BOMMEN INNE WIEBRAND DE GEESTSTRAAT
MAR MEESTER DIJKEMA KWAM ER GOED AF
11
•T KLEINE KRANTSJE
Massage: Hokus, Pokus? Niks hoor!
Attentie voor de straatmaker
In memoriam
„Kapper Ge jas"
Vandaag vervolgen wij de
schoolherinneringen van on
ze medewerker K. Opgelet,
hij komt nu in de zevende
klas.
Oudergewoonte volgt op de 6
nog steeds de 7 en we gongen
derhalve van de zesde klas
naar de zevende. Ommes,
wanneer je niet „sitten ble
ven" waren dan zou je met
je twaalfde jaar al volleerd
weze, maar feitelijks te jong,
om naar een baas uut te
kieken. Dan musten je min
stens 13 weze.
We kwamen in de zevende
klas te sitten bij meester
Dijkema; Nanne Dijkema uut
de Wiebrand de Geeststraat en
wiens huus in de oorlogsjaren
wegbombardeerd is. Der vie
len toen oek enkele dooien,
mar meester met sien vrouw
kwamen der gelukkig heel
huids deur en met de schrik
vrij. Ook meester D. von ik
een sympathiek iemand die
leuk en prettig les geve kon.
Ja, ik mocht em wel. Hij kon
soms net dóen as was hij oek
een van jonges uut de klas.
Kwaad.
Vansels hewwe we hem oek
wel es kwaad siên. Hij was
dan wat druk en senuwachtig,
rolde wat met sien oogen
maar alles tesaam was ie dan
toch niet soo kwaad as ie der
op dat moment uutzag. Het
onderwies wudde nagenoeg
niet uutbreid maar overal
gongen we wel wat dieper op
in. De provinciën, de land
kaart en de blindekaart van
Europa musten we héél goed
kanne. 't Was nog inne tied,
dat Christiania de hoofdstad
was van Noorwegen, St. Pe
tersburg van Rusland en Kon-
stantinopel van Turkije. Oek
„onze koloniën" kregen een
beste beurt.
Aangezien het nog steeds oor
log was (1915'16) werd ons
oek het skoolreisje weer deur
de neus boord. Enkele leuke
herinneringen an „meester
Diekema" binne de volgende.
In de geschiedenisles vertel
de hij es over de een of
andere Oostersche Vorstin. Ik
Op de hoek van het Zaailand
en de Prins Hendrikstraat doen
vier politieagenten hun uiterste
best om volgens de regels van
de wet twee tierende en met
handen en voeten slaande be
schonken boerekinkels in twee
witte volkswagentjes te krijgen.
Zonder het veroorzaken van
lichamelijke beschadigingen lijkt
het niet te lukken, maar wan
neer een van de heren uiteinde
lijk toch te bestemder plaatse
raakt, krijgt een van de vier po
litiemannen de handen vrij om
z'n beide collega's te assisteren
bij het vakkundig behandelen
van de tweede arrestant in spé.
Dat gebeurt op een verbluffend
effectieve manier met een
krachtige ruk aan 's mans bei
de oren: binnen vijf seconden
ligt ook nummer twee mooi op
gevouwen achter in het autoot
je. En dan komt, tot grote ver
rassing van het geamuseerd toe
kijkende pubhek, de reactie van
de kersverse arrestant: „Vooruit
- naar 't bero, direct, opskiete,
perses vebaal, mishandeling,
boeven, skurken, smeerlap
pen.
meen van Cleopatra, maar 't
kan oek best een andere naam
weest hewwe, die op geregelde
tieden en slechts voor één
nacht een man uutkoos, die
bij haar mocht slapen. Maar
de volgende dag werd „de
bevoorrechte" zonder pardon
onthoofd. Veul later, ik was al
bijna volwassen, schoot me
plotseling dit verhaal in de
zin. En toen pas vroeg ik me
af: „hé, waarom zou meester
dit verhaal an de klas verteld
hewwe"?
Soort test
Om mischien es te siên, hoe
de jeugd van 12, 13 jaar
hierop reageerde? 'n Soort
van test? Om te weten in
hoeverre sien leerlingen reeds
kennis van zaken hadden?
