4
onzedierenvriendenonzedierenvriendenonzedierenvriendenonzedierenvriendenonzedierenvriendenonzedi
zo^ BAARD
•T KLEINE KRANTSJE
Wmfm
m m
ffiËÊÊB&m
Lezers klommen in de pen
VROUWELIJKE VOERMAN
In 't laatste Kleine Krantsje schreef
een „Oud Stienserdyker" over de
vrouwelijke „voerman" Hemke, die
vele jaren in weer en wind haar
passagiers uit de Bildtdorpen met
een „omnibus" naar Leeuwarden had
gebracht. Ik meen me te herinneren,
dat er in die oude tijd wel meer
vrouwen zijn geweest, die dit merk
waardige vak van koetsier uitoefen
den, maar dat Hemke uit Oude
Bildtzijl de eerste was.
Amsterdam A.T. van K.
In 1907 brachten de krantenmet
veel ophef berichten en foto's
van vrouwelijke koetsiers in-
Frankrijk; zij zouden de eersten
zijn, die de mannen op de bok
van de vigelantes vervingen. Maar
onze Hemke reed toen al dertig
jaar viermaal in de week in
haar met twee paarden bespan
nen omnibus naar Leeuwarden.
Haar passagiers waren vol lof
over „haar vaste hand van sturen
en haar waakzaamheid". Hemke
zal dus zeker de eerste zijn ge
weest - misschien wel de eerste
in de hele wereld!
Red. 't KI.KI.
OPA TIK TAK
Naar aanleiding van „Wie is Wie"
in 't Kleine Krantsje no 106, wou
ik als ex-bewoonster van de Gera
niumstraat nog even iets vertellen
van de heer Jan Elsinga.
Misschien weet hij het zelf niet
meer, maar als hij enkele keren per
week, (ik meen dat hij dan van de
oude speeltuin „Jong leven" kwam)
door de Geraniumstraat liep, dan
stonden de toen kleine jongetjes;
Piet, Wierd, Dicky en anderen, al
uit te kijken want de heer Elsinga,
had zo'n mooi groot horloge aan
een ketting, en dan boog „Opa
tik-tak" zich elke keer weer over
de vast gebonden hekjes heen, om
de jongetjes te laten luisteren.
„Opa tik-tak", en voor de jeugd
was de dag dan weer goed!
Van die jeugd" zijn nu de meesten
al getrouwd en hebben misschien
ook wel een horloge waaraan ze
hun kinderen laten luisteren. Of ze
dan ook nog eens aan „Opa tik-tak"
denken?
Leeuwarden J.O.
Gedenkboek in voorbereiding
VOLGEND JAAR ZILVEREN
JUBILEUM FRYSK ORKEST
Het Frysk Orkest viert volgend jaar
zijn zilveren jubileum, waarvoor een
gedenkboek in voorbereiding is dat
ook aandacht schenkt aan de voor
gangers van het huidige orkest, het
Schutterijmuziekkorps, het Stede
lijk Muziekkorps, het Symfonie Or
kest Leeuwarden, de Friese Orkest
Vereniging en het Fries Orkest Ver
band. De directeur van het Frysk
Orkest, de heer H.J. Smink, doet nu
een beroep op hen die nog in het
bezit zijn van foto's, programma's
of andere dokumenten uit die „tijd
van weleer", deze tijdelijk ter re-
produktie beschikbaar te stellen.
Ook zou men graag nog namen en
adressen weten van nog levende
oudleden van genoemde ensembles.
Wie kan en wil helpen, dient zich in
verbinding te stellen met het kan
toor van het F.O., Johan Willem
Frisostraat 3 (telefoon 28898).
SPEURTOCHT
U zult mij wel niet er van verdenken,
dat ik uit dépit over het missen van
een boekenbon op de speurtocht
door oud-Leeuwarden terug kom,
waarvan U de oplossing juist hebt ge
publiceerd. Ik win trouwens toch
nooit wat bij loterijen, zodat ik ook
bij een andere inzending buiten de
prijzen zou zijn gevallen.
