KEES VAN NOORD: ALTDD PRESENT
WANNEER ER WAT GEBEURDE
fa. VIS-DIRKSEN
in onroerende goederen
2
HE JOU DIE NOG KANNEN
TROMP Technisch bedrijf - leeuwarden
GASHAARDEN nieuwste m odellen
Carel v. Manderstraat 1 - Telefoon 29714
Spanjaardslaan 31, Leeuwarden Tel. osioo -35555*
STEENHOUWERIJ D. ARENDS
f kleine ^^.reinteje leeet iedereen
WEL, HET BEVESTIGENDE ANTWOORD OP DE VRAAG "HE JOU DIE NOG KANNEN?" ZUL
LEN ALLEEN DE OUDEREN ONDER ONS KUNNEN GEVEN, WANT DE POPULAIRE KORNE-
LIS, ALIAS KEES VAN NOORD WAS IN ALLE OPZICHTEN EEN VOOROORLOGSE FIGUUR,
DIE AL UIT HET STADSBEELD VERDWENEN WAS, TOEN DE DONKERE DAGEN VAN DE BE
ZETTING KWAMEN. ALLEEN DE VETERANEN ONDER ONZE LEZERS ZULLEN ZICH DEZE
STADGENOOT NOG VOOR DE GEEST KUNNEN HALEN, MAAR STELLIG VELEN GAAN DAN
DE BEKENDE v ERZUCHTING SLAKEN: "ACH JA, DIE KEES, DIE HADDEN WE HIER VROE
GER OOK
In februari 1937 kon Kees van
Noord zijn tachtigste verjaardag
vieren en om de verhoudingen in
het toen nog betrekkelijk kleine
Leeuwarden weer te geven, lijkt
het ons aardig over te schrijven,
wat de krant van toen over dit
gedenkwaardige feit te vertellen
had.
BD KORNELIS VAN NOORD
OP BEZOEK.
"Een bij nagenoeg alle oud-Leeu
warders bekende figuur wordt
tachtig jaar". "Als er iets op
straat gebeurde dan bleek dat
Kees steeds toevallig ter plaatse
tegenwoordig was, zoodat hij alle
finesses van het geval wist te
vertellen". "Een speciale liefheb
ber was hij van alle oud-Leeuwar
der vermaken". "Hij sloeg dan
ook geen volksfeest op een
Oranje-dag en geen kaatspartij
over".
Zoo lazen wij in een berichtje, dat
gistermorgen ons redactiebureau
bereikte. Kan men een journalist
een betere tip geven om zijn vele
gewichtige, zwaarwichtige en
minder gewichtige, maar wel
tijdroovende werkzaamheden een
oogenblikje in den steek te laten
en door poelen van smeltende
sneeuw heen op interview uit te
gaan?
Achter Tulpenburg 30. Dit adres
is ons opgegeven, 't Valt nog niet
mee het te vinden. De Potmarge-
brug over en dan de Romkeslaan
in. Ja, daar is een zijstraat, die
Tulpenburg heet. Een dwars
straatje in en men komt in een
complex van straatjes, waaraan
de tand des tijds blijkbaar verge
ten heeft te knagen. In vijftig jaar
tijds lijkt hier weinig veranderd.
Smalle straatjes, bleekjes voor
huis, waar de mannen aan het
sneeuw opruimen, de vrouwen
aan het wasschen zijn. Een
restant van Oud-Leeuwarden,
zoals de tachtigjarige het in zijn
fleur gekend moet hebben.
TELEURSTELLING
Na eenig zoeken het huis van
Kees van Noord. Een teleurstel
ling. De baas is niet thuis. On
danks de gladheid van den weg,
ondanks zijn tachtig jaren weg
gegaan. Even flitst het door den
interviewer heen, dat hij als jon
geman dan maar moet zwijgen
over gladheid en onbegaanbare
wegen. De oude baas maakte
hem beschaamd
Een vergeefsche reis dus. Maar 's
middags gelukt het beter. Van
Noord zit dan in zijn armstoel en
beaamt onmiddellijk, dat er
sinds zijn jeugd in Leeuwarden
heel wat veranderd is. "Ik ging in
den Boterhoek op school en heb
de Nieuweburen nog als water
gekend. En de Droefstreek, en
het Zwitsersch Waltje".
"En de Eewal zeker ook?"
MODDERPOEL
"Natuurlijk! Toen die gedempt
werd, was het er een echte
modderpoel. Op een middag
moest ik op mijn broertje passen,
ik verloor hem een oogenblikje
uit het oog. En in minder dan
geen tijd zat hij tot den hals toe
in de modder. Toen ik thuis
kwam waaide er wat. Ik zal het
nooit vergeten".
De tachtigjarige wordt weer jong.
"Met veertien jaar kwam ik bij
mijnheer Coets, die had een
winkel in hoeden en petten. En
ook een poulierderij er bij. Ik was
als pettenmaker op den winkel,
maar ook het pouliersvak gaf
handen vol werk. Mijnheer had
de leverantie van een stuk of vijf
tien eendenkooien en alle avon
den om acht uur moesten de vo
gels van den trein worden
gehaald. Dan waren ze nog
warm. Zoo maar in de veer
werden ze in het ijs gezet. Den
volgenden morgen om kwart over
vijf, halfzes moesten de vogels
weer uit het ijs worden gehaald
om naar Londen verzonden te
worden. Dat was een koud
werkje. Een keer zou mijnheer
mij helpen. Maar toen is hij er
wekenlang ziek van geweest".
"Dus je had nog niet den achturi-
gen arbeidsdag?"
"Geen sprake van. Als een ander
Zondagsmiddags ging wandelen,
trok ik er vaak met den baas op
uit".
GEEN GRAUW BESTAAN
"Een treurig, grauw en trooste
loos bestaan", zal de mensch van
tegenwoordig zeggen.
Maar van Noord denkt daarover
heel anders.
"Och, mijnheer, wat hebben wij
wel een pret gehad. Vooral met
Leeuwarder kermis. Dat begon al
als jongen van 14 jaar. Dan legde
men iedere week een kwartje op
zij om kermis te kunnen vieren.
En als de dag daar was, dan ging
men Zaterdagsavonds aan de
zwier en de baas zag ons niet
voor Dinsdagsmorgens weer.
Ook thuis kwamen wij dan niet.
Tot twee, soms wel tot vijf uur
bleven wij op de kermis en dan
ging het naar de Kleine
Bontekoe. Tegenwoordig weten
ze niet meer, wat pret maken is".
En met andere festiviteiten uit
verleden dagen worden herinne
ringen opgehaald. Over volksspe
len bij Oranjefeesten, waarbij
van Noord een specialen post
had, eerst bij het worstklimmen,
later bij het vlieger-oplaten; over
de draverijen aan den Harlinger-
straatweg; over het kaatsen. En
niet te vergeten over de schutte
rij.
Dit alles bijna behoort tot het
verleden en de man, die heden
tachtig jaar wordt, is een overge
blevene uit velen, die dit alles
meegemaakt en intens beleefd
hebben. Thans heeft hij een rus-
tigen ouden dag. Dubbel en
dwars verdiend ook. Immers vijf
en zestig jaren heeft hij gewerkt.
LOOPKNECHT
Vijftig jaar in het petten- en
pouliersvak en de laatste vijftien
jaar als loopknecht op een nota
riskantoor.
"En verleden zomer moest ik er
mee ophouden. Ik had nog zoo
graag de vijftien jaar bij een no
taris willen vol maken. Maar de
gezondheid liet het niet meer
toe".
Er komt een wat spijtige trek op
zijn gezicht.
"Kom, kom," zoo troost de huis
houdster, "je hebt lang genoeg
gewerkt. Denk eens aan de vele
jonge mannen, die niets te doen
hebben".
"Ja, maar dat is mij nooit geleerd.
Ik ben het werken gewoon, ziet
u".
Tachtig jaar, maar nog niet der
dagen zat. Geen afgeleefd grijs
aard, maar een man, die geeste
lijk nog frisch is. Wij spreken er
onze bewondering over uit.
"Ja, ik ben uit een oude familie.
Mijn grootmoeder was zeven en
negentig toen zij stierf'.
Met den wensch, dat van Noord
het voorbeeld van die grootmoe-
Verder lezen op pagina 3
NIEUWE OOSTERSTRAAT 8
NIEUWE HOLLANDERDIJK 1
BILGAARDPASSAGE 11
TELEFOON 3 74 00
TELEFOON 2 74 70
TELEFOON 3 81 02
LEEUWARDEN
HARLLNGEN
LEEUWARDEN: VOORSTREEK 90 TELEFOON 05100 25067
Het oude vertrouwde adres voor Uw
GRAFWERK en ALLE NATUURSTEENWERKEN.
Werkplaatsen: James Wattstraat, telefoon 05100 - 26805
Harlingen - Fabriekstraat 7 Telefoon 05178 2895
