MOLENAARSHUISJES WEER IN GEVAAR
VAN EEN SOLDAAT EN Z'N SABEL
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER O M HEJ M I f 12.50 jaar
Een uitgave van
Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor
Vredeman de Vriesstraat 1
Verschijnt eenmaal
in de veertien dagen
AL WEER GERUIME TIJD GELEDEN HEEFT DE POTTENBAKKER VAN DER GRAAF DE WITTE MOLENAARSHUISJES OP DE NOOR
DERPLANTAGE VERLATEN, SINDSDIEN ZIJN DE RAMEN VAN DE KARAKTERISTIEKE WONINKJES GEBLINDEERD EN LIJKEN DE
HUISJES WEER SNEL TE VERVALLEN. HOE IS DE SITUATIE NU - LOPEN ZE GEVAAR, ZULLEN ZE TE ZIJNER TIJD DAN TOCH UIT
HET STADSBEELD VERDWIJNEN? EEN DIKKE TIEN JAAR GELEDEN PRIJKTEN DE MONUMENTALE WONINKJES OP DE KROTTEN-
LIJST EN ZONDER EEN ENTHOUSIASTE ACTIE VAN TWEE LEEUWARDER JOURNALISTEN ZOUDEN ZE ZEKER VERDWENEN ZIJN.
DE VERSLAGGEVERS BEPLEITTEN IN HUN BLADEN HET BEHOUD VAN DE HUISJES, DIE TOEN INDERDAAD DOOR DE HULP VAN
VELEN KONDEN WORDEN GERESTAUREERD. ACHTERAF BEZIEN IS DIT GOEDBEDOELDE RESTAUREREN SLECHTS LAPWERK,
GEWEEST; WILLEN WE VOOR VELE TIENTALLEN JAREN VAN EEN GOEDE STAAT VAN DE HUISJES VERZEKERD ZIJN, DAN
ZAC ER EEN GRONDIGE EN ALGEHELE RESTAURATIE MOETEN VOLGEN. WELNU, DAT LIJKT IN HET VAT TE ZITTEN; ER
IS EEN PLAN IN VOORBEREIDING, DAT NA HET AFGAAN VAN VELE AMBTELIJKE WEGEN MOET LEIDEN TOT EEN RESTAURA
TIE, DIE HET VOORTBESTAAN VOOR DE KOMENDE HALVE EEUW WEL ZAL VERZEKEREN, ZELFS IS ER NU ALS TOEKOMSTIGE
BEWONER AL EEN OPVOLGER VAN DE HEER VAN DER GRAAF BEKEND, EEN COLLEGA-POTTENBAKKER EN WEL DE KERAMIST
BEELDHOUWER C.W.F. VAN RENSSEN, DIE NU NOG IN NIJEHOLTPADE WOONT.
Redactie,
administratie en
advertentieafdeling
Vredeman de
Vriesstraat 1
a.d. Emmakade
Telefoon 20302
Postgiro 981062
Bankrelatie:
Raiffeisenbank
Zevende jaargang
'T KLEINE KRANTSJE
Abonnementsprijs:
f 5.- per half
jaar
f 10.- per jaar
v.h. buitenland
(alles bij voor
uitbetaling)
LOSSE NUMMERS
65 CENT
24-4-1971
Nummer 142
't Gebeurde Zaterdagavond om een
uur of acht op de Nieuwestad, daar,
waar het publiek omkeert, nadat
het die straat van den Wirdumerdijk
af heeft bewandeld.
De wandelaars, 's Zaterdagavonds
gewoon de muziek van ons Stede
lijk Muziekkorps te hooren, waren
teleurgesteld, daar door het om-
stuimige weer de muziekuitvoering
niet doorging.
Op een milicien van het 7e, bewa
pend meteen sabel en op den mouw
van zijn jas een sterretje, ten teeken,
dat hij scherpschutter was, nu het
weer in zijn hoofd had of te veel
aan Bacchus had geofferd, kunnen
we niet zeggen - maar het laatste is
eerder aan te nemen dan het eerste.
De landverdediger, die de aandacht
trok van onze „lieve straatjeugd",
werd door deze uitgejouwd, waar
door de soldaat-scherpschutter,
kwaad geworden, zijn sabel trok en
een in de nabijheid zijnden agent,
wiens beroep het meebrengt in po
litiek te gaan, een tik op den arm
"flf
Daarop werd hij aangegrepen door
eenige agenten, die den rustver
stoorder, iemand die voor straf
overgeplaatst was van het 9e naar
het 7e regiment inf., naar het bureau
zouden brengen.
Dit stond hem niet aan. Hij verzette
zich zoo, dat vier agenten niet bij
machte waren hem meester te wor
den.
Maar een politieman is niet gauw
verlegen, zijn oogen zijn overal.
Een handwagen, op den kant van
den wal staande, moest nu gebruikt
worden. Al spoedig hadden de agen
ten den weerbarstige daarop gelegd
en de boeien omgeslagen en vooruit
ging het over de pijp door de
Nieuwe Steeg.
Ook dit bleek niet gemakkelijk.
Op eens wist de man zich van de
boeien te ontdoen en ging vreese-
lijk aan. De winkels op die hoogte
loopen leeg, de menschen verdringen
zich om den lastigen passagier en
zijn conducteurs.
Onder gejuich en „daar gaat ie
weer voor niks" en „geef hem nog
een drupske, ooo, wat is het leven
wunderschön", gaat het verder, nu
en dan halt houdend om den woest-
aard beter op de kar te leggen.
Veel menschen natuurlijk voor, ach
ter en ter zijde van den wagen,
maar ook velen bij het hek van het
bureau, om hem uitgeleide te doen,
een verschijnsel, dat zich telkens
voordoet, behalve 's nachts, wan
neer iemand wordt opgebracht.