U gaat bij de bestrijding van mijn
standpunt over de bouwondernemer
er van uit, dat op het bord in de
Burmaniastraat staat: „Bouwonder
nemer: Westerbaan". Maar dat stond
en staat er niet, er staat „Bouwaan-
nemer: Westerbaan". Had er „bouw
ondernemer" gestaan, dan was er
voor mijn vrouw, mijn kinderen
(die allen meeliepen) en mij geen
moeilijkheid geweest. Maar juist om
dat de aanduiding op het bórd af
week van die in de opgaaf, werden
wij alert, en begonnen wij ons in
onze mooie Nederlandse taal te ver
diepen.
Uw verweer mist dus feitelijke grond
slag, zoals dat in ons vak genoemd
wordt. De bouwaannemer was niet
de enige onduidelijkheid in de op
gaaf. Zo hield deze in om vijf maal
een naam te noteren en tenslotte
die namen vier maal over te schrij
ven. Dat heeft ons méér hoofdbre
kens gekost dan de bouwaannemer,
want we moesten goed lezen en
zochten dus naar een cryptische
betekenis in deze tegenstrijdigheid.
En dan was er de onduidelijkheid
van het linksaf bij de brievenbus,
waar U zelf al op geattendeerd hebt.
Te Uwer verontschuldiging merk ik
op, dat ik uit ervaring weet hoé
moeilijk het juist formuleren bij een
puzzletocht is. Mijn vrouw en ik
hebben enige malen een dergelijke
tocht voor de kinderen uitgezet en
het eerste jaar raakten die door
onzorgvuldigheid van de opdracht
volkomen in het slop.
U doet m.i. het beste om, wanneer
U verhoopt nog eens zo'n tocht
uitzet, die door een volkomen fris
iemand te laten uitlopen alvorens U
de opdracht publiceert.
Leeuwarden Mr. C.H. Beekhuis
Contra factum non valet ratio!
Tot onze grote verbazing hebt U
gelijk.! Er staat niet „Bouwon
dernemer" op het bord, maar
BouwaannemerWij hebben
de aanduiding bij het uitzetten
van de Speurtocht verkeerd ge
noteerd. En laat nu niemand van
de deelnemers aan de Speurtocht
behalve U dan, ons attenderen
op de fout. Uw voorstel een
nieuwe tocht door „een fris
iemand" te laten uitlopen vóór
het publiceren van de opdracht
accepteren wij graag. Hoewel
ook dan nog fouten onvermijde
lijk lijken. Zelfs bij verenigingen,
die zich regelmatig met puzzle-
ritten bezighouden, moet het
zelden of nooit voorkomen, dat
de opdracht onaanvechtbaar is.
Niettemin: onze verontschuldi
gingen voor de hoofdbrekens,
die wij U en stellig ook vele
anderen hebben bezorgd!
Red. 't KI. Kr.
Dit is Hemke, de vrouwelijke voennan uit het Bildt. De foto is gemaakt in 1907, toen Hemke al dertig jaar
„voervrouw" was.
„Kun je zwijgen? vroeg de perso
neelschef. „Meneer" antwoordde de
sollicitant, „ik heb tien jaar ge
werkt in een worstfabriek
Melkboer krijgt heibel met z'n zoon.
„Heb je er water bij gegooid?
vraagt de vader. „Ja zeker" zegt de
zoon. „Jongen, dat had je niet moe
ten doen" antwoordt de vader. „En
vader zei gister nog, dat ik het wel
moest doen". „Welnee" zei de va
der, „ik zei: eerst water in de bus
en dan de melk er op". „Nou" vond
de zoon, „wat maakt dat voor ver
schil? „Kunnen de mensen nooit
zeggen, dat we water bij de melk
hebben gegooid" zei de vader.
JOODSE HUMOR
De synagoge uit.
Een groepje Joden staat nog even op
de Put te praten. Bram komt aanlo
pen en brengt het droevige nieuws,
dat Sam plotseling is overleden.
Eén van de mannen uit 't groepje:
„bestaat niet, vorige week heb ik
Sam ontmoet en afgesproken dat
we donderdag gaan kaarten. Maar
Bram houdt vol dat vriend Sam
dood is. Juist wordt het oude Leeu
warder Nieuwsblad bezorgd en dat
geeft opheldering. Daar staat werke
lijk het doodsbericht in:
„Plotseling overleden Sam, zo en zo.
Enig bericht,
Geen kaarten.
Opmerking van één van de mannen:
„Wat sympathiek van zijn vrouw
Betje, dat zij nog aan het kaarten
heeft gedacht".
