SPECTACULAIRE TRIOMF OP BE QUICK
FRIESLAND LAAT
DOQQO ROLLEN
HUMOR UIT DE OUDE DOOS
Uit de gloriedagen van Heerenveen
Onvergetelijke herinnering
7
'T KLEINE KRANTSJE
De voetbalvereniging Heerenveen mag de laatste jaren in de tweede divisie van het beroepsvoetbal
tot aardige verrichtingen komen, alweer lange tijd achter ons ligt de glorietijd van de Friese Hage
naars, toen iedereen vol bewondering over hun prestaties sprak en er vrijwel iedere week van de
mannen van Abe Lenstra iets opmerkelijks kon worden verwacht. Negen maal in successie, van 1941
tot 1951, werd Heerenveen noordelijk voetbalkampioen om in de daaropvolgende kampioenscom
petitie enkele malen bijzonder dicht het kampioenschap van Nederland te benaderen. Voor duizen
den Friezen uit alle delen van de provincie, die in deze periode Heerenveens enthousiaste supporters
waren, zijn de meeste triomfen van de Pompeblêddragers in het vergeetboek geraakt, maar over
enkele spectaculaire succesen wordt nu nóg wel gepraat. Een van die niet te vergeten huzarenstukjes
van Heerenveen is de overwinning op Be Quick geweest, waarmee de Friezen in 1948 op zeer sensa
tionele wijze voor de zesde maal het noordelijk voetbalkampioenschap veroverden.
Al sinds 1941 was Heerenveen op
de noordelijke voetbalvelden opper
machtig geweest, zonder dat een
concurrerende ploeg voor de Frie
zen ook maar een geringe bedrei
ging had kunnen vormen. In de
meeste seizoenen leed Heerenveen
niet meer dan een enkele nederlaag
en zo groot waren de krachtsver
schillen, dat ieder kampioenfeest al
ver voor het beeindigen van de
competitie kon worden gevierd.
Toen - in het seizoen '47-'48 - von
den de Heerenveners in het Gro
ningse Be Quick eindelijk een te
genstander van formaat en werke
lijk begon het er nu op te lijken,
dat er aan de lange reeks van Friese
kampioenschappen een eind zou ko
men - veel Groningers hoopten en
veel Friezen vreesden, dat het noor
delijke kampioenschap nu weer
eens voor Be Quick zou zijn.
Het toeval wilde, dat beide rivalen
op de laatste zondag van het sei
zoen tegenover elkaar kwamen te
staan en wel in Heerenveen, waar
Be Quick beslist zou moeten win-
nen om kampioen te worden en
waar Heerenveen voor het prolon
geren van het kampioenschap ge
noeg had aan een gelijk spel:
Heerenveen stond met 17 overwin
ningen op 34 punten, Be Quick had
dank zij 16 overwinningen en 1 ge
lijk spel in totaal 33 punten.
Enorme belangstelling
De belangstelling voor dit treffen
was zo groot, dat het terrein in
Heerenveen lang niet alle liefheb
bers kon bergen - een dagblad
kwam toen op het idee de wed
strijd door een reporter te laten
verslaan: deze reportage viel in Hui-
zum te beluisteren bij de tweede
klas wedstrijd Friesland - FVC, die
daardoor ongekend veel toeschou
wers trok.
Aantrekkelijk was de strijd in
Heerenveen voor de rust, boeiend
in het eerste half uur van de tweede
helft, ongekend meeslepend, span
nend en emotioneel in het laatste
kwartier.
Van enig overwicht van Heerenveen
of Be Quick kon niet gesproken
worden, het spel golfde vrij snel
heen en weer en, vooral in het be
gin, speelden de zenuwen een grote
rol. Hoewel de strijd niet bepaald
unfair was, droeg ze allerminst een
zachzinnig karakter en Heeren
veens aanvalsleider Marten Brand-
sma werd daar het slachtoffer van:
nog in de eerste helft moest hij zich
laten vervangen door Wim Mole
naar.
Spectaculair
Dat werd dan een spectaculaire
vervanging, want Molenaar stond
nog maar net binnen de krijtüjnen
of hij kreeg de bal op de rechter
vleugel te pakken, spurtte met de
robuste Henk Pienter op z'n hielen
naar het Groningse doel en besloot
z'n rush met een lage schuiver in de
uiterste ünkerhoek, waar de Be
Quick doelman Prummel slechts
naar kon kijken: 1-0 voor Heeren
veen!
