DE VOORSTREEK niet vergeten Frico eten pfoMjgeÜWsfW IN DE BUURT VAN DE GROTE KERK GEEN KRANT MEER IN DE BUS Transporten naar overal door Firma A. Niemendal DOOR J.C. VAN DAM DOOR DE STERK GESTEGEN KOSTEN IN DE LAATSTE TIJD IS HET VOOR ONS ONDOENLIJK DE KRANT NOG LANGER TE BLIJVEN STUREN NAAR ABONNEE S, DIE HET BIJ VOORUITBETALING VERSCHULDIGDE ABONNE MENTSGELD OVER 1972 NOG NIET HEBBEN VOLDAAN. ABONNEE'S, DIE NOG NIET HEBBEN BETAALD VERZOEKEN WIJ NU DRINGEND DIT ALSNOG TE DOEN DOOR OVERSCHRIJVING VAN f 10.- OP GIRO NUMMER 981062. OOK KAN AAN KANTOOR WORDEN BETAALD: VREDEMAN DEVRIESSTRAAT 1 NAAST EMMAKADE 39. ABONNEE'S, DIE IN HET BUITENLAND WONEN EN DIE OP 1 JANUARI NOG NIET HADDEN BETAALD, HEBBEN WIJ REEDS AFGEVOERD. ZIJ ONTVANGEN DUS OOK DEZE KRANT AL NIET MEER. MOCHTEN ZIJ AAN HUN IN NEDER LAND WONENDE FAMILIELEDEN SCHRIJVEN, DAT ZD T KLEINE KRANTSJE NIET MEER IN DE BUS KRIJGEN, DAN WEET DE FAMILIE DUS, WAT ZE KAN ANTWOORDEN. Rultarikwartlar 47 - Laeuwardan Talafoon 05100-23269 <b.g.g. 29329) eine ^Lrantóje leeót iedereen TIJDSCHRIFTEN LEKTUURHAL (Hoek Voorstreek/Nieuweburen) tel. 28886 tel. 28886 PUZZELS poortje, ingang tegenover De Put" is van boven verfraaid met een van kunstsmeedwerk vervaardigd Oranje boompje. Bij vorstelijk bezoek aan de kerk is hier hun ingang. Wie hier het kerkgebouw binnen stapt, komt in een hal, waarvan de vloer bedekt is met grote grafstenen, de rustplaats van Friese stadhouders. Voor de jeugd, die rondom de Grote Kerk woonde, was het Jacobijner Kerkhof vroeger het speelterrein. Het verkeer belette daar het spelen niet. De spelen, toen in zwang, waren: voor de jongens: „Bokje springen", „Bokop", „Kat en Ka ter" en „Verlos". De meisjes ver maakten zich met „touwtje sprin gen" of zaten op een blauwe stoep te „bikkelen". Toen het voetbalspel populair werd, werd dit ook door de jongens, die Icuninjverheij QQjoflM] rondom deKerkwoonden,beoefend. Wij, Christenjongens „matchten" dan tegen de „Joodjes". Daar deze knapen zo vlug als water waren moesten wij dikwijls onze meerdere erkennen. Van de ouwe Joodse vrienden herinner ik mij nog: Coby Velleman, Benjamin Cohen - door ons Beike genoemd - en de „Van Messel's, Sam, Jacob en Koos. Jacob van Messel was later keeper van L.V.V., Leeuwarder Voetbal Ver eniging. Bij mijn terugkeer uit Duitse ge vangenschap heb ik geen van hen meer ontmoet. Ook van de Christen vrienden, met wie wij op 't Kerkhof voetbalden, schieten mij namen te binnen: Hen drik Volkmaars, Jüske van Noord en Rein en Piet Romer. Ze woon den in de Grote Kerkstraat, dade lijk bij ons sportterrein. Rein Ro mer had al van jongs af de allures van een aristocraat en heeft deze zijn leven lang behouden. De omgeving van 't Jacobijner Kerk hof is, wat huizen en gebouwen betreft, niet veel veranderd. Wel hebben ze een andere bestemming gekregen. Zo was er op de hoek van De Put een leerschool voor oude mannen en vrouwen, daar naast een gymnastiek lokaal. Hier zijn nu gevestigd de kantoren van Sociale Zaken. De school wekt jeugdherinneringen op. 's Avonds werd hier les gegeven aan oudjes van dagen die de -kunst van lezen en schrijven niet machtig waren. Wij jongens vonden het dan interessant, wanneer de gordijnen niet goed gesloten waren, naar bin nen te gluren. Grappig vonden wij dan die ouwe mensjes in de school banken te zien zitten. De meester stond voor de'klas en wees met een stok een woord aan op het school bord. Was b.v. dit woord „aap", dan galmde de hele klas van „aap!" Wij, kwajongens konden dit les geven wreed verstoren door hevig Verder lezen op pag. 9 „O, waar ik eens speelde! O, plekje der jeugd! Zo rijk aangeneugd!" „De binnenstad sterft" ziet men op aanplakbiljetten in 't oude stads gedeelte. Voor stadsversiering of voor het verkrijgen van ruimte voor het toenemend drukke verkeer zijn tal van huizen, zelfs hele huizen blokken, ten dode gedoemd. Dit is gelukkig niet het geval met het Jacobijner Kerkhof. Dit hoekje oud-Leeuwarden is vrijwel gelijk gebleven aan wat het was in mijn jeugd, zo'n zeventig jaren geleden. Maar een rustig speelterrein voor de jongeren is het niet meer. Ook hier is nu een tamelijk druk auto verkeer. Trots staat hier nog de Grote Kerk. Al eeuwen heeft dit Godshuis de tand des tijds getrotseerd. Eens een katholiek kerkgebouw, na de Refor matie aan de Remonstranten toe gewezen. Van de ingangen trekt het „Oranje Poortje" de meeste aandacht. Dit

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1972 | | pagina 2