SPECTACULAIRE TRIOMF OP BE QUICK FRIESLAND LAAT DOQQO ROLLEN HUMOR UIT DE OUDE DOOS Uit de gloriedagen van Heerenveen Onvergetelijke herinnering 7 'T KLEINE KRANTSJE De voetbalvereniging Heerenveen mag de laatste jaren in de tweede divisie van het beroepsvoetbal tot aardige verrichtingen komen, alweer lange tijd achter ons ligt de glorietijd van de Friese Hage naars, toen iedereen vol bewondering over hun prestaties sprak en er vrijwel iedere week van de mannen van Abe Lenstra iets opmerkelijks kon worden verwacht. Negen maal in successie, van 1941 tot 1951, werd Heerenveen noordelijk voetbalkampioen om in de daaropvolgende kampioenscom petitie enkele malen bijzonder dicht het kampioenschap van Nederland te benaderen. Voor duizen den Friezen uit alle delen van de provincie, die in deze periode Heerenveens enthousiaste supporters waren, zijn de meeste triomfen van de Pompeblêddragers in het vergeetboek geraakt, maar over enkele spectaculaire succesen wordt nu nóg wel gepraat. Een van die niet te vergeten huzarenstukjes van Heerenveen is de overwinning op Be Quick geweest, waarmee de Friezen in 1948 op zeer sensa tionele wijze voor de zesde maal het noordelijk voetbalkampioenschap veroverden. Al sinds 1941 was Heerenveen op de noordelijke voetbalvelden opper machtig geweest, zonder dat een concurrerende ploeg voor de Frie zen ook maar een geringe bedrei ging had kunnen vormen. In de meeste seizoenen leed Heerenveen niet meer dan een enkele nederlaag en zo groot waren de krachtsver schillen, dat ieder kampioenfeest al ver voor het beeindigen van de competitie kon worden gevierd. Toen - in het seizoen '47-'48 - von den de Heerenveners in het Gro ningse Be Quick eindelijk een te genstander van formaat en werke lijk begon het er nu op te lijken, dat er aan de lange reeks van Friese kampioenschappen een eind zou ko men - veel Groningers hoopten en veel Friezen vreesden, dat het noor delijke kampioenschap nu weer eens voor Be Quick zou zijn. Het toeval wilde, dat beide rivalen op de laatste zondag van het sei zoen tegenover elkaar kwamen te staan en wel in Heerenveen, waar Be Quick beslist zou moeten win- nen om kampioen te worden en waar Heerenveen voor het prolon geren van het kampioenschap ge noeg had aan een gelijk spel: Heerenveen stond met 17 overwin ningen op 34 punten, Be Quick had dank zij 16 overwinningen en 1 ge lijk spel in totaal 33 punten. Enorme belangstelling De belangstelling voor dit treffen was zo groot, dat het terrein in Heerenveen lang niet alle liefheb bers kon bergen - een dagblad kwam toen op het idee de wed strijd door een reporter te laten verslaan: deze reportage viel in Hui- zum te beluisteren bij de tweede klas wedstrijd Friesland - FVC, die daardoor ongekend veel toeschou wers trok. Aantrekkelijk was de strijd in Heerenveen voor de rust, boeiend in het eerste half uur van de tweede helft, ongekend meeslepend, span nend en emotioneel in het laatste kwartier. Van enig overwicht van Heerenveen of Be Quick kon niet gesproken worden, het spel golfde vrij snel heen en weer en, vooral in het be gin, speelden de zenuwen een grote rol. Hoewel de strijd niet bepaald unfair was, droeg ze allerminst een zachzinnig karakter en Heeren veens aanvalsleider Marten Brand- sma werd daar het slachtoffer van: nog in de eerste helft moest hij zich laten vervangen door Wim Mole naar. Spectaculair Dat werd dan een spectaculaire vervanging, want Molenaar stond nog maar net binnen de krijtüjnen of hij kreeg de bal op de rechter vleugel te pakken, spurtte met de robuste Henk Pienter op z'n hielen naar het Groningse doel en besloot z'n rush met een lage schuiver in de uiterste ünkerhoek, waar de Be Quick doelman Prummel