iEU WARDEN OUDLEEUWARDENOUDLEEUWARDENOUDLEE (□LEEUWARDEN •T KLEINE KRANTSJE 'e Mensen, die hun halve leven in die vroegere Weerklank hebben ge woond, zeggen, dat er wel een boek over deze buurt te schrijven is; och, och, wat heeft zich hier wat afge speeld, wat is hier wat gebeurd. Maar ja, geldt dat niet voor meer oude buurten, waarvan de bewoners in „de goeie ouwe tijd" heel hard moesten werken en toch weinig ver dienden? 3tad Polle en De Krimp, het Hoogpad en het Hoogpadsend, de Hulstbuurt, de Kapelsteeg, het Laagpad en de Seringebuurt. Wat er voor in de plaats kwam was de zogenaamde Zeeheldenbuurt, straten, die de na men dragen van mannen, die zich eens voor ons land onderscheidden in de strijd op zee. Gangetje, het Poortje, de Korstbij- tersteeg, het Hof Goossen, is met de beste wil van de wereld niets terug te vinden. De Boterhoek bestaat nu eigenlijk alleen nog maar, omdat hier de nieuwe Provinciale Biblio theek verrees en het Sint Jobsleen leeft nog voort dank zij een enkel huis, dat aan de behouden zuidzijde staat. Met het noemen van het Schoppers- hof, dat na de oorlog eveneens ver dween is de lijst van gesloopte wij- Verder op pagina 16 Een tweede complex, rijp voor de sloper en nog groter dan de Weer klank, was de buurt van de Hout straten, waar in 1949 met het af breken begonnen werd. Op een handjevol verspreide huisjes na ligt deze hele hoek achter Spanjaards laan en Camstraburen plat - over niet al te lange tijd zal hier één grote bouwrijpe vlakte zijn en zal er van de Bleekerstraat, de Westerstraat de IJsbaanstraat en de Houtstraten ook al niets meer over zijn dan wat foto's en een vage herinnering. Ook nog niet helemaal, maar toch wel voor het grootste deel met de grond gelijk gemaakt is de buurt van Achter Tulpenburg en datzelfde geldt voor het Werkmanslust, waar in de lange huizenrijen grote gaten gapen. 'steeg. Toen op een mooie zonnige dag de fotograaf verscheen, wilden de op elkaar: de veelbesproken buurt van de Boterhoek is i«|s als het Oranjeklooster en de Kortebijtersteeg al onder de de hoek van de Boterhoek en de Kalvergloppe; Bij het Hollanderhof, achter in Hui- zum, houden ook nog maar enkele huisjes zich krampachtig overeind; de Eekhoffstraat is hier al helemaal verdwenen. Dan is er de laatste jaren fors ge broken in de keten Boterhoek-Sint Jobsleen-Groeneweg en vlak daarbij in het Heer Ivostraatje. Ook van al die andere spleten en spelonken in de schaduw van de oude Oldehove, de Kalvergloppe, het Oranjeklooster, het Brandjeklooster, het Slopje, het Het was allemaal niet zo fraai en niet zo fris, maar wat kon zo 'n oud hoekje van de stad een romantische sfeer afstralen, zoals dit aan de Nieuweburen, scheef tegenover de Bredeplaats en de Pottebakkersplaats. Vooral op stille avonden in het vroege voorjaar of in de late herfst, wanneer de oude straat lantaarn een zacht licht over de verweerde gevels wierp, deed zo'n klein oud hoekje van de stad herinneringen oproepen aan de tijd van vroeger, toen het allemaal nog veel gemoedelijker was. Ook dit hoekje is er nu niet meer. Deze hoogst merkwaardige verzameling van schots en scheef tegenelkaar aanleunende woningen heeft aan het Oldehoofsterkerkhof gestaan: het zijn de achterkanten van de huizen van het Heer Ivostraatje, dat bij de rigoreuze sanering van de oude stadswijken één gevelrij verloor. Vroegere Butterhoeksters herinneren zich dit streekje als een gezellige buurt, waar het heel gewoon was, dat de kip pen- en konijnenhokken tegen de muren stonden. Maar waarom ook niet - nog niet zo heel lang geleden was het allemaal nog erg landelijk hier met veel bomen en grazende geiten op het (voormalige) kerkhof. Maar ja, ook dat is allemaal verleden tijd - helaas, zul ten velen zeggen.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1969 | | pagina 7