Lezers klommen in de pen
ENAULT
OSIER
HIER LACHTEN
OPA EN OMA OM
I/ecwen uw voeten! Geef ze Schoenen vun Steetnun Schoenen Tuinen 35
'T KLEINE KRANTSJE
4
VOOR
NAAR
onbedaarluk lache, dat se kon
hast 't niet meer ophouwe. Nou,
zei se eindeluk, de pot was toch
seker wel skoon Ja dat wel,
sei Botsje, maar 'k lus ut toch
niet meer. Wille jou ut hewwe
Nou nee, sei mien moeke, wij
binne niet sukke melkmeensen.
Buufre Botsje keek wel un bit-
sje fer-afreteert, maar kon ut
skienbaar toch wel begriepe. 'k
Fien ut toch so begrootluk om
die kostlukke melk weg tu smie-
ten, sei ze, terwiel se met un
wat singeliers gesicht naar de
melk inne pot keek en beteu
terd mette pot inne hannen hur
huuske inslofte, foeterende op
die blikstienderse jonge.
Leeuwarden S. J. STRIJKSTRA
mil jftaqz....
SI Een nul is niks
Naar aanleiding van het ver
haaltje over de wedstrijd Leeu
warder elftal—Zwaluwen 0—16
op zaterdag 7 september 1935
geef ik u hierbij nog even de
opstellingen:
LEEUW. ZWALUWEN
Doel: G. J. Steenbergen (Fries
land); rechtsback: Tj. Delgrosso
(Leeuwarden); linksback: E. ter
Heegde (Friesland); rechts half:
H. Dijkstra (Frisia); Spil: Jac.
Stroosma (Friesland); Links half:
S. Zijlstra (Friesland); rechts
buiten: D. van Egten (Leeuwar
den); rechtsbinnen: S. Flisijn
(Leeuwarden); Midvoor: H. Bui
tenhuis Friesland); Linksbinnen:
J. Wassenaar (Frisia); Linksbui
ten: L. K. Scheepstra (Friesland)
ZWALUWEN
Doel: E. G. Mul H.B.S.); Rechts
back: A. Bakker (V.O.C.); Links
back: H. A. Pienter (Be Quick);
Rechtshalf: H. Hazemeyer (Be
Quick); Spil: C. H. Ph. Breitner
(A.D.Ó.); Linkshalf: G. R. Bool
(H.V.V.); Rechtsbuiten: L. van
Walsum (R.F.C.); Rechtsbinnen:
D. Drok (R.F.C.); Midvoor: W.
Lagendaal (Xerxes)Linksbin
nen: H. Woltjes (Veendam) en
linksbuiten: C. L. Mijnders
(D.F.C.)
Nederlands elftal: E. G. Mul
1 X; C. H. Ph. Breitner 5 x en
1 niet-officiële wedstrijd; D.
Drok 7 x en 1 x ingevallen; W.
Lagendaal: 14 x en 1 x ingeval
len en 1 niet-officiële wedstrijd;
C. L. Mijnders: 7 x.
Utrecht G. RONNER
Bakker Eskens
In het schrijven over de Hout
straten heb ik een fout ontdekt.
Bakker S. Eskens is n.l. niet naar
Amerika vertrokken, maar heeft
de boerderij van zijn moeder in
Buitenpost overgenomen. Later
heeft Eskens nog een bakkerij
op de Nieuweburen (nu druk
kerij) gehad. Nog later een de
pot brood en koek Achter de
Hoven tegenover de H.B.S.
Mevrouw Eskens woont nu in
de Groningerstraat 2 en is ruim
80 jaar oud.
Leeuwarden
G. FIERSTRA-v. d. PLAATS
Nico Born
In 't Kleine Krantsje van 30
maart meen ik Nico Bom te
herkennen en wel van de Kei-
zersgrachtschool, 3e of 4e klas
bij meester Uilkema: 57 jaar ge
leden zaten we samen in die
klas. Op een keer hadden Bom
en z'n vriend Lubach lucifers
meegenomen. Zelf durfden ze
die niet aan te steken en zo
kreeg ik de eer dat te doen. O,
ik vond dat fijn, omdat ik zo in
aanzien kon komen bij de twee
vrinden.
Maar de eerste de beste lucifer
bezorgde me al straf: vier sla
gen met een liniaal over de
broek, een lijfstraf, die toen nog
was toegestaan
Een andere keer zaten Born en
Lubach onder de les wortels te
eten, maar meester had het al
gauw in de gaten en ging kwasi
naast Nico Bom staan. Die had
dat echter wel verwacht en
futselde z'n eigendom weg -
meester vond toen niks
Nico Bom zal zich deze voor
vallen misschien niet meer her
inneren, maar als hij dit leest,
dan de groeten hoor!