slechts naar kon kijken: 1-0 voor Heeren veen! Maar lang zouden de Heerenveners zich niet in deze voorsprong mogen verheugen, want al zes minuten la ter lepelde Bottinga de bal uit een hoekschop in de Friese doelmond, waarna een klein tikje van Van Dij ken voldoende was om de hevige scrimmage, die hieruit ontstond, met een doelpunt te bekronen: 1-1. Ook in de tweede helft was er van een overwicht van een van de ploe gen geen sprake. Heerenveen speel de iets beter voetbal, maar de Gro ningers stelden hier een surplus aan enthousiasme tegenover en met het verstrijken van de tijd werd het dui delijker, dat de ploeg, die nu het eerst een doelpunt maakte de beste kansen had op de volle winst en Vierduizend voetballiefhebbers luisterden bij Friesland - FVC naar de reportage van het treffen in Heerenveen. daarmee op de zo begeerde kam pioenstitel! Be Quick scoort! Welnu, tenslotte kwam dat doel punt, toen er nog maar zeven minu ten moesten worden gespeeld. Plot seling verstomden de aanmoedigin gen van het tot een wild enthousi asme opgezweepte duizendkoppige publiek: met een geweldig hard schot uit een prachtig op maat ge nomen hoekschop van Bottinga knalde Be Quicks aanvalsleider Henny Rozema het leer in het Frie se doel! Be Quick stond voor en Be Quick had nu het kampioen schap voor het grijpen! Juichend en jubelend dansten de Groningers over het gras, terwijl overal op de tribunes de roodgele Be Quick vlag gen de hoogte ingingen. Maar Heerenveen wou zich nog niet gewonnen geven. Heerenveen be sloot terug te slaan. Amper twee minuten na de treffer van Rozema, flitste Molenaar door de Groningse defensie, passeerde doelman Prum mel wederom en stak daarmee de lont in het kruid van een heksenke tel, zoals men het in het noorden zelden had beleefd. En nog kwam er aan de sensatie geen eind. Terwijl Heerenveen in een plotselinge overwinningsroes opnieuw ten aanval trok, zakte de Groningse verdediging als een weke pudding in elkaar en nog voor de gong de Be Quickers kon redden van een nederlaag maakte captain Henk Jonkman de ongedachte Frie se zege tot een feit: 3-2 voor Heerenveen, dat hiermee z'n zesde kampioenschap won! Fenno Schoort» de redacteur van (het toen nog niet bestaande) Kleine Kiantsje tijdens zijn ooggetu(geverslag van de onvergetelijke wedstrijd Heerenveen - Be Quick. Onze dienstboden. Dienstmeisje (tot haar zusje, die niet veel trek heeft om te gaan dienen). - Je moet het je zoo zwaar niet voorstellen, Mina. In mijn eersten dienst beviel het mij ook alles behalve goed, en toch ben ik er veertien volle dagen ge bleven. Malsch. Mijnheer Klaver, wilt gij voorsnij den? vroeg de pebsionhouder, toen het vleesch opgediend werd. Och, laat Harmsen het maar liever doen, die is steenhouwer, klonk het vriendelijke antwoord. O, zoo. Cliënt: Gelooft gij, dat die dame bij mij past Huwelijksbemiddelaar: Voortreffe lijk, - die heeft verstand voor twee. De nieuwe meid. Mevrouw, wat moet ik eigenlijk zeggen: „Het eten is klaar", of „het eten is opgediend Ja, Truitje als je't altijd zóó wilt voorzetten als gisteren, kan je ge rust zeggen: ,,'t Eten is verknoeid". Afdoende voorzorgsmaatregel. Een meisje, dat ongelukkig niet kon lezen, ontving eens een brief en spoedde zich daarmede naar haar oom, met het verzoek haar denzelve voor te lezen. De oom aan het verzoek voldoende was nauwelijks begonnen te lezen, of de jonge dochter begreep, dat het een brief van haar minnaar was. Om nu te voorkomen, dat haar oom haar hartsgeheimen zou hooren, riep ze plotseling uit: „Wacht een beetje, oom! Stop eerst watjes in uw ooren, anders hoort ge ook, wat er in dien brief staat

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1969 | | pagina 7