IN MEM0RIAM BURGEMEESTER
W. HARMSMA
i
if
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHE
Een uitgave van
Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor
Vredeman
de Vriesstraat 1
i mm
lil I
m:;
i\
im
m
A
Redactie,
administratie en
advertentieafdeling:
Vredeman de
Vriesstraat 1
a.d. Emmakade
Telefoon 20302
Postgiro 98 10 62
Bankrelatie:
Raiffeisenbank
'T KLEINE KRANTSJE
Abonnementsprijs:
f 2,90 per half
jaar
f 5,80 per jaar
v. h. buitenland
f 7,50 per jaar
iOSSE NUMMERS
40 CENT
DERDE JAARGANG - NUMMER 55
Verschijnt eenmaal in de veertien dagen
16 NOVEMBER 1966
Het was nog vroeg vrijdag
morgen, toen een goede
vriend 't Kleine Krantsje
belde. „Ik heb wat verschrik
kelijks gehoord, maar ik
weet niet of het wel waar is
- de burgemeester is dood. Ik
kom net van de secretarie
en iedereen is er overstuur".
Een telefoontje naar 't stad
huis bevestigde het schok
kende bericht - „ja de bur
gemeester is plotseling over
leden; de afdeling Voorlich
ting kan u verder inlichten,
maar belt u dan over een
minuut of twintig terug,
want er zitten nog drie ge
sprekken onder de knop".
Burgemeester Harmsma
dood. Het vergt enkele ogen
blikken zo'n bericht te ver
werken. Hadden we gister
nog niet ergens een flits van
hem gezien
We wilden die twintig minu
ten niet afwachten en reden
zelf naar het stadhuis, waar
juist het rood wit blauw half
stok werd uitgehangen.
De verslagenheid op de ge
meentesecretarie bleek alge
meen en indrukwekkend: de
heer Harmsma had zich in
de korte tijd van zijn burge
meesterschap niet alleen
buiten, maar zeker ook bin
nen de muren van het stad
huis een grote populariteit
verworven.
Wat zijn plotselinge en veel
te vroege dood voor onze
stad betekent, hoeft niet in
veel woorden te worden ge
zegd. Na zijn komst naar
Leeuwarden is er in en rond
het stadhuis zo'n frisse wind
gaan waaien, dat veel goede
verwachtingen van burge
meester Harmsma's beleid
ten aanzien van de toekomst
niet te optimistisch leken -
in één slag zijn deze ver
wachtingen nu aan hun
grond ontrukt.
We zouden Leeuwarden
langzamerhand een bekla
genswaardige gemeente wil
len noemen. De door de bur
gerij toch hoog op prijs ge
stelde charme en vlotheid,
waarmee burgemeester
f
V
HH
Harmsma zich al zo snel veel
sympathie verwierf, was zijn
voorganger vreemd - de vu
rige wens, dat Frieslands
hoofdstad nu niet alleen
een goede burgemeester,
maar tegelijk een echte bur
gervader zou krijgen, leek
eindelijk in vervulling te
gaan - eindelijk, ja, want wat
eens een burgervader Patijn
voor de stad is geweest (1911
-1918), dat was ook diens op
volger Van Beyma niet (1918
-1943) en we zullen nu maar
zwijgen over de figuur, die
in de laatste oorlog aan het
hoofd van deze gemeente
stond.
De onmiskenbare verdien
sten van burgemeester Van
der Meulen voor de gemeen
te Leeuwarden liggen hecht
verankerd aan tal van in
drukwekkende nieuwbouw
projecten, die de oude stad
omsluiten, de verdiensten
van burgemeester Harmsma
voor Leeuwarden konden
nog geen gestalte krijgen -
daarvoor is z'n ambtsperiode
veel te kort geweest, daar
voor bleven de hem toege
meten mogelijkheden te be
grensd.
In deze zeven maanden van
zijn burgemeesterschap heeft
de heer Harmsma slechts
iets kunnen uitzaaien van
wat hij later wilde oogsten
en het is nu wel tragisch te
moeten zeggen, dat hij zich
daarbij kennelijk heeft over
werkt, dat de geestdrift,
waarmee hij de hem opge
dragen eervolle taak wilde
vervullen té groot moet zijn
geweest, dat zijn toewijding
z'n krachten moet hebben
overtroffen.
Nu alles voorbij is herinne
ren zijn medewerkers op het
stadhuis zich geschokt, dat
ze hiervoor altijd al bang
waren geweest, want wie
had het rusteloze vliegen
van heg naar steg, zoals
burgemeester Harmsma dat
placht te doen, eigenlijk wél
straffeloos kunnen volhou
den
Willem Harmsma heeft meer
voor zijn gemeente willen
doen, dan wie dan ook kon
eisen - hij moest wel in het
harnas sterven. Een stad
verloor een geliefde burge
meester, een gelukkig gezin
verloor een geliefde vader -
het zijn vooral mevrouw
Harmsma en haar kinderen,
naar wie in deze dagen on
ze gevoelens van deelneming
uitgaan.
In een groepje vertegenwoordi
gers, vertoevend in een gezellig
barretje, ergens in het westen
van het land, viel de opmerking,
dat een van- hen de volgende
dag naar „het hoge noorden"
moest - voor de eerste maal in
z'n leven, want de stad Gronin
gen kende hij alleen van de t.v.
dank zij GVAV en wat hij van
Leeuwarden wist was niet meer
dan de faam van onze onvol
prezen gevangenis.
„Dan moet je bij Frigge logeren,
in de Heerestraat" adviseerde
een kenner van de Metropool en
onze man knoopte dat niet al
leen in z'n oren, maar schreef
het bovendien op - in zijn zak
agenda: Heerestraat - Frigge lo
geren. Vroeg uit de veren (bar
vroeg na zo'n avondje met
vrienden in een bar stapte hij
de volgende dag naar de trein,
die hem na een vlotte, maar
toch nog uren durende reis naar
Groningen bracht.
Daar deed hij zijn zaken en het
was al vrij laat in de middag
toen hij in Groningen op de
trein naar Leeuwarden stapte
voor het afwerken van de rest
van zijn werkprogramma.
Na een bepaald vermoeiende
dag bracht hij de avonduren
verkwikkend door in een aan
tal vermaarde Leeuwarder café's
en toen kwam dan eindelijk het
moment om naar het hotel te
gaan. Voor alle zekerheid pakte
de vertegenwoordiger nog even
z'n agenda, las Heerestraat - lo
geren en vroeg enkele passan
ten de weg. Via Wirdumerdijk,
Peperstraat en Oude Ooster
straat kwam hij in de Heere
straat, vond er wel enkele café's,
die hij op deze avond al eerder
meende te hebben gezien, maar
zocht tevergeefs naar een hotel
Frigge waar het zo goed logeren
zou zijn.
De eerste vier, vijf aangeklamp
te late Liwadders zeiden nog
nooit van een hotel Frigge in
Leeuwarden te hebben gehoord,
maar de zesde was ook wel eens
van huis geweest en openbaarde,
dat dat in Groningen stond
„Groningen vroeg de verte
genwoordiger, bijzonder wan
trouwend nu. „Groningen Hoe
kan dat nou Hier staat toch
duidelijk „Frigge - Heerestraat -
logeren „Best mogelijk" ant
woordde onze stadgenoot, maar
er staat niet bij van Groningen
Toen viel er een héél hard
woord, niet passend bij een Heer
in de Heerestraat
