De gevelstenen spreken (26) HUTTIN6 AUTOBANDENCENTRUM Geheimzinnig wild beest in het Vosseparkje Moot al Uw autaka*ide*i naar Allure! 7 'T KLEINE KRANTSJE LEEUWARDEN - Uniabuurt 4 Beroering onder de jeugd STADSNIEUWS VAN VROEGER Telefoon 20853, b.g.g. 28292 Omstreeks de eeuwwisseling is er onder de schooljeugd van Leeuwarden en ook onder de ouderen heel wat beroering geweest, door het hardnekkige gerucht, dat een gevaarlijk wild beest zich zou ophouden in het toen nog woeste en be paald geheimzinnige Vosseparkje. Het onderwijzend perso neel op de scholen bespeurde toen een duidelijk verminderde animo bij de leerlingen; in plaats van naar de meester te luisteren, concentreerden de gedachten van de jongelui zich op het onheilspellende beest, waarvan overigens niemand wist wat het was. Het Vosseparkje werd in die ja ren afgesloten door een brede sloot van de met puin bevloerde Westersingel. Een bruggetje met een gesloten ijzeren hek, gaf al leen toegang voor bevoegden. Midden in 't parkje lag de grote vijver, die toen diende voor drinkwatervoorziening voor de stad. Om de vijver was een dichte rietkraag. De wallen liepen steil op en waren begroeid met slecht onderhouden laag- en hoogge- boomte. Van de Westersingel af gezien leek dit stukje natuur nogal geheimzinnig. Aan de ene zijde ervan stond de grote koren molen van Vosman, aan de an dere kant de broodfabriek van Dalenoord. Voor eenvoudige huismoeders Still going strong - dat geldt zeker voor onze stadgenoot, de heer Faas Faber, die ondanks z'n 82 jaren als rijwielhersteller nog steeds bezig is. De heer Faber zit al 56 jaar aan het Hoeksterpad en ais geen ander weet hij te vertellen van het oude Liwadden uit deze buurt aan de voet van de Sint Bonifatiustoren. Een echte ouwe Li- wadder is hij overigens niet; hij is geboren in Bolsward, voer tut z'n i$e mee op het schip van zijn vader en kwam toen in Leeuwar den. Gedurende drie jaar is hij bi1 het orgel van Blank geweest, daarna begon hij als kachelsmid en fietsenmaker voor zich zelf. met grote gezinnen was dit het aangewezen adres, waar je voor een kwartje een kussensloop vol witte broden en broodjes kon krijgen en nog een flink stuk „kustekoek" op de koop toe. Klanten vroegen dan „voor een kwatsje mèt" en de bakkers knecht De Graaf vulde de witte zak op. Ik mocht graag eens in de fa briek kijken, daar was wat te zien. Daar kneedmachines nog niet waren uitgevonden, werd het deeg, vooral voor roggebrood aldus bewerkt: Een bakker op blote voeten, onderbroek opge stroopt, stampte geduchtig op het deeg in de kneedtrog. Af en toe veegde hij, met vieze vin gers, het aangeplakte deeg van zijn behaarde benen en tus sen zijn tenen uit en kwakte het weer in de trog. Smakelijk eten Dit was die goeie ouwe tijd Wild beest. Nu terug naar 't Vosseparkje met het wilde beest. Als de dag van gisteren herinner ik mij mijn moedige gang met buurt- vriendjes naar de veel bespro ken plek. Met stokken waren wij gewapend. Zingende van „we zijn niet bang" - wat we wèl waren - trokken we er op af. We troffen er al heel wat kinderen en ook volwassenen aan. Velen hadden een plaatsje genomen aan de slootkant. Zodra nu het riet of kreupel hout enigszins in beweging kwam, waren aller ogen op die plaats gericht. Dringend van al le kanten schoof de jeugd dan dicht aaneen met het gevolg dat er al gauw een knaap in de sloot terecht kwam. Of nu die, in 't water tuimelende jongen voor wild beest speelde, waarop zijn angstgeschreeuw wel enigszins leek, is mij, tot de dag van van daag niet duidelijk geworden, maar zijn met „eendenkroos" bedekte hoofd en kleding deed wel bezienswaardig aan. Wel twee uren lang hebben we naar vijver en bosrijke omgeving staan kijken, maar het veel be sproken wilde dier kregen we niet te zien. Ondanks teleur stelling trokken we toch zingend en fluitend huiswaarts. Of het raadsel ooit is opgelost Volgens mannen van de brood fabriek en de molen moet zich wel eens een bunzing of een vos in het parkje hebben opgehou den. Het lag in een stil hoekje buiten de stad, 't was een rustig plekje en de gevaarlijkste vijand van dieren, de mens, sloop er niet rond. J. C. VAN DAM Als een bewijs van goede ver standhouding tussen patroons en werklieden moge het volgend lofwaardig voorbeeld dienen: Bij gelegenheid, dat eene der werk lieden van de heeren Gebr. Ter horst vijftig jaren aan hunne fabrieken was werkzaam ge weest, werd aan de jubilaris niet alleen een feest bereid en haar vele geschenken aangeboden, maar werd gedurende haar ver deren leeftijd, zonder aan den arbeid een direct werkdadig deel te nemen, toch het loon steeds uitbetaald. Den ioen dezer, in den ouder dom van bijna 69 jaren overle den, na 57 jaren aan dezelfde fabriek te hebben doorgebragt, werd het stoffelijk overschot van Pietje van Noord woensdag naar de laatste rustplaats op het kerk hof in Lekkum gebragt in te genwoordigheid van de heeren Gebr. Terhorst. (1871) Bij het bewonderen van dit plaatje mogen we het nog wel eens betreuren, dat er zoveel oude gevelstenen opgeborgen zijn in de kelders van het Fries Museum. Ze blijven daar goed bewaard - daar niet van - maar ergens in de stad in gemetseld in een muur zouden we er toch nog veel meer aan hebben. Ook* dit is een steen uit de collectie van het Fries Genootschap; het is de „Kerc" en daarmee wordt dan de voormalige kerk van de Grauwe Begijnen in de Bagijne- straat bedoeld. De steen heeft gezeten in het pand nummer 43 - na afbraak van dit huis kwam het ornament in het Fries Museum terecht. Onse stad - wat kan 't lang dure - Krijt so soetjes an alure We binne nou op 't goeie pad Hew je ogen om te kieken Dan doet ut nou wel duud'lijk blieken 't Wordt so un grootsteedse stad. De overweg - na veul gesjanter - Is verbreed, dus veul rijanter 't Wachten is nou un genot Voor 'n tunnelsje - 't is te verklaren - Binne ze nou druk an 't sparen Dat komt later dus an 't bod. Froskepölle rekreaasje: ls gewoonweg un traktaasje - Sogeseit, één brok natuur - Te benaderen langs un padsje Met un kuultsje en un gatsje Plus een water avontuur. 'n Rondweg - deur gien meens te ontstrieden, Die un lust is te berieden Is un ware rosekrans. As je 't so, al met al bekieke - En niet al te kritisch blieke - Binne su hieroek heel wat mans S. I. V. 1. GRAFMONUMENTEN SCHOORSTEENMANTELS Dl HMtscm mwwowwiM SINDS 1930 TELEFOON 30180 - 29278 - 27866 - 28286

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1966 | | pagina 7