Leeuwarden J. BOURGONJE
SPANJAARDSLAAN 147 LEEUWARDEN-TILEP. OSIOO-20041
UIT EEN GRAFREDE
„De overledene is geen zon der wetenschap geweest, maar
ook een goed nachtlichtje kan zijn plicht doen".
PRETTIG
„Kun je de deur niet open krijgen vraagt de goedmoe
dige oude heer met nieuwe glacé's aan een achtjarig
meisje, dat voor een kruk van de buitendeur staat te
wachten. Hij helpt haar en het meisje gaat binnen.
„Een volgende keer moet je het zelf eens probeeren".
„O ja" zegt het meisje, „een volgende keer is wat anders,
maar vandaag was de deurkruk nieuw gelakt en nog nat,
weet u".
Naar aanleiding van ons verhaal over de waarzegster Hinke Kaart in een vorig Kleine Krantsje ont
vingen wij een fraaie kleurenfoto van het huisje ~n Nieuwebrug, waarin zij heeft gewoond. ..Hmke
ontvangt bezoek" stond er onder. Rechts nieuwsgierige buurtbewoners.
SI Buufre Botsje
De Liwadders diet so ommune-
bij 1920 inne Nije Houtstraat
bekend waren, hewwe seker
buufre Botsje wel kannen. Se
was un grauw meens, in alle
opsichten, maar furral wat 't
lief betrof. Daarom wak as klein
kien altiet un bitsje skrutel voor
hur. Se hadde altieten wat te
praten, waar se dan oek, mette
hannen gefouwen ondere skolk,
alle tied voor nam.
Buufre Botsje had twee seunen.
Un Jan en een Piet. Piet was de
jongste en is destieds naar Ame
rika gongen. Sien ouders hoor
den in tieden niks meer van um.
Maar op ut laast kwam ur toch
un brief met un petretsje dur in,
waar ie op ston met un hele
grote hoed op, geruut besgroen-
tsje, leren fesje en un skape-
vachten broek an en met twee
pistolen oppe sieden. Piet was
so geseid kombooi wudden. Nou
't ston sien moeke mar half an.
Mut jim nouweris kieke, sei ze
oppe buurt, is dat nou mien
seun Wat het tie um toetakeld,
't liekt wel as dat ie met ut
buurtfeest met doen mut.
Met ferlof
Jan was oppe grote vaart en
kwam soms omme paar jaar
eventsjes tuus. 't Was op een
keer dat ie oek met ferlof was,
dat Sake Lanting, de melkboer,
's morges, vrij bij tieds, anne
deur kwam. Buufre Botsje lei
nog inne bedstee en Jan vroeg
hur of ur oek melk weze must.
Ja, sei sien moeke, nim mar
twee mingel, dur staat wel un
dinkje inne gangkast.
Glassuurde pot
Jan inne kast kieke en von, na
wat soeken, un flinke bruun-
groene glassuurde pot met twee
oren. Sake doet ur twee mingel
in, Jan betaalt en set de pot
met melk weer inne kast. Toen
buufre Botsje un tiedsje later
de melk bruke wude, kon ze 't
niet fiene. Waar hest de melk
laten, vroeg ze Jan. Staat oppe
grond inne kast, sei Jan. En
och mien lieve meesen, daar
begon se teugen Jan uut te va
ren, dat 't niet mooi meer was.
Even later stoof se met opge
streken gesicht naar mien moe
ke (wij waren hur overburen).
Mut jus begriepe buufre, daar
het mie die grote soeg van un
jonge, de melk in mien piespot
nomen. Mien moeke must su
OPROERIGE GEEST
In Amerika geeft men wel concerten in de gevangenissen.
Doch niet altijd met hetzelfde resultaat. Onlangs werd
zulk een concert van een dilettante, die voor die arme
menschen al eens meer gezongen had, aangekondigd en
toen kwam er een oproerige geest:
Men was - zoo werd betoogd - tot eenzame opsluiting
veroordeeld of tot zwaar werk, maar niet tot het aan
horen van kattenmuziek.
HET OMGEKEERDE
Hoe onze koetsier eenen ruitjesjas bekwam
Een vader las in de courant, dat eenige studenten bij een
roeitochtje een ongeluk gekregen hadden en met moeite
uit het water gered waren. Hij schreef dadelijk aan zijn
zoon, die ook aan de betrokken academie studeerde, of
hij bij de schipbreuk was geweest. Het antwoord luidde:
„Ik ben niet in het water gevallen, maar zit daarentegen
volkomen op het droge; kunt u mij niet vlot maken