Nou, ik kan jim wel verklap-
pe, dat ik echt soover nog niet
was, as dat 12-jarig jochie,
dat, naar aanleiding van het
voorstel van sien vader, om
samen es te praten over 't
sexueele vraagstuk, teugen
hem sei: „nou, dat kan wel
vader. En wat wou je daarvan
wete"? Nee, werkelijk niet. Ik
sat met een meewarig gesicht
en de blik van een onschuldig
lam naar sien verhaal te luus-
teren, en vroeg me af, wat of
die arme man dan wel mis-
deen had, om hem zonder
pardon dood te maken. En dit
sal meester misschien sterkt
hewwe in sien meening, dat ik
altans nog speulde met de idee
van flora en fauna; van kool
en ooievaar. Spietgnieze ach
ter mien hand was der (nog)
niet bij. Hij kon, wat mij
betreft, gemist weze. Maar, soo
as ik al sei, jaren later drong
dit geval pas tot mie deur, en
begreep dat ons Oostersch
vorstinnetje, na of naast haar
drukke ambtelijke beslomme
ringen, oek nog kans zag,
sirieuze betrekkingen te on
derhouden met die dartele
schalk, Eros Venuszn.; en
docht toen: „aha, kleine oolij-
kert, sat de saak zóó „tja,
je wille welles wat en
ne wist je mammie hier
van"??
Nog een ander verhaaltje,
meer een mopje, dat hij wel
licht elk jaar anne klas debi
teerde, was het volgende.
Bij de aardrijkskundeles
(Gelderland) vroeg hij ons:
„Zeg, weten jullie wel dat de
Arnhemmers steeds met de
windstreken in de war zijn"?
Meester monsterde ons stuk
voor stuk. Nee, niemand wist
dit. Niets van bekend. „Nou"
sei hij „dan sal ik jullie dit
eens zegge." Hij nam de stok
en wees aan. „Kijk, hier ligt
Arnhem. Ten Oosten hiervan
ligt Westervoort. Ten Westen,
ligt Oosterbeek, ten Zuiden
Noord-Brabant en ten Noor
den, de Zuiderzee". Dit mopje
gaat heden ten dage niet meer
op, want we hebben geen
Zuiderzee meer. 't Is nou
IJsselmeer.
We kregen, loof ik, méér
handteekening dan in vorige
klassen. Ik weet dit, omdat ik
altied de grootste moeite had,
mien aangeboren gave en slui
merend talent voor beeldende
kunst, naar buuten te werken.
Honnekop
As ik es een honnekop tee-
kende, leek 't wel een koeie-
kop. Ik hew es een vaandel
teekene mutten en dat rot-
Massage geeft een heilzame
werking, niet alleen bij sport
mensen, maar ook bij de grote
groep van mensen, die niet
(meer) aan sport doen. Aldus
de conclusie uit een ons
toegezonden circulaire van
de Gediplomeerd NSF sport
masseur en het lid van het
Nederlands Genootschap voor
Sportmassage Jan R. Bron
(voor verdere inlichtingen:
Iepenstraat 14c, telefoon
25103).
Voor iemand, die nog nooit
met massage te maken heeft
gehad lijkt het allemaal maar
hokus pokus aldus onze
bron maar niets is minder
waar. We onderscheiden drie
soorten massage: heilmassage,
schoonheidsmassage en sport
massage.
