REGENBOOGSTEEG NOOIT VAN GEHOORD
'T KLEINE KRANTSJE
Stop!
Lees het Grote
Meubelboek.
'T KLEINE KRANTSJE
H NtÏ!
.7ATEN
REKENEN
De Heeï^X. van der-^Hoel
Posthumaplèfita^ 32
L e e u w a
Daarin vindt u een overzicht van de
grootste en veelzijdigste
meubelkollektie van Nederland.
U kunt het zo bij ons afhalen,
of belt u even.
Het is gratis.
t
EENE ONTVLUCHTE KRANKZINNIGE
Gistermorgen is de patiënt Klaas Keizer, 46 jaren, ontvlucht uit het gesticht
Meerenberg onder Bloemendaal. Hij is een gevaarlijk persoon, lang, schraal
en kaalhoofdig en vermoedelijk gekleed in zwart cheviot jacquet, dito vest,
draagt staande boorden en witte schoenen met zwart lint.
Bij ontdekking geve men kennis aan de politie en trachtte men het daar
heen te leiden, dat hij ten spoedigste naar Meerenberg worde teruggebracht.
Op vergoeding der noodzakelijke kosten kan men rekenen.
(1895)
Een verpleegde die jaren had door
gebracht in een psychiatrische in
richting, had het grote geluk als
volkomen genezen, weer naar huis
te mogen terugkeren.
Een zuster vergezelde hem naar 't
station en op deze wandeling vroeg
zij hem wat hij binnenkort zou
beginnen om in zijn levensonder
houd te voorzien.
„Nou, zuster" zei hij „eerlijk gezegd
heb ik hierover nog niet nagedacht.
Maar nou u 't me op de man af
vraagt, ik denk dat ik een accoun
tants-bureau ga beginnen, want ik
ben eigenlijk register-accountant
Ik ga tenminste liever niet naar de
Academie terug.
Studeerde u aan de Academie?
vroeg de zuster. „Nee zuster, ik was
daar hoogleraar in de biologie en
scheikunde, maar mijn gedachten
gaan eigenlijk uit naar de jurispru
dentie. Bijvoorbeeld juridisch advi
seur bij een groot bedrijf of mis
schien dat ik me ga vestigen als ad
vocaat. Dit doe ik tenminste nog
liever dan weer in de geneeskunde".
„Was u dan arts? vroeg de zuster.
„Nou ja, eertijds was ik inderdaad
huisarts, maar ik heb me nadien
gespecialiseerd als chirurg, uroloog
en in de orthopedie. Kortom, op
alle gebied ben ik bevoegd. Maar
ook-wel voel ik er voor me te vesti
gen als buitenlands attaché. Afijn,
we moeten maar eens zien. Als ik
binnen korte tijd niet slaag met een
vacante baan, ach, nog geen kind
overboord. Dan word ik voorlopig
maar loopknecht bij mijn zwager.
Die heeft een groentehal, ziet u".
LUWADDER
Jaren geleden vroegen we een op de Wirdumerdijk surveillerende brigadier
van politie of hij ons kon vertellen waar de Regenboogsteeg was. De goede
man begon met vaag voor zich uit te staren, lichtte z'n pet een eindje op,
krabde zich toen achter het oor om vervolgens nog een tijdje te volharden
in een veelbetekenend stilzwijgen. Hij wist het niet. En dat terwijl hij deze
steeg duizenden malen moet zijn gepasseerd, want de Regenboogsteeg was,
voorzien van een officieel blauw straatnaambord, in de Kleine Kerkstraat,
vlak tegenover de Bagijnestraat, de door pliesjes drukst bereden straat van
heel Leeuwarden.
Er zullen, behalve enkele oudere
postbodes misschien, maar weinig
stadgenoten zijn, die veel straten
kennen en er zijn nog minder, die
weten, hoe de straatnamen zijn ont
staan
In ieder gezelschap kunnen zo tien,
twintig namen vallen van kleinere
steegjes en achterafstraatjes, waarvan
men dan nooit heeft gehoord - de
doorsnee Leeuwarder weet waar de
warder straatnamen" in de hand.
