Kelner Chris Hoelen is springlevend maar
gerucht spreekt van zijn dood
Droeve nieuws gaat van mond tot mond
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMH
Een uitgave van
Fenno Schoustra's Fubliciteitskantoor
Vredeman
de Vriesstraat 1
Redactie,
administratie en
advertentieafdeling:
Vredeman de
Vriesstraat 1
a.d. Emmakade
Telefoon 20302
Postgiro 93 10 62
Bankrelatie:
Raiffeisenbank
Vijfde jaargang
'T KLEINE KEANTSJE
Abonnements
prijs:
f 3,75 per half
jaar
f 7,50 per jaar
v. h. buitenland
f 10,- per jaar
OSSE NUMMERS
40 CENT
25-6-'69
NUMMER 99
neer F. naar meneer D., van
meneer Van der W. naar me
neer P., van meneer B. naar
meneer G., van meneer K. naar
meneer E. Alleen kwamen er op
onverklaarbare wijze wel twee
variaties in het verhaal: hier
sprak men van een ongeluk tus
sen Warga en Wartena, daar
werd Akkrum als plaats van de
ramp genoemd; ook wisten som
migen te vertellen, dat het bij
Weidum was geweest. Maar in
alle verhalen, in alle geruchten,
in alle gesprekken bleek de heer
Hoelen het slachtoffer te zijn.
Twijfel aan de juistheid van het
nieuws rees er pas op maandag
morgen, toen de heer Bijlstra,
(vervolg op pag.. 12)
Na de eerste berichten over
het verdwijnen van de Boni-
fatiustoren is de storm ge
luwd: er staan geen ingezon
den stukjes meer in de dag
bladen, er wordt niet of nau
welijks meer over gesproken
in de stad. Maar de situatie
is nog even precair, al staat
de toren, als op deze teke
ning, nog altijd fier overeind.
Hoe lang nog? Is de spitse
blikvanger verdwenen, wan
neer we twee of drie jaar
verder zijn?
Hoe kan nu zo'n volkomen
uit de lucht gegrepen nieuw
tje in de wereld zijn geko
men, waar kwam het van
daan, wie heeft het ver
spreid Wel, de redactie van
't Kleine Krantsje heeft ge
tracht de oorsprong op te
sporen - als resultaat van
haar onderzoek kwam de
conclusie uit de bus, dat een
onbekende het schokkende
nieuws zaterdagavond bij
wijze van zeer misplaatste
grap heeft gelanceerd.
Telefoon
Omstreeks tien uur die avond
ging in het hotel De Pauw aan
de Stationsweg de telefoon. Am-
E bulant-kelner Van Dijk, die de
haak van het toestel nam, hoor-
i de, dat aan de andere kant van
m de draad iemand zich meldde
als „Redactie van de Leeuwar-
n der Courant".
Ij „Weet u, dat er vanavond tus
sen Warga en Wartena een kel-
ner van De Pauw verongelukt
I is vroeg de man. Na het ont-
kennende antwoord van de heer
I Van Dijk, vroeg de stem: „De
I naam Oele of Hoele, zegt u dat
I iets
Chris Hoelen
De heer Van Dijk begreep hier
uit, dat met Oele of Hoele nie
mand anders dan Chris Hoelen
kon zijn bedoeld - Hoelen, die
immers zo nu en dan wel eens
werkte in De Pauw Alzo kwam
hij met het droeve bericht van
het overlijden van de heer Hoe
len terug van de telefoon.
In het mooie dorp B., niet zo
heel ver van Leeuwarden, ver
scheen een dezer dagen tegen 't
vallen van de avond, een niet
nader te noemen dorstige dorps
genoot in de plaatselijke her
berg met de mededeling, dat hij
graag een biertje wou, maar
geen centen had. „Geen cen
ten zei de kastelein, „da's niet
zo mooi, maar je krijgt voor een
tientje aan bier, wanneer je al
leen maar gekleed in je onder
broek het hele dorp doorfietst!"
„Een tientje...." reageerde de
platzakker met een scheef oog
op zeven, acht smakelijk-bier-
drinkende stamgasten, „nou, dat
staat -"
Een paar minuten later toerde
hij al in z'n onderbroekje door
het dorp en groot was het ge
juich, waarmee hij na het be
ëindigen van z'n toer door de
kameraden bij de herberg ont
vangen werd.
„Maar", zeiden ze toen, „nou
eerst nog even in je nakie over
de vijver zwemmen, keurig van
de ene naar de andere kant.
„Nou jonges, ook dat gebeurt",
zei onze man. En terwijl een
hele reeks luid claxonerende
auto's met vol brandende kop
lampen een zee van licht over
de vijver wierp, zwom de poe
delnaakte held - met de honne-
klauw - de hele vijver over.
Pas toen kreeg hij z'n elf of
twaalf glazen bier en werd hij
het stralende middelpunt in de
kring van lang-nagenietende
dorpsgenoten
een wisten een paar heren aan
de leestafel het ook.
Net had de hevig geschrokken
buurman verzekerd, dat hij nog
van niets had gehoord, of daar
verliet de doodgewaande z'n
huis - tot verbijstering en op
luchting van de collega-kelner,
die een moment perplex stond
en toen - nog wat behoedzaam -
de heer Hoelen vertelde van het
gerucht.
Een goede kennis van de heer
Hoelen liep zondagmorgen voor
alle zekerheid langs diens huis
aan de Oosterkade en voor hem
betekenden de gesloten gordij
nen slechts een bevestiging van
het tragische nieuws. Toen hij
het dezelfde dag doorvertelde
aan de stamtafel van het Hotel
De Bleek, was er dan ook geen
enkele reden om aan het ver
haal te twijfelen.
Zo ging het gerucht van me-
„HEB JE HET AL GEHOORD VAN CHRIS HOELEN, DE AMBULANT-
KELNER, DIE WEL IN DE PAUW EN IN HET ORANJEHOTEL HEEFT GE
WERKT? HIJ IS ZATERDAGAVOND DODELIJK VERONGELUKT MET
ZIJN AUTO TUSSEN WARGA EN WARTENA
Dat ontstellende nieuws is het
vorige weekend in Leeuwarden
van mond tot mond gegaan.
Chris Hoelen dood. Op de te
rugweg naar huis na een vaar
tocht met z'n bootje veronge
lukt.
Honderden Leeuwarders hadden
het loze gerucht al gehoord
toen het de heer Hoelen zelf
ter ore kwam. Dat was op
maandagmorgen, anderhalve dag
nadat het ongeluk zou zijn ge
beurd. Een collega-kelner kwam
toen voorzichtig poolshoogte ne
men bij een buurman van de
heer Hoelen, die aan de Ooster
kade woont.
Geschokt vernamen de aanwe
zigen in het café het nieuws en
toen ging het snel over de straat.
Twee agenten van politie fiets
ten een paar minuten later over
de Sophialaan en vertelden het
een kelner van het Hotel De
Kroon, die zich net op het ter
ras bevond - de kelner lichtte
z'n collega's binnen in en met-