Wat is sportmassage? „Een
komplex van handgrepen, toe
gepast met de blote hand op
de onbedekte huid van de
gezonde passieve sportbeoefe
naar met het doel diens licha
melijke toestand te verbete
ren, te bestendigen en de
eventueel nadelige gevolgen
van de sport weg te nemen of
zo min mogelijk te doen ge
voelen. Met andere woorden:
Er zitten verschillende bekende stadgenoten bij - schreven wij de vorige maal in het on
derschrift bij een foto van Leeuwarder straat makers en dat hebben we kunnen merken,
want verscheidene lezers tikten ons op de schouder om te zeggen, dat ze een of meer van
de geportretteerden hadden herkend. Alleen - en dat was vreemd - kregen we meer na
men opgegeven, dan er straatmakers zichtbaar waren. Wie er zeker op stonden Hendrik
van Krugten, Jan Maurits, Tiede Huizinga, Tinus Leemeyer, Gerardus Del Grosso, Tinus
Split, Piet Friso en Foppe Tanja. Ook werden ons de namen Kingsbergen en Doetjes ge
noemd. En waar is de foto gemaakt Ook een raadselBij Hotel De Kroon zeiden sommi
gen. Bij Amicitia meenden anderen. Of was het de Oude Veemarkt Vandaag nog een
foto van noeste werkers in de krant. Wie zijn het, waar én wanneer is deze foto gemaakt
ding bleef mar briek hangen.
En ik loof vast, as ik al disse
teekeningen tot op vandaag de
dag bewaard had, de kunst
kenners segge suden: „Een héél
mooi stukje modern werk."
(Vervolg op pag. xo)
door bepaalde handgrepen, zo
als effleurages, knedingen,
fricties etc. wordt er een betere
doorbloeding aan de spieren
gegeven, waardoor deze goed
warm en soepel worden. Door
deze betere doorbloeding
treedt er ook een sneller
herstel in de weefsels op en is
er minder kans op spierbles
sures".
Massage zegt de heer Bron
is ook uitermate geschikt
voor bijvoorbeeld bestuurders
van auto's, mensen, die in de
winkel staan, mensen, die ge
regeld zware arbeid verrich
ten en vertegenwoordigers.
Op de dertigste van deze
maand zou hij vijfennegentig
geworden zijn; hij heeft dit
ronde getal net niet kunnen
halen op de elfde is Johan
nes Hendrik Ge jas de eeuwige
rust ingegaan. Niet alleen
dank zij zijn hoge ouderdom
was „Kapper Gejas" een be
kende figuur in onze stad: als
barbier en lang geleden
als caféhouder moeten dui
zenden stadgenoten deze
Leeuwarder - in - hart - en -
nieren hebben gekend.
Johannes Gejas werd in
1874 geboren als zoon van een
barbier op de Eewal. In z'n
jonge jaren was hij afwisse
lend kelner en barbiersbe-
diende en soms vervulde hij
beide functies tegelijk. Hij
werkte o.a. bij Elders aan het
Ruiterskwartier, bij Fokkema
in Gorredijk, bij Pitstra in de
Poststraat, bij Regnery in de
Oude Doelesteeg, bij Café
Neuf aan de Voorstreek en bij
Strooisma in de Oude Doele
steeg.
Eigen zaak
Later kreeg hij zelf een zaak,
eerst in Hallum, daarna in
Oenkerk, maar teruggekeerd
in Leeuwarden kwam hij in
een bier- en limonadehandel
aan de Nieuwestad. Ook was
hij een poosje schrijver op het
kadaster, maar tenslotte ves
tigde hij zich als kapper in de
Baljeestraat, waar hij tweeën
dertig jaar mes en schaar
hanteerde.
De vaste klanten uit die tijd
herinneren zich de heer Gejas
als een man met een speciale
kijk op het leven en de dingen
van de dag; met zijn meestal
niet malse kritiek spaarde hij
weinigen en boeide hij velen.
Door zijn uitzonderlijke vitali
teit heeft het heel lang ge
duurd, voor de heer Gejas van
ophouden wou weten: op z'n
zesentachtigste was hij de
oudste kapper van Nederland
de radio kwam toen naar
Leeuwarden om van z'n nim
mer aflatende werklust te ge
tuigen.
Hartaanval
Een jaar later kwam dan toch
het moment, dat hij de
scheerkwast aan de wilgen
hing en sindsdien woonde de
heer Gejas in het gemeente
lijk tehuis voor bejaarden
aan de Haniasteeg. Tot het
laatst heeft hij zich daar in
een goede gezondheid kunnen
verheugen en het was een
hartaanval, die plotseling aan
dit lange leven een einde
maakte.