Het keurig verzorgde werkje is met
steun van de Fryske Akademy uit
gegeven door Miedema-Pers - de
prijs is f 7.50
Na jarenlang nauwgezet speuren
heeft de heer Dolk een unieke col
lectie nog bestaande en al lang ver
geten straatnamen bijeengebracht
cn er tal van wetenswaardige bij
zonderheden aan toegevoegd.
HOOGST INTERESSANT
Zo is er een hoogst interessant
boekje ontstaan, waarin ook de
echte ouwe Leewadders, die zelf
menen heel wat van hun stad te
VOOt LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
VREDEMAN DE VRIESSTRAAT I LEEUWARDEN
Voorstreek is, maar vraag hem niet
naar het Arendsklooster of de Blau
we Poort.
Sinds twee weken evenwel kunnen
(vrijwel) alle vragen op het terrein
van de Leeuwarder straatnamen vlot
beantwoord worden met het door
W. Dolk van het gemeentearchief
samengestelde nieuwe boekje „Leeu
weten, heel wat nieuws zullen vin
den. Behalve de „officiële" namen
geeft de auteur ook verschillende
gebruikelijke bijnamen zoals bijvoor
beeld Bargesteeg voor Oude Lom-
bardsteeg, maar andere, evenzeer
populaire volksnamen als bijvoor
beeld Pletbuurt en Seiffersbuurtje
komen in het boekje niet voor.
Ook de Waterpolle, een buurtje bij
de Oldegalileen met een echt blauw
naambord, dat na de laatste oorlog
is gesloopt, hebben we in de lange
lijst van verdwenen straten niet kun
nen vinden.
EEN LANG VERHAAL
Beslist jammer vinden we het, dat de
platte tekst in het 142 pagina's tel
lende boekje niet hier en daar door
tussenkopjes of haarlijnen geschei
den is - het is nu één lang verhaal
geworden, dat uiteraard minder ple
zierig leest, dan wanneer het in
hoofdstukjes was onderverdeeld.
Overigens niets dan lof: Leeuwarder
straatnamen - voor echte Leeuwar
ders een boekje om te bezitten!
GENEZEN
Midden in de laatste oorlog, juli '43, werd het Raadhuisplein in Leeuwarden omgedoopt in Posthuma-
plein om de verdiensten te eren van de enkele weken eerder vermoorde Dr. Folkert Evert Posthuma.
Dr. Posthuma, in 1874 geboren in het pand Raadhuisplein 34, was in de eerste wereldoorlog minister
van landbouw, nijverheid en handel. Zijn nationaal-socialistische sympathieën in de tweede wereldoor
log hebben hem het leven gekost. Direct na de bevrijding werd de naam Posthumaplein weer veranderd
in Raadhuisplein. Nu, een kwarteeuw later, blijkt de herinnering aan het Posthumaplein voor de P.T.T.
geheel uitgewist: een brief, die wij een dezer dagen adresseerden aan de heer J. van der Hoek, (ambte
naar op de afdeling Voorlichting van de gemeente), Posthumaplein 32 Leeuwarden, kregen wij prompt
terug met de mededeling: „Straatnaam in Leeuwarden onbekend". Een tweede brief, verzonden op
dezelfde dag en geadresseerd aan Mej. L. van Buuren (informatrice op het kantoor van de Vereniging
voor Vreemdelingen Verkeer aan de Prins Hendrikstraat), Zuiderwaisteeg 11 Leeuwarden, is blijkbaar
de mist ingegaan. De brief is niet terecht gekomen in de Prins Hendrikstraat, een nieuwere naam voor
Zuiderwaisteeg, maar we kregen het poststukje ook niet onbestelbaar terug. Misschien is Tante Pos nog
altijd naarstig aan 't zoeken in het boekje van de heer Dolk
I—uwanten Vbontmk 17 Eawal 90-92
W.05100-25968
Drachten ZuK&ada 39-40 tat05120-Z780
