Hier lachten opa en oma om 'T KLEINE KRANTSJE DAMES- EN HERENMODE Naauw8 Tel.27984 Leeuwarden NIET TE BEANTWOORDEN „Pa" zei Willie, „mag ik u nog één enkele vraag doen, voor ik naar bed ga „Jawel, mijn jongen, wat is er „Als ik uw broer geweest was, zou ik dan mijn eigen oom zijn DE GROOTE PORTIE Heer: „Waar is de biefstuk Kellner: „Eet u eerst de gebakken aardappelen op, dan zult u hem wel vinden". BEGRIJPELIJK Rechter: „Getuige, weet u ook of de overledene ook me lancholiek en neergedrukt was, als hij alleen was". Getuige: „Dat kan ik niet zeggen, dan was ik er nooit bij" VERSCHRIKKELIJK WOORD Wandelaar (die met een jonge dame op een boomstam zit uit te rusten)„Ik wil langzaam opwandelen, wilt u liever blijven zitten Jonge dame (opspringend)„Voor geen geld Het ACHTEROM AAN DEN WAL, later ook wel Achter de Groene Kan genoemd, was een rij huis jes binnen de stadswal, even ten westen van de huidige Vijzel straat. Sprong Jan de Jong van hier naar de Nieuwetoren? Luis ter, wat het oude Liwadder rijm pje zegt: Jan de Jong, dy nam een sprong Fan hier van deen na't Achterom Fan 't Achter om na de Nijetoren Daar is Jan de Jong geboren. Het VOSSEGAT was tot 1S25 een overwelfde doorgang in de stadswal bij de Amelandsstraat en de Nieuwe- kade. Tot 1S18 gaf een poortje toegang tot deze zeer smalle doorgang. Om het Arsenaal be ter te kunnen bereiken werd dit poortje in dat jaar afgebroken en de doorgang aanzienlijk ver breed. In vroeger tijden hadden alleen de Cammingha's het recht door dit poortje te gaan en dat recht zal wel dateren uit de tijd, toen de stadsgracht in 1494) door een deel van het Amelandshof gegraven werd. De naam DE KLEINE WINST vinden we vermeld in een ad vertentie van 1897, waarin Maria Vonk „alle soorten eigen gemaakte ondergoederen" te koop aanbiedt. De ondergoede ren en de kleine winsten wer den gemaakt in het pand Hee- renwaltje nummer 12. DE HERDERIN was de naam van een oliemolen, die in 1830 werd gebouwd bij het Noordvliet aan de weg Cambuur. De molen is afgebro ken in de tweede helft van de vorige eeuw. De PAPEBRUG lag vierhonderd jaar geleden over het water van de Voor streek. De Papebrug vormde de verbinding tussen de parochie kerk van Hoek en het Dokku merend. KERKHOFSLAAN is een naam, die nu nooit weer wordt gehoord. Na het aanleg gen van de Algemene Begraaf plaats in 1831 werd de Span jaardslaan door de Leeuwarders ook wel Kerkhofslaan genoemd. De ROCHEBRUNESTEEG is de steeg naast de Meisjes HBS aan de Grote Kerkstraat. De jon gedames van deze school zullen de naam wel niet kennen: Ma- rius Brunet de Rochebrune was kapitein van het garderegiment van de Stadhouder hij moet op de hoek van de Rochebrune- steeg hebben gewoond. De steeg werd overigens ook wel Bonte- manssteeg genoemd. De D ROODE BOER was tot in het midden van de vorige eeuw een herberg op de hoek van Achter de Hoven en de Zuidergrachtswal. De ROGGEDRAGERS- KELDER was het verenigingslokaal van het vroegere gilde van de stads- toggedragcrs. Tot 1869 kwamen de roggedragers bijeen op de be nedenverdieping van het hoek huis Wortelhaven-Voorstreek (nu Het Nieuwste), daarna ver huisden ze voor twee jaar naar een pand in 't Raadhuisstraatje om tenslotte bun tenten op te slaan op de hoek van de Nieu- wekade en een steeg, die nu nog altijd Korenmetersgloppe heet. De H GALILEER POORT was een andere naam voor de Hoeksterpoort; wie het aan het Oldegalileën liggende klooster wou bereiken, moest door deze poort. De DE MAAN was een „verkoophuis" voor huishoudelijke artikelen aan de Groeneweg. In 1897 zat er een zekere heer L. J. Drielsma in. ACHTER HET POORTJE noemden de bewoners een aan tal huizen achter het nu nog steeds bestaande poortje op Pie- tersburen, ten zuiden van het Zuidvliet. Van het SINT JOBSLEEN bij het Oldehoofster Kerkhof is weinig overgebleven sinds de slopers hier (na de laatste oor log) hun gang maar konden gaan. De huizen van de west zijde zijn allemaal verdwenen; de hierbij afgedrukte foto laat ons de achterkant van deze hui zen zien. De grond waarop die huizen indertijd zijn gebouwd behoorde eens aan een leen, het Sint Jobsleen,- vandaar dus de naam ONS BELANG heette, vele tientallen jaren ge leden, de vereniging, waarin de kleermakers van Leeuwarden zich verenigd hadden. LAURENS KOSTER was vroeger de wel zeer toepas selijke naam van de boekwinkel op de hoek van de Voorstreek en Koningstraat. De naam is later verloren gegaan „boek handel Meyer en Schaafsma" werd toen voor de Leeuwarders een begrip. De Potbakkersplaats aan de Nieiiwcburen. De B POTBAKKERSPLAATS is een no steeds bestaand plein tje tussen Nieuweburen en Ach ter de Grote Kerk, waaraan vroeger een tiental bewoonde huizen hebben gestaan. In het grijze verleden zullen hier zeker pottenbakkers hebben gewoond; nu vinden we er alleen nog maar wat pakhuisjes. De B DRIE SUIKERBROODEN heette een eeuw geleden een pakhuis aan het Noordvliet, om precies te zijn het tiende pand vanaf de Boomsbrug. B AMBACHTSPERK komt in 1550 voor als een an dere naam voor het Schoenma- kersperk. De fl HOOP heette een huis in de (vroeger nog smalle) Peperstraat en wel het tweede vanaf de Paardepijp. Het werd in de dertiger jaren afgebroken, toen de Peperstraat moest worden verbreed. Janssen: „Nou, hoe voel je Je in den huwelijken staat!" Pieteisen die met een geëmancipeerde getrouwd is): „Ver schrikkelijk, nu moet ik niet alleen mijn eigen knoopen aannaaien, maar die van mijn vrouw ook!" EIGEN OPVATTING Postbeambte: „U hebt de briefkaart aan uw vrouw maar met één cent gefrankeerd". „Daar staat toch niets anders op, dan dat ik haar duizend kussen zend". Postbeambte: „Wat heeft dat met de frankeering te ma ken „Kussen zijn toch drukwerken". DE PARAPLU Mag ik u mijn parapluie aanbieden, dame Maar mijnheer, het regent immers niet Dat hindert niet We kunnen samen wel zoolang gaan wandelen, tot het begint DE NAUWE LAARZEN Photograaf: „Nu moet u heel vriendelijk kijken". Heer: „Ja, een oogenblik.dan moet ik eerst mijn laar zen uittrekken". EEN ONSCHULD Mevrouw (boos tegen de keukenmeid): „Nu heb je de melk weer over laten l<oken; je kunt toch gemakkelijk weten wanneer dat gebeuren zal". Keukenmeid: „Ik heb ook opgepast mevrouw, het was vijf minuten over tienen".

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1966 | | pagina 9