copim
1
Oeroude slagerij moet sluiten
STUKJE VAN HET HART VAN HUIZUM VERDWIJNT
SPECIAAL WELKOM
Otto v. d.
Veen en Zn.
DE DISTEL
TER HORST
13
Met het oog op
uw ogen
CONTACT
LENZEN
en
Maar toch...,
ging de Sint
eerst kijken
bij de speel
goedzaak
sinds 179a
SPEELGOED
Vileine rantóje leeót iedereen
Voor een praktisch
ST.NICOLAAS CADEAU
ALS televisie, radio en
elektr. huishoude
lijke artikelen
uw adres
Voorstreek 84
Telefoo. 38174
Onder volledige garan
tie en prima service
FIJNE FRUTSELS
en hebbedingetjes om zelf
te houden of kado te doen,
KOOPT U BU:
KUNSTNIJVERHEID
Nauw 6 Leeuwarden
Tel. 23885
BRILLEN
Nieuwestad 55
Schrans 21
O. de Kelders 4
De oeroude slagerij van Visser in het hart van het dorp Huizum verdwijnt. Zaterdag de eerste december is
de laatste dag, waarop de winkel geopend is. De slagerij heeft dan honderd en acht jaar bestaan, want het
was in 1865, dat deze „vleesschouwerij" werd opgericht. De slagerij Visser is, voor zover wij weten, de op
één na oudste slagerij in onze stad. Alleen slagerij De Vries in de Grote Hoogstraat heeft nog een hogere
ouderdom - die werd namelijk in 1862 opgericht. Maar kwamen er bij De Vries enkele malen andere eige
naars in, bij de Vissers is het bedrijf telkens van vader op zoon overgegaan.
De handtekening onder het
doodvonnis van slagerij Visser is
die van het gemeentebestuur van
Leeuwarden, dat een nieuwe
straat heeft geprojecteerd dwars
door de huizenrij aan de zuid
kant van de Dorpsstraat heen.
Deze weg zal straks een verbin
ding vormen tussen de Tijnjedijk
en het Triotel. Drie panden
zullen er voor moeten sneuvelen,
dat van slagerij Visser en de twee
naastgelegen huizen aan de oost
kant ervan.
Het kan nog wel even duren voor
deze plannen worden gereali
seerd, maar de Vissers vinden het
beter er nu al vast mee op te
houden. Zo althans denkt me
vrouw Visser er over. "Ik heb er
geen aardigheid meer aan, maar
mijn man, die nu een en zestig is,
zou nog wel een tijd willen door
gaan. Het besluit is echter defini
tief gevallen: na 1 december zijn
we dicht."
Dicht na honderd en acht jaar.
En dat zal de Vissers dan wel wat
vreemd aankomen, zoals het
Deze foto moet in de eerste wereldoorlog zijn gemaakt. We zien slager
Anne Visser met zijn vrouw en de huidige eigenaar Wiebren, toen een
jaar of drie.
iedereen vreemd aankomt, voor
wie het zakendoen op een
gegeven moment plotseling afge
lopen is. En de echte Hüzumers
in het hart van het oude dorp
zullen zeker ook aan de nieuwe
situatie moeten wennen, omdat
ze nooit anders dan deze ene
slagerij in de dorpskom hebben
gekend.
Het was dus in 1865 dat deze
slagerij werd opgericht en wel
door Bavius Visser, van wie we
weten, dat hij eerst ook nog een
herberg had in een steeg tussen
de Dorpsstraat en de Potmarge.
Later ging de herberg aan de
kanten werd de slagerij verplaatst
naar de Dorpsstraat en wel naar
het pand, waarin het bedrijf nu
nog steeds gevestigd is.
Opvolger van Bavius werd zoon
Anne Visser, die we met zijn
vrouw en zoontje Wiebren op de
foto kunnen zien, die voor de
oude slagerij is gemaakt. Op zijn
beurt droeg Anne de leiding weer
over aan de zoon Wiebren en dat
gebeurde op de achttiende
januari 1925, toen Wiebren twee
en twintig was.
Twee feiten, die toevallig samen
vielen, het honderdjarig bestaan
van de slagerij en het veertigjarig
slagersjubileum van Wiebren
gaven de Vissers aanleiding tot
een algehele modernisering van
de slagerij; bij de heropening van
het vernieuwde bedrijf is toen een
foto gemaakt, die wij hierbij
eveneens afdrukken.
Op die foto zien we ook de zoon
van de heer Wiebren Visser,
Anne, die nu zes en twintig is en
die de traditie van dit oude sla
gersgeslacht zeker had voortge
zet, wanneer de gemeente niet die
stoute plannen van een nieuwe
weg had beraamd. Plannen, die
het beeld van het oude Huizum
aanstonds ernstig gaan aantas
ten; er wordt hier gewoon een
stuk uit het hart van het dorp ge
rukt.
We schrijven 1965: slagerij Visser bestaat 100 jaar en ook de heer
Wiebren Visser jubileert. Dit is het hele gezin: zoon Anne, vader Wie
bren, moeder J. Visser-van den Bosch en dochter Corry.
Vandaag een speciaal woord van
welkom in de grote kring van
Kleine-Krantsje-abonnees voor
mevrouw B. Koerse-Swart te
Renkum, die zich een dezer
dagen liet abonneren op onze
krant.
Waarom voor haar dit speciale
welkom, terwijl er zich wekelijks
vele anderen eveneens op 't
Kleine Krantsje abonneren?
Wel, omdat mevrouw Koerse al
aardig op weg naar de honderd
is: zij is een en negentig jaar!
Nu zijn er nog wel oudere
abonnees en waarschijnlijk spant
de oud notaris J.L. van Sloter-
dijck te Stiens met z'n honderd
jaar (pas geworden, alsnog pro
ficiat!) de kroon, maar het zal
toch wel niet vaak gebeuren, dat
veteranen met een zo hoge
leeftijd zich nog abonneren op
onze krant.
Op dezelfde dag, waarop me
vrouw Koerse zich liet abonne
ren, konden we een dame uit
Leeuwarden, van vijf en tachtig
jaar, mejuffrouw S. Tolman, als
abonnee inschrijven en twee
dagen later volgde nog een krasse
veteraan, van wie wij toevallig
hoorden, dat hij al acht en
tachtig is, de heer H. Zijlstra uit
het Menno Luttershuis te Gro
ningen.
Ook zij hopen, net als die me
vrouw Koerse en notaris Sloter-
dijck, nog lang van 't Kleine
Krantsje te kunnen genieten. En
natuurlijk wensen wij hen dat
van ganser harte toe!
CORRESPONDENTIE
Abonnee, mevr. CH. L.-V. te
Groningen: Eind oktober ont
vingen wij Uw giro-overschrijving
ad f 16.- voor abonnementsgeld
over 1974 en het fotoboekje
Pommeranten. Wij stuurden het
boekje naar het op het giro
kaartje voorkomende adres 2e
Willemstraat. Twee dagen later
kwam het terug met de mede
deling „Reeds lang vertrokken".
Wanneer U alsnog prijs stelt op
het boekje, wilt U dan nog één
gulden overmaken met vermel
ding van het adres, waar U nu
woont?
Abonnee, mej. EJl. J. te Joure:
Eerder verschenen nummers
kunt U nabestellen door over
schrijving van de kosten, f 1.- per
exemplaar plus porti: 40 cent
voor 1 exemplaar, 60 cent voor 2
exemplaren, 90 cent voor 3 tot en
met 7 exemplaren.
