geldkistje met de f 140 [te voorschijn, maar aarzelde [toch het zomaar over te geven. "Ze liet hem ook kostbare an tieke sieraden zien, maar hoe- |wel die een grotere waarde ver tegenwoordigden dan het kistje, bleek de „politiefunctionaris" er geen belangstelling voor te heb ben die ook mee naar het bureau te nemen. Juffrouw Hotsma kreeg daardoor toch wat arg waan en zette het kistje terug in de linnenkast. Greep in kast Voordat ze die had kunnen slui ten snoerde plotseling de man haar mond dicht om schreeu wen te beletten en greep met de andere hand in de linnenkasr, waar naast de geldkist ook nog twee rijksdaalders en negen gul dens lagen. Met deze buit ging de kerel aan de haal. Noodge dwongen moest hij de vrouw loslaten en onmiddellijk begon de beroofde uit alle macht te schreeuwen. Een toevallige voor bijganger - dokter Van Staveren, de man met de bolhoed, zag de dief vluchten en begreep direct de oorzaak van die hardloperij. Hij zette de vluchteling na, maat slaagde er niet in hem te pak ken. De zoveel jaar jongere man liep te hard voor de arts. Goede buit De dief had wel gemerkt dat hij gevolgd werd en rende voor zijn leven. Maar toen hij zag dat hij z'n achtervolger kwijt was, hield hij stil en forceerde het geld- Advocaat Mr. A. drong, aan A. M. v. d. Meulen op clementie kistje; het geld verklaarde hij voor goedeMruit, het kistje smeet hij weg. Juffrouw Hotsma had inmiddels de echte politie ge waarschuwd en deze slaagde er in de kerel nog dezelfde nacht in Leeuwarden aan te houden hij bleek nog in het bezit van het gestolen geld te zijn. De dief was van plan geweest naar Duitsland te vluchten, maar hij had geen kans gezien de stad 's nachts te verlaten. Voor de rechtbank had men met de dader geen consideratie. Zo kort na een lange gevangenis straf en met een voorwaardelij ke veroordeling op zak, was hij alweer en nu nog wel op een intens laffe wijze naar de mis daad afgegleden. De officier van justitie Jhr. Mr. Nahuys had er geen woorden voor en eiste drie jaar gevangenisstraf. Desillusie's De verdediger, niemand minder dan onze tegenwoordige burge meester Mr. A. A. M. van der Meulen, wilde de ernst van de zaak niet ontkennen, maar wees op het feit dat de verdachte veel desillusies in zijn leven had on dervonden. Na zijn gevangenis straf kon hij geen behoorlijk werk vinden, waardoor hij weer in zijn oude fout was verval len. De advocaat vond de straf te zwaar en drong bij de recht bank op clementie aan. De uitspraak bracht de twintig- - WWWWVWWWWWVWWWAAAA/\nAAAAAAAAAA GRAFMONUMENTEN SCHOORSTEENMANTELS DE FRIESCHE STEENHOUWERIJ SINDS 1930 TELEFOON 30180 - 29278 - 27866 - 28286 VOORZICHTIG „Drommels nog toe, we zitten op een pasgeverfde bank". „Dat wist ik, Wim". „Wel, nou nog mooier. Wist je dat Waarom heb je me dan niet gewaarschuwd „Och, Wim, lieveling, wees niet boos. Je begon juist met je liefdesverklaring toen ik het merkte en toen wou ik je eerst even laten uitspreken". EENDRACHT MAAKT MACHT Mevrouw (tot het nieuwe dienstmeisje, dat ze zoo juist gehuurd heeft): „En dan moet ik je nog zeggen, dat me neer vreeselijk kwaad kan worden, wanneer hem het een of ander niet aanstaat". De nieuwe gedienstige: „O, mevrouw, daar moet u zich maar niets van aantrekken hoor, ik zal u niet in den steek laten. DE ENGEL Vrouw (na hevigen strijd met haar man): „Ach, ik wou dat ik dood was Man: „Je bent een engel Vrouw (half getroost)„En hoezoo dan Man: „Omdat je zelfs nu je kwaad op me bent, toch mij nog het beste toegewenscht". jarige delinquent twee jaar ach ter de tralies voor zijn laffe daad op een niets vermoedend en te goeder trouw zijnde oude juf frouw, die haar zuinig bijeen gegaarde spaarcenten bijna voor goed had zien verdwijnen. TAXIBEDRIJVEN GAAN OVER OP TAXIMETERS Drie taxibedrijven zullen over gaan tot het plaatsen van z.g. taxameters in hun wagens. De Lijstertax, de Citax en de Zil- vertax hebben gezamenlijk be sloten over te schakelen op deze betrouwbare manier van ritbe- rekening. Zowel voor de klant als voor de taxiondernemer gaat de meter voordelen opleveren. Kostte een stadsrit vroeger f 2,75 tot f 5,—, nu gaat de meter de prijs precies berekenen. De mi nimumprijs zal f 1,90 gaan be dragen, waarna voor elke gere den kilometer dit bedrag met f 0,50 wordt verhoogd. Voor stoplichten en spoorweg overgangen, alsmede voor het wachten op de klant, zal de me ter automatisch gaan overscha kelen op een wachttarief. De taxameter is straks door de chauffeur in te stellen op drie verschillende tarieven. Het stads- tarief, het enkel buitentarief voor passagiers, die buiten de stad moeten zijn en ook weer met de taxi terug rijden en het dubbel buitentarief, dat wordt ingesteld als passagiers naar een plaats buiten Leeuwarden moe ten worden gebracht en niet weer met de taxi terugrijden. Dit laatste tarief gaat ook gel den voor stadsritten na half één 's nachts. Op de meter, waaraan B. en W. hun goedkeuring hechtten, zal de klant dus in het vervolg zelf de prijs kunnen aflezen, een prijs die inclusief wordt. Voor de taxigebruiker en voor de ondernemers lijkt de taxameter een betrouwbare ver nieuwing te worden. Hast un mensenleeftied jaren, Stonnen ze - zoas verluud - Met hun skeresliepers karre, Bij de Waag, dag in dag nut. Boeren, burgers, buten meensen, - Ja, van alle rang en stand - Brachten daar hun stompe spullen, Waren bij de Jansens klant. Voor „de stroom" hun taak verlichtte, - Dat as un verlosser kwam - Wns 't met 't houten voetpedaaltsje, Trappe voorun boterham. Menig Kien - oek ik bij dezen - Het vaak vol bewondering sien: Naar dat knipke" in dat lapke" En naar 't vuurwerk van „die stien". Jansen het nou afskeid nomen, Van sien taak - un sware ruk - Maar o troost sien slieperskarre: Wudt un skoon museumstuk. ,,'t Plakje" is nou leeg, hoe spietig, Weer wat sfeervols bin we kwiet. 't Gaf kasjet an ons goed stadsje, Seg nou self, is 't waar of niet 1 S.l.V.l. Dit is een foto uit de goeie ouwe tijd; ook een skeresliep, ook een „Omer" Jansen

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1966 | | pagina 5