HERINNERING AAN DE K. O. V. MUIS HELPT VERDACHTE UIT DE CEL VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER mÊfk I v.h. buitenland Redactie, administratie en advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 a.d. Emmakade Telefoon 20302 Postgiro 98 10 62 Bankrelatie: Raiffeisenbank X 'T KLEINE KEANTSJ Abonnementsprijs f 7.50 per half jaar f 15.- per jaar 20.- per jaar (alles bij voor uitbetaling) Een uitgave van Fenno Schoustra's Pubficiteitskantoor Vredeman de Vriesstraat 1 Verschijnt eenmaal in de veertien dagen Negende jaargang 74-2-73 LOSSE NUMMERS 100 cent nr. 187 VANDAAG OP DE VOORPAGINA VAN T KLEINE KRANTSJE EEN HERINNERING AAN DE K.V.O., DE KATHOLIEKE ORKEST VERENIGING, DIE IN DE DERTIGER JAREN GLORIEERDE, MAAR NU AL LANG TER ZIELE IS. DE FOTO MOET OOK OMSTREEKS 1930 ZLJN GEMAAKT EN DE GEPORTRETTEERDEN ZULLEN OOK NOG WEL WETEN WAAR. STAAND VAN LINKS NAAR RECHTS GERARD BARY, CLARA COPINI, JAC. BUVOETS, MADDI JURRES, GEORGE SCHAFRAAD, JO BISSCHOP, VAN DER VEER, DINIE TEN BRINCK, ELLY KaLLER EN WILLEM BARY. ZITTEND: SPROCK MET EEN VRAAGTEKEN, FELIX ROOSENSTEIN, TERWISGA VAN SCHELTINGA MET EEN VRAAGTEKEN, THEO LAMBOOY EN MEVROUW FEDDEMA. DE K.O.V. REPETEERDE EN HAD OOK HAAR UITVOERINGEN IN HET HOTEL AMICITIA, ZALIGER NAGEDACHTENIS. WEDDEN, DAT NU VERSCHILLENDE VAN DEZE, INTUSSEN AL WAT OP LEEFTIJD GEKOMEN DAMES EN HEREN ZULLEN VERZUCHTEN: ACH, JA - WAT EEN TUD, KWAM DIE MAAR EENS WEEROM. Dit is de ware geschiedenis van de muis, die machtiger bleek dan de rechter. Het verhaal van een lang- staartigen veelvraat, die door zijn vraatzuchtige interventie een ver dachte uit de gevangenis hielp en heel het edelachtbare college van president en den deskundige, schaakmat zette, waarmede weer eens bewezen is, dat kleine oorza ken groote gevolgen kunnen hebben. De zaak zit aldus: Een Schiedam mer, erwtenlezer van beroep, had tien balen erwten uit een pakhuis mee naar huis gekregen om die zorgvuldig te lezen. Het was een partij van 800 kilo. maar toen de man na gedanen arbeid de baaltjes terugbracht, bleek de partij bij naweging 803 kilo te bevatten. De controleur vond dat wel een beetje vreemd, krabde zich eens achter het oor, droogde de erwtjes zorgvuldig en consta teerde toen, dat er ineens vee! minder dan 800 kilo was. Hij stapte naar de politie en de erwtenlezer moest zich, beschul digd van ontvreemding van een partij erwten, „op den Noordsin gel" te Rotterdam voor de heeren in het zwart verantwoorden. Als stuk van overtuiging was ter zitting een keurig dichtgelakt en met gewichtige zegels behangen linnen zakjes met erwtjes aanwe zig, maar het bleek alras, dat het erwtenmysterie niet op te lossen was dan met de hulp van een des kundige. De zaak werd vier weken verdaagd om alsnog een erwten kenner te raadplegen en het gewichtige zakje werd veilig opgeborgen. Dat dacht men ten minste. Maar een muis. die zoo eens wat rond neusde in de sombere gewelven van het statige Paleis van Justitie, achtte het sierlijke en heerlijk geurende monsterzakje juist een koljje naar zijn poot. Zonder re spect voor de jraaie stempels en zegels begon het beest te knagen en vrat zich den buik vol, zich weinig bekommerend om gewicht en vochtgehalte. Den volgenden nacht kwam het weer en den nacht daarop nog eens en wie weet hoevele nachten daarna. De zittingsdag was aangebroken. Rechters, officier, verdachte en deskundige hadden hun plaatsen ingenomen en het wachten was slechts op het monsterzakje. Een ijverige deurwaarder repte zich naar den kelderen kwam even later met een verbijsterde uit drukking op het gelaat terug. In zijn handen hield hij een gorig lapje, met wat resten van roode zegels en een groot, rond gat. De muis had zijn honger grondig ge stild. Niet één erwtje zat er meer in. zelfs geen kruimeltje was er over. Men stond sprakeloos. De officier hulde zich in de plooi en van zijn toga, richtte zich in Verder lezen op pag. 8

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1973 | | pagina 1