assenaar
Autoshop Wassenaar
Babe Lunia verloor zijn
hoofd onder de guillotine
'T KLEINE KRANTSJE
Op de Lange Pijp
Noodlottig geval
Het nieuws ging er als een lo
pend vuurtje door „it Fryske
Gea", voor zover men dan in
1809 van een lopend vuurtje
kon spreken. De Franse macht
hebbers, die het hier voor het
zeggen hadden, zouden de sinds
enige jaren in Frankrijk in ge
bruik zijnde valbijl, de guilloti
ne, in Friesland in gebruik stel
len. Het zou de eerste keer wor
den hier in onze provincie en
het is te begrijpen, dat men dat
wilde zien.
Eén was niet zo bijzonder en
thousiast: dat was de man op
wie dit nieuwe instrument zou
worden geprobeerd, maar van
zelfsprekend had Babe Lunia
dat aan zich zelf te wijten. Dan
had hij maar niet een oude
vrouw moeten vermoorden om
wille van een paar centen.
De valbijl
Al vroeg in de morgen trokken
velen naar de Nieuwestad waar
op de Lange Pijp het toestel
stond opgesteld. Om twaalf uur
die middag zou de moordenaar
Babe Lunia met de valbijl, een
uitvinding van de Franse dokter
Guillotin, kennis maken. Voor
heen werden de misdadigers die
ter dood werden veroordeeld,
doodgewoon opgehangen, maar
de Fransen vonden dat een
ouderwetse manier van dood
gaan, zij hadden er iets moois
voor uitgevonden.
Onschuldig
Kort na elf uur werd de moor
denaar uit zijn cel in het Kan
selarijgebouw gehaald en op
een open gevangen wagen naar
de Nieuwestad getransporteerd,
omgeven door een grote men
senmenigte.
Steeds had hij ontkend het door
hem tenlaste gelegde misdrijf te
hebben gepleegd en onderweg
naar de executieplaats deed hij
niets anders dan luidkeels roe
pen: „onschuldig, onschuldig".
Ook toen de beulsknechten hem
het schavot opsleepten, riep hij
nog steeds dat hij onschuldig
was. Het mocht echter niet
baten.
Waar voor geld
Het talrijke publiek kreeg wel
waar voor z'n geld, want toen
de moordenaar met het hoofd
op het blok zou worden gelegd,
verzette hij zich hevig en uitte
hartverscheurende kreten. Pas
nadat hem handen en voeten
gebonden waren, lukte het de
beulsknechten het hoofd van de
moordenaar op het blok te krij
gen. Toen was het gauw beke
ken, een druk van de scherp
rechter op de knop en het als
een scheermes zo scherp zijnde
mes suisde omlaag. Terwijl de
beulsknechten de zaak opruim
den, gingen de mensen huns
weegs, zij waren voldaan, het
recht had zijn loop gehad....
Eén categorie van mensen had
met dit doodvonnis nu juist
geen voordeel. Het waren de
hoeden- en pettenwinkeliers.
Babelunje
Wat was het geval De man
nenmode van die dagen wat be
treft het hoofddeksel, was een
bepaald soort muts. Ook Babe
Lunia droeg zo'n muts en die
was met zijn hoofd in de mand
met zaagmeel terecht gekomen.
En het mag dan vreemd lijken,
maar vanaf die tijd was het met
de verkoop van dit soort mut
sen malheur. Niemand wou
meer zo'n muts dragen en de
winkeliers bleven met het arti
kel zitten.
Pas jaren later kwam de muts
weer ingebruik en werd toen
aangeduid als een „Babelunje"
en het mag weer vreemd klin
ken, maar toen kwam er heel
veel vraag naar de Babelunje;
iedereen wou toen weer zo'n
muts hebben.
R. VISSER
't Kleine Krantsje heeft een aantal foto's in z'n bezit gekregen van heren, die tijdelijk onze
stadgenoten zijn geweest: leden van de in de oorlog zo gehate Sicherheitsdienst, Sicher-
heitspolizei, of hoe hun prachtige organisatie ook maar mocht heten. Zonder twijfel heb
ben sommige lezers van 't Kleine Krantsje indertijd het twijfelachtige genoegen gehad met
deze Herren te mogen kennismaken en aan hen zouden wij willen vragen: wie zijn de
Edelgermanen op deze plaat Alleen de man rechts onder hebben we zelf kunnen identifi
ceren: het is Untersturmfuhrer F. Grundmann van het beruchte S.D. commando van Wil
helm Albrecht. En de figuur rechts boven zal Theodoor Johannes Vogt kunnen zijn, de on
dercommandant van de S.D., die o.a. de leiding had bij de executies in Herbayum en Dron-
rijp. Maar wie zijn de andere vier De redactie zal het graag willen weten.
Een noodlottig geval heeft een
werkzaam en oppassend man
met zijn gezin in groote ellende
gestort. De hulpbesteller bij de
expeditieonderneming van Van
Gend en Loos, genaamd Bernar-
dus Veldhuis, was maandag j.l.,
als naar gewoonte met de dilli-
gence naar het spoorwegstation
gereden, om de reizigers naar
Groningen af te halen, toen hij,
terwijl de wagen nog in bewe
ging was, daar afspringende, het
ongeluk had te vallen, juist zoo,
dat een der zwielen over de lin
ker zijde van het lichaam ging,
waardoor verscheidene deelen
daarvan dermate zijn bezeerd,
dat hij in een zeer beklagens-
waardigen toestand verkeert.
Zoo spoedig mogelijk werd hem
door den heer chir. M. B. Vos
de vereischte hulp aangebragt,
doch het is te voorzien, dat, zoo
hij al mogt herstellen, hetgeen
nog zeer twijfelachtig is, dit
zeer lang zal aanhouden. Zijne
vrouw en kind missen natuur
lijk hun verzorger, zoodat wij
dit gezin, wonende in eene steeg
bij de Amelandspijp, alleszins in
de algemeene liefdadigheid mee-
nen te mogen aanbevelen.
(1865}
De recreanatentoonstelling RECREANA, die van 2 tot en met 6 april gehouden wordt in de Frieslandhal, belooft een groot
succes te worden. De belangstelling voor de tentoonstelling van de zijde van het bedrijfsleven is zo groot, dat de organiseren
de Stichting Recreana voor deze eerste keer al een beetje bang is ruimte te kort te komen. De tentoonstelling is namelijk ge
projecteerd in een deel van de enorme Frieslandhal en wel in alle veemarktcafé's en in de achter deze café's langslopende
zogenaamde Lijnbaan met een lengte van twee honderd en tachtig meter. Niet alleen de watersporters zullen op Recreana
hun hart kunnen ophalen - aan alle andere vormen van recreatie zal evenzeer aandacht worden besteed.
Uw auto is aan een goede
beurt toe na de winter.
Voor onderhoudsartikelen en
accessoires is uw adres
Ruime parkeergelegenheid.
Gratis advies van de vakman
