TOEN WE NOG OP DE SCHOOLBANKEN ZATEN
PASEN
Het gebeurt niet zo vaak. dat we alle namen kunnen noemen van
de leerlingen op onze schoolfoto's, maar vandaag is dat toch wel
mogelijk. Zonder één uitzondering zijn de namen bekend van de
jongedames, die in 1924 in de vierde klas zaten van de St.
Elizabethschool aan de Grote Kerkstraat in Leeuwarden. Dat wil
zeggen, dat de meeste meisjes de bezetting vormden van deze
vierde klas, maar hadden ze zusjes op dezelfde school, dan
mochten die van deze gelegenheid gebruik maken en kwamen ze
ook op het portret. We gaan, zoals de traditie dat wil, van links
naar rechts en we beginnen bij de eerste rij:
Annie Swart, Greetje Mulder, Tekie Mulder, Mientje en Treesje
Swart, Marietje Jongma;
2e rij: Nelly Potma, Meintje Rauwerda, Annie Westra, Annie
Heynes, Truusje ten Hulscher, Mientje Tombal, Elly en Coki
Walthaus;
3e rij: Joke Rauwerda, Marietje Derks, Annie Carpay, Angela
Paping, Cateautje Heynes, Tekla Schut, Miesje Warrebroek,
Mimi Willemse;
4e rij: Jo van der Linden, Marietje van der Steen, Jopie Stek,
Leentje Tichelaar, Everdina Vredenburg, Cilia Jongma (I),
Beppie Willemse, Nora Warrebroek;
5e rij: Jetske Poelsma, Corry v.d. Broek, Truus Hijlkema, Jo
Paping, Annie Jongma, Nelly v.d. Werff, Henny v.d. Werff, Cilia
Jongma (II), Truus de Vries;
6e en laatste rij: Annie Vermeulen, Dientje Siemonsma, Fietje
Ettema, Dientje Jorna, Gregoria Niemarkt, Aggie ten Brink,
Betty Kaller en Annie Teensma.
'f kleine 3£rantóje leeót iedereen
Ut waren stuk voor stuk aardige
mee sen
D'r sat gien sikkepit kwaad bij.
Bij de vader niet, bij de moeke
niet, bij Lieske niet en oek niet
bij Bertus.
Je salie mij d'r dan oek gien
kwaad woód van seggen hore;
Se waren alleen wat rauw inne
mon.
Buurman was voerman bij de ge
meente
Hij reed op een aswagen.
Nou had de gemeente allemaal
van die sware peêden voor die as-
wagens, mar as je buurman
hoorde, dan was het net of hij die
aswagen trekke moest.
Mien moeke zei dan altied - as ie
weer oppet bankje voor sien hüs
sat te sweren oversien sware werk
- „nou ja, buurman, het is een ge
luk. dat je son sterk peêd voor de
wagen hewwe".
Waarna buurman verongeliekt
sien mon vedder dicht hield.
Ik zei zopas al, dat ze een bitsje
rauw inne mon waren
en sö gebeurde ut op 'n Paas-
sundag,
Ut was prachtig weer op die
morgen;
Inenen komt Lieske de deur uut-
stuven en gaat met een kwaad ge-
sicht op hun bankje sitten.
Even later komt buurvrouw de
deur uutstuven en loopt op
Lieske af.
En dan begint de heibel.
Smerige slet, wuust nou nog
segge, daste vanmorren gien eiers
had hest?
Lieske zei gien wood.
„nou, seg op, hest vanmorren vier
eiers opvreten of niet soms?
,Ja", zei Lieske.
„Nou", zei buurvrouw, „dan
gaast nou as de sodemieter naar
de kerk, 't is Pasen
Ik zei ut al eerder, se waren niet
kwaad
Alleen wat rauw inne mon.
WRT.
