FA. ALEX COPINI juavelier IZZZsr*
LEEUWARDENZO WAS HET
Voor de rechter
tie leeuw en ties ma
'T WERD ONS TE DRUK
10
PEPERSTRAAT 11-TEL 26880-LEEUWARDEN Zihrar Omtgo dtoltr
technisch installatie bureau
leeuwarden - weerd 24 - tel. 35735
DE TWEEBAKSMARKT
't Sileine 3Cranteje leeM iedereen
centrale verwarming
gasverwarming
oliestookinrichtingen
LEVENSPROBLEMEN
Wat zijn de moeilijkheden,
waarmee verschillende men-
schen in hun leven te kampen
hebben, toch van uiteenlopende
aard.
Wat zullen er bijvoorbeeld
weinigen zijn die hun hootd
behoeven te breken over de
brandende vraag: "Hoe moet ik
een Rotterdammer schenken."
En voor Tr.K., verlothoudster te
Leeuwarden, is datzelfde vraag
stuk een levensprobleem. Im
mers een "Rotterdammer" be
staat uit spuitwater en een
weinig elixer. De aldus gemaakte
drank mag in een verloflocaliteit
verkocht worden. Maar de elixer
mag er niet in voorraad zijn en
is door de ambtenaren in beslag
genomen.
"Nog nooit eerder gebeurd en
elk haltjaar controle gehad",
beweert Tr.'s dochter, die voor
haar optreedt. "En iedereen die
een verlofzaak heeft moet het in
voorraad hebben."
"Wat iedereen doet. geeft u geen
vrijheid dc wet te overtreden",
zegt de ambtenaar.
Dat ziet de juffrouw ook wel in
maar ze wil graag van de heeren
vernemen hoe ze nu de door de
klanten zoo begeerde "Rotter
dammers" moet schenken.
"Adviezen om de wet te ontdui
ken, worden hier niet gegeven",
beslist de kantonrechter.
b of b dagen wil de ambtenaar
zien opgelegd. De juffrouw
schrikt er van.
2 of 2 dagen. Zou uw moeder
daar tevreden mee zijn vraagt
de kantonrechter.
De juffrouw hoopt het en de
kantonrechter ook. De flesschen
elixer worden verbeurd ver
klaard. Het spuitwater zal zon
der pittig aroma moeten worden
genuttigd.
Zouden er nog veel Leeuwarders
zijn, die zo lang in de stad
gewoond hebben als ik Ik ben
nu twee en tachtig en daarvan
heb ik er acht en zeventig van in
Leeuwarden gewoond. Nu dus
niet meer en dat komt, omdat
het ons te druk werd in de stad
door het rumoer.
Wij waren goed vijf en zestig,
toen wij naar het Sint Anthony
Gasthuis in de Grote Kerkstraat
gingen. We hadden eerder in de
Pinkstraat een heel mooi huisje,
maar ik had me voor een
rusthuis opgegeven. We waren
samen nog goed fit, maar ja. We
zouden het maar eens proberen.
Maar toen we de trap opgingen,
kwamen er al een paar oudjes
aan. gebogen leunend op een
stokje. Ik zeg tegen mijn vrouw
"moeten we hier wezen "Ja"
zei mijn vrouw, "jij wou in een
rusthuis, ik was liever in de
Pinkstraat gebleven, maar jij
wou hier in."
Nu. het viel niet mee. Het werd
er steeds drukker met auto's en
brommers en dat ging dan tot
