HERINNERING
AAN T KALVERDUKJE
Uw eigen bank
Friesland Bank
Er was een wegje bij ons huis.
Zo'n leuke kleine weg.
Met meidoorns, vol met bloesem,
en ook een groene heg.
En langs die weg een kleine sloot,
vol biezen en wat water.
yEen oud vermolmd en roestig hek,
en ook een knotwilg staat er.
Wat eendekroos, wat waterlis,
een beetje zonneschijn.
Wij vingen er salamandertjes
met buikjes van karmijn.
Maar ach, die tijd is lang voorbij.
Het is nu heel veel later
Vaak denk ik aan die weg, die sloot,
vol biezen en wat water.
Bart van der Weerdt.
'f 3Cieine 3£rantóje leeM iedereen
Lezers klommen in de pen
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Bijna veertig jaar geleden - alweer - een foto van het kranige
keurcorps van Quick, gemaakt in de school aan de vroegere
Schoolstraat in Huizum. Links Arthur Gauder, een Zwitser, die les
gaf en Klaas Douma uit Kollum; dan de Quick-sterren Piet Pruis,
Heintje de Boer, Meine Jorna, Kees Pruis, Edzer Dirksen, Ko van
der Ven, Peke Dolstra, Wiebe Spoelstra en Jaap Rutgers.
Wie het precies wil weten: de foto is van 15 december 1937.
BARTLE BULT
In 't Kleine Krantsje nummer
234 heb ik gelezen van kleine
Jan Faber. die altijd Bartle Bult
werd genoemd. Ik ken hem al
van mijn tiende jaar af. Dat zal
'ik u uitleggen. Mijn ouders
woonden op Schenkenschans
aan de Snekertrekweg bij de
kalkovens. Daar ging ik elke dag
voorbij als we naar school
moesten naar de stad. Ik heb
ook nog bij meester Bresson
gezeten, die woonde met z'n
vrouw naast de school in de
Speelmansstraat. En als ik dan
wel eens overbleef als het slecht
weer was (het was een heel eind
van Schenkenschans dan zei
meester Bresson: je kunt een
kolkje bij ons leegscheppen en
dan kreeg ik een halve stuiver en
ging bij Van den Berg op de
Voorstreek wat koek kopen.
Bartle lag daar met zijn vissers
bootje, want hij ging altijd
vissen. Dan had hij nog een
kameraad, die heette Dijkstra en
dat waren gezworen kameraden.
Er lag nog een schip met moeder
en twee dochters Miedema. Die
hadden met mekaar een goed
inkomen, u weet wel, wat ik
bedoel. Dat ging zo goed, dat ze
verhuisden naar de Emmakade.
Later reden ze rond in een fijne
slee met een aparte claxon er op;
dus dat zaakje- ging goed.
Daarna zijn ze naar Holland
vertrokken, waar ze nog meer
konden verdienen.
Het is dus al zo'n drie en
zeventig jaar geleden, dat ik
Bartle leerde kennen - ik ben nu
twee en tachtig - cn als ik naar
school ging kwam ik Bartle wel
eens tegen met zijn vriend
Dijkstra; dan hadden ze weer
paling verkocht bij hun vaste
klanten. Bartle was dus ook in
Leeuwarden een goede bekende,
net als die andere figuren van de
stad. Hij dronk nogal een stevige
borrel en slingerde soms behoor
lijk langs de Snekertrekweg.
Toen ik van school af ging en
een paar jaar op zee ging varen
heb ik Bartle uit het oog verlo
ren en het kan dus best zijn, dat
hij van Berlikum naar Ritsuma-
zijl is verhuisd, maar daar zal hij
nu niet meer zijn, want hij was
zeker twintig of dertig jaar
ouder dan ik.
Birdaard
D. Spijkerman.
LEEUWADDERS PRATE
Mijn eerste kennismaking met
Leeuwarden of over Leeuwarden
herinner ik me. was in mei 1907.
We verhuisden (fam. de Vries)
van Groningen naar Leeuwar
den.
Pa zei in de trein tegen ons
(d.w.z. broer Bernard, zus Klara
en ik, Reina) "nu moeten jullie
voortaan Leeuwarders praten,
van kust en wust en bust en
skt'inen anne futen." Dat vonden
we natuurlijk prachtig. De twee
oudsten moesten al dadelijk
naar de grote school (school 4
Schoolstraat) maar dat was er
voor mij nog niet bij.
Pa zei: "Reina, ga jij maar op
straat spelen." Nu, dat was aan
U weet het toch nog wel
SLAGERIJ SWART
voor droge worst en speciale vleeswaren gemaakt naar
eigen 100 jaar oud recept.
Ook voor speciale dagen het adres voor rollades en
specialiteiten.
Nieuwestad 16 - Leeuwarden
geen dovemansoren gezegd en ik
dapper de straat op.
Maar dat werd huilen geblazen,
de kinderen wilden .niet met me
spelen, ze zeiden "Die meid
praat zo gek Het Gronings
accent w as daar de schuld.van. 's
Middags werd ik meteen naar de
bewaarschool gebracht aan 't
Vliet en om vier uur kwam ik al
met andere kinderen thuis. Het
leed was dus gauw geleden.
Ons huis stond Achter de Hoven
over het spoor. Het was, en is er
nog, in een rijtje van vier huizen,
alleen was er bij ons huis nog
een keuken aangebouwd en
kwamen we door de steeg in de
keuken.
's Morgens werd de deur al
vroeg opengemaakt en dan
bracht vrouw Koerts heerlijk
vers wit- en bruinbrood.
Wat hebben we daar een gezelli
ge tijd met de buren gehad.
De familie's Reitsma, Kooistra
en Matroos aan de ene kant, de
familie's v.d. Veen, Zuidema.
Molenaar, Smit, Sperling en niet
te vergeten de familie Vossen-
berg. Bij deze laatste familie was
ik altijd erg graag, er waren daar
veel kinderen.
Vader Vossenberg ging er dage
lijks op uit met de groentekar;
grote hond er onder, Siras was
zijn naam.
Tine, die toentertijd mijn vrien
dinnetje was en ik gingen altijd
naar de groentetuin van haar
vader. Daar werkte Josef, de
knecht. Als de kersen aan de
bomen kwamen liepen we met
potdeksel door de hof om de
protters te verjagen en als de
bessen rijp waren bessen pluk
ken. Dit deden we ook wel bij
Kaastra. Ook was het een feest
als er snijbonen werden inge
maakt. Allen hielpen mee te
draden, dan werd er een molen
tje gehuurd en om beurten
draaien.
Achter de Hoven was toen nog
aan de buitenkant van de stad,
alleen de Vegelinstraten waren
er en het mooie Pel; waaraan
nog de Blekerij was met de vijver
er achter, waar we kikkers
vingen met een rood lapje aan
een lijntje.
De zomervacantie van 1911, de
hete zomer, brachten we het
meest door op het weilandje
tegenover de melkfabriek (nu
staan er huizen op) daar stonden
hoge oude bomen en het was er
heerlijk koel. Als we dorst
hadden gingen we met een lege
Hes naar de fabriek en kregen er
water.
Tegenover ons woonde een
jongen. Douwe Koopal, maar
wérd altijd Douwe Muus ge
noemd, waarom weet ik niet.
Verder de familie Giezen en op
de andere hoek van de 3e
Vegelinstraat ook een familie
de Vries, daar was een meisje
Christien en een jongen, ook met
deze twee heb ik veel gespeeld.
Den Haag
RJ. de Vries
