2
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMH
Een uitgave van il||||ipj Vredeman
Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor =111111 de Vriesstraat 1
M
A
Redactie,
administratie en
advertentieafdeling:
Vredeman de
Vriesstraat 1
a.d. Emmakade
Telefoon 20302
Postgiro 98 10 62
Bankrelatie:
Raiffeisenbank
TWEEDE JAARGANG NUMMER 50 Verschijnt eenmaal in de veertien dagen 7 SEPTEMBER 1966
WELVAART OP T KERKHOF
Daar ligt onze welvaart op het autokerkhof Als alle grotere plaatsen heeft natuurlijk ook onze stad
z'n laatste rustplaats voor de auto's, die eens zo glanzend over onze wegen reden: bij de voormalige
stroopfabriek aan het eind van de Badweg, onmiddellijk ten oosten van de rondweg nu, liggen honder
den autowrakken schots en scheef door en over elkaar; sommige geheel verroest, sommige nog gaaf
van lak, maar volkomen verkreukeld bij zware botsingen. Sic transit gloria - zo vergaat ook alle
autoroem
De meest geruchtmakende
moordzaak in Nederland
buiten oorlogstijd in de laat
ste honderd jaar was zonder
twijfel die van Eije Wijkstra
in Grootgast, even over de
grens van Friesland met
Groningen. Hij doodde in de
tijd van enkele minuten vier
politiemannen en de herin
nering aan dit drama werd
weer levendig door de trage
die van enkele weken gele
den in Engeland, waar drie
politieagenten door bandie
ten werden gedood. Een be
langrijk vervolg van het
drama Eije Wijkstra heeft
zich in Leeuwarden afge
speeld. Hij kwam hier voor
't Gerechtshof en hij bracht
daarna elf jaren in de Leeu
warder strafgevangenis
door. In dit Krantsje vertel
len we meer over die gru
welijke moord van Eije. Zie
de pagina's 6 en 7.
'T KLEINE KEANTSJE
Abonnementsprijs:
f 2,90 per half
jaar
f 5,80 per jaar
v. h. buitenland
f 7,50 per jaar
NUMMERS
40 CENT
Twee vlotte jongens van de ge
stampte pot, welbekend in de
grote gebouwen aan de Nieuwe-
stad en het Ruiterskwartier, za
gen aan hoekhuis P. C. Hooft-
straat-Coornhertstraat, de wo
ning van (nu oud) burgemeester
Van der Meulen weelderige
struiken, vol met (uiteraard)
knalrode rozen.
Ze besloten er in de donkere
nachtelijke uren wat aan te
gaan doen en verschenen inder
daad in 't holst van de nacht
met een behendig handkarretje
voor des burgemeesters woning,
waarin burgervader en -moeder
al lang in Morpheus armen la
gen. Zonder dralen werd er een
laddertje tegen de muur ge
plaatst en terwijl Jan begon te
plukken, stapelde Piet de mooie
rozen behoedzaam op in de
kar.
Toen de muren zeker voor twee
derde van hun bloemenpracht
waren ontdaan, werden de he
ren plotseling in hun arbeid
door een agent van politie ge
stoord. Verrast sprong de man
van z'n fiets af en hij leek z'n
eigen ogen niet te geloven toen
hij vroeg: „Wat hebben we hier
aan de hand
„Nou", antwoordde Piet meteen
fluisterend, want de burgemees
ter mocht het vooral niet horen,
„de burgemeester is morgen
jarig en nou brengen we hem
een kleine bloemenhulde, zal ie
leuk viene, dacht u oelc niet
„Geen sprake van reageerde
de politieman zeer beslist, „daar
is ie zeker niet op gesteld.
een bloemenhulde, stel je voor
„Nou di's oek wat moois"
zuchtte Piet heilig verontwaar
digd en toen - zich wendend
tot kameraad Jan, die nog altijd
op z'n ladder stond: „Haal ze
d'er mar weer af Jan, het mag
weer niet - hoe suud oek, hier
in Leeuwadden.
En terwijl de politieagent z'n
nachtelijke ronde vervolgde,
plukten de heren rustig alle
resterende rozen van de muur.