Maar lang zouden de Heerenveners
zich niet in deze voorsprong mogen
verheugen, want al zes minuten la
ter lepelde Bottinga de bal uit een
hoekschop in de Friese doelmond,
waarna een klein tikje van Van Dij
ken voldoende was om de hevige
scrimmage, die hieruit ontstond,
met een doelpunt te bekronen: 1-1.
Ook in de tweede helft was er van
een overwicht van een van de ploe
gen geen sprake. Heerenveen speel
de iets beter voetbal, maar de Gro
ningers stelden hier een surplus aan
enthousiasme tegenover en met het
verstrijken van de tijd werd het dui
delijker, dat de ploeg, die nu het
eerst een doelpunt maakte de beste
kansen had op de volle winst en
Vierduizend voetballiefhebbers luisterden bij Friesland - FVC naar de reportage van het treffen in Heerenveen.
daarmee op de zo begeerde kam
pioenstitel!
Be Quick scoort!
Welnu, tenslotte kwam dat doel
punt, toen er nog maar zeven minu
ten moesten worden gespeeld. Plot
seling verstomden de aanmoedigin
gen van het tot een wild enthousi
asme opgezweepte duizendkoppige
publiek: met een geweldig hard
schot uit een prachtig op maat ge
nomen hoekschop van Bottinga
knalde Be Quicks aanvalsleider
Henny Rozema het leer in het Frie
se doel! Be Quick stond voor en
Be Quick had nu het kampioen
schap voor het grijpen! Juichend
en jubelend dansten de Groningers
over het gras, terwijl overal op de
tribunes de roodgele Be Quick vlag
gen de hoogte ingingen.
Maar Heerenveen wou zich nog niet
gewonnen geven. Heerenveen be
sloot terug te slaan. Amper twee
minuten na de treffer van Rozema,
flitste Molenaar door de Groningse
defensie, passeerde doelman Prum
mel wederom en stak daarmee de
lont in het kruid van een heksenke
tel, zoals men het in het noorden
zelden had beleefd.
En nog kwam er aan de sensatie
geen eind. Terwijl Heerenveen in
een plotselinge overwinningsroes
opnieuw ten aanval trok, zakte de
Groningse verdediging als een weke
pudding in elkaar en nog voor de
gong de Be Quickers kon redden
van een nederlaag maakte captain
Henk Jonkman de ongedachte Frie
se zege tot een feit:
3-2 voor Heerenveen, dat hiermee
z'n zesde kampioenschap won!
Fenno Schoort» de redacteur van (het toen nog niet bestaande) Kleine Kiantsje tijdens zijn ooggetu(geverslag
van de onvergetelijke wedstrijd Heerenveen - Be Quick.
Onze dienstboden.
Dienstmeisje (tot haar zusje, die
niet veel trek heeft om te gaan
dienen). - Je moet het je zoo
zwaar niet voorstellen, Mina. In
mijn eersten dienst beviel het mij
ook alles behalve goed, en toch
ben ik er veertien volle dagen ge
bleven.
Malsch.
Mijnheer Klaver, wilt gij voorsnij
den? vroeg de pebsionhouder, toen
het vleesch opgediend werd.
Och, laat Harmsen het maar liever
doen, die is steenhouwer, klonk
het vriendelijke antwoord.
O, zoo.
Cliënt: Gelooft gij, dat die dame bij
mij past
Huwelijksbemiddelaar: Voortreffe
lijk, - die heeft verstand voor twee.
De nieuwe meid.
Mevrouw, wat moet ik eigenlijk
zeggen: „Het eten is klaar", of
„het eten is opgediend
Ja, Truitje als je't altijd zóó wilt
voorzetten als gisteren, kan je ge
rust zeggen: ,,'t Eten is verknoeid".
Afdoende voorzorgsmaatregel.
Een meisje, dat ongelukkig niet
kon lezen, ontving eens een brief
en spoedde zich daarmede naar
haar oom, met het verzoek haar
denzelve voor te lezen. De oom
aan het verzoek voldoende was
nauwelijks begonnen te lezen, of
de jonge dochter begreep, dat het
een brief van haar minnaar was.
Om nu te voorkomen, dat haar oom
haar hartsgeheimen zou hooren,
riep ze plotseling uit:
„Wacht een beetje, oom! Stop
eerst watjes in uw ooren, anders
hoort ge ook, wat er in dien
brief